Nooit gedacht dat ik ooit naar een psycholoog zou gaan...
Ik heb mijn verdriet wat proberen te verdringen, maar nu het opnieuw school is (ik ben drie weken geleden gestart aan de unief), lijkt het verleden me toch nog parten te spelen. Ik ben begonnen in de richting burgerlijk ingenieur, maar na een week ben ik al overgeschakeld naar chemie. Ik bros bijna alle lessen en ik studeer niet meer. Vroeger had ik nooit leerproblemen. Ik voel me nochtans niet echt ongelukkig. Ik ga uit en maak enorm veel plezier. Maar als ik op mijn eenzame kot kom, wordt het me allemaal te veel en doe ik niets anders dan huilen.

Heb hem gisteren gebeld of het nog door ging dat ie vandaag wat op komt halen. Hij was pislink. Een vrouw had 's middags naar zijn vriendin gebeld dat hij vandaag naar mij gaat om te neuken en dat ze waar op moest passen. Vroeg hij aan mij tegen wie ik allemaal had lopen rondbazuinen dat hij vandaag zou komen want hij had het tegen niemand verteld. En het zal wel een vriendin van mij geweest zijn.
Maar ik weet van niks spreek bijna niemand heb het aan niemand verteld omdat ze me voor gek verklaren dat ik hem nog binnenlaat. Wie doet zoiets en hoe weet ze dat? Waarom verdenkt hij mij? Ik ben altijd eerlijk geweest. Vindt het eng dat iemand dingen van mij weet. Raak ervan in de war.

Vandaag op de radio geweest, het was een andere insteek dan ze hadden gezegd en het verhaal erbij op de site is niet wat ik heb gezegd maar het was toch "leuk".
Is trouwens te beluisteren op http://www.kro.nl/dolcevita/Inhouduitzendingen/041019liefdesverdriet.asp...
Roel van Duin is er ook te horen en die is toch de guru op dit gebied, schat ik.

En ik heb vandaag een intake gesprek gehad bij een psycholoog en die zei me dat hij me binnen 5 sessies van het grootste verdriet af kon helpen.
Het is alleen zo dat bij een verbroken relatie onverwerkt zeer naar boven schijnt te komen, who knew?

Als iemand vraagt hoe het me gaat durf ik al niet meer te zeggen dat ik me ellendig voel, dus zeg ik altijd goed.
Maar in werkelijkheid voel me zo klote.
Pijn in mijn maag, nachtmerries, niet kunnen slapen.
Voel me ook onzeker omdat veel van kleding niet meer past en nu bijna iedere dag in een spijkerbroek rondloop.
Kan er niet tegen dat iemand anders in mijn ogen mijn leven heeft overgenomen inclusief wat vrienden en mijn uitgaansleven hier dichtbij. Hij doet alles met haar wat hij met mij deed. Dat is echt onverdraaglijk.
Voel me alleen, ben vaak alleen en als er iemand bij me is voel ik me nog alleen. Genieten van uitgaan of wat dan ook lukt me niet meer. Niet als hij niet achter me staat en ik niks meer kan vertellen aan hem wat ik meemaak en niet 's avonds bij hem in bed kan rollen. Wat kan je leven van de ene op de andere dag veranderen. Zo heb je nog een minaar en maatje (voor het leven dacht ik) en zo sta je voor je gevoel alleen op de wereld.

Voor degene die nog nooit iets van mij heeft gelezen..........ik ben getrouwd,maar verliefd geworden op iemand anders die ook getrouwd is. Hij is ook op mij verliefd, maar we wilden beiden niet toegeven aan onze gevoelens voor elkaar.Totdat we dat niet meer volhielden,kontakt kregen, ons (weer)schuldig gingen voelen,,kontakt verbraken en zo kwamen we iedere keer in een vicieuze cirkel.Zo ging het al weken door en heb ik tijd gevraagd en gekregen van mijn man om een oplossing te zoeken.Hoewel het me erg,erg moeilijk viel heb ik vandaag besloten om het kontakt definitief te verbreken.alhoewel ik

het vertrouwen is weg
hoe krijg ik dat vertoruwen in jou weer terug
wat moet jij moeten wij doen om weer verder te kunnen
wiil ik wel heel graag proberen
maar kun jij dat ook allemaal opbrengen
na wat er is gebeurt geef ik je de kans om verder te gaan
pak die kans dan, als je nog om me geeft
ik moet wel ontzettend vele om jou geven als ikje nu nog terug wil
maar dat is ook zo
maar hoe moeten we nu verder.....?
de tijd zal het moeten leren!
montana

na bijna 3 jaar relatie is het opeens over. ze had tijd nodig om na te denken of dit wel is/was wat ze echt wilde. er wordt een punt gezet achter bijna 3 jaar samen zijn waarvan 2 jaar samen wonen. nu 2 weken later ben ik er achter dat zij wel na heeft gedacht maar dat ze ook al weer een ander heeft. meteen na dat het uit was heeft ze de volgende weer gevonden en ik dacht dat ze na wou denken....
dat ik nog een kans maakte.
nu heb ik haar betrapt met die leuke man. er is alleen een raar ding. ik wil verder met haar denk ik....? maar ik weet het niet zeker, maar heb wel het gevoel dat ik haar mis en dat wat wij hadden erg sterk is/was(ondanks die vent)