Zaterdag kwam ik m weer tegen. Zoveel uitgaansgelegenheden en zoveel mensen, maar ik ben m toch nog een paar keer op de avond tegen gekomen. ze vrienden groeten, maar hij blijft vooruit kijken en zegt geen woord. Het houd me nog steeds bezig waarom hij me zo negeert. Ik probeer verder tegaan, maar ik zie ook gewoon niets anders leuks. Het rare is dat ie soms maar op niet meer dan 2 a 3 meter van me afstaat. Ik heb dan echt zo iets van: als je me zo graag wilt negeren, kom dan ook aub niet in mn buurt. Maar ach van de andere kant kan ik m ff checken. Het negeren zal misschien wel nooit verdwijnen, ik zal nooit een reden te horen krijgen.Of zal ik m toch een kaartje sturen (na al mijn eerdere pogingen) om iets af te spreken......

Gisteren teruggekomen uit Turkije.
Had gehoopt dat het me goed zou doen.
Maar nee hoor alles wat er is gebeurd gaat niet uit mijn hoofd.. Mijn vriendin zei dat ik zelfs in mijn slaap lag te huilen. En als klap op de vuurpijl krijg ik een smsje van mn ex dat hij nu officieel is uitgeschreven bij mij en dat hij nu een hypotheek heeft afgesloten ( zodat hij kan gaan samenwonen met HAAR )
Ik natuurlijk gereageerd kon het niet laten waarop ik weer een smsje van dat wijf kreeg.
Hij heeft totaal geen respect voor mijn gevoelens.
Alles (en dat is echt heel weinig) wat ik tegen hem zeg zegt hij meteen tegen haar.

Wat raar... M'n ex-vriend is dinsdag met een meisje naar het voetballen geweest. Maar zomaar zei hij, maar hij vermelde er wel nog bij dat het een hele erge leuke meid is. Hij blijft volhouden dat er niks met die meid is, maar ik vertrouw het niet. Is dat terecht of niet? Hij had mij toch ook mee kunnen vragen, want we hadden toen nog iets. Zou dat dan de reden zijn waarom hij het uitmaakte? Ik kan er niet meer tegen... Ik mis hem... Wil hem terug, maar dat kan niet :'(...

Het is nu 1 week geleden dat mijn vriend het heeft uitgemaakt. Hij voelde niks meer voor me en dat was voor hem ook de reden. Maar dat kan toch niet? Er moet toch iets zijn geweest waarom hij er geen zin meer in had? Ik heb het een week lang weggestopt, maar nu komt het allemaal naar boven. Ik voel me echt heel erg *** en kan wel de hele dag huilen, maar dat doe ik niet, want dat gun ik hem niet. Ik vraag me toch af waardoor hij niet meer verder wou...

ben op stap geweest naar zeer lange tijd
wat heeft mij dat goed gedaan
ben een hele hoop vrienden en vriendinnen tegen gekomen
had er al veelle jaren niet meer gezien
sommige zelfs 20 jaar niet meer
we hebben ons verteld wat die afgelopen jaren is gebeurd
we hebben gesprongen gedanst gezongen we voelden ons weer 18
dat is de eerste avond geweest dat ik niet aan haar dacht
wat voelde dat goed de meesten waren ook gescheiden
en we vertelde ons verhaal
de meesten waren ook gescheiden dat de partner ook vreemd ging we hebben onze pijn even kunnen vergeten wat deed dat goed we hebben weer eens afgesproken voor weer met zijn alle weg te gaan

Ik mis iets en dat is hem naast mij. De tranen blijven maar lopen. Ik wil hem terug maar weet niet hoe. Wil erover praten met hem maar durf niet.
Ben gisteren iets gaan drinken met een neef van me. Zijn vermoedens zijn dat er iemands anders is. Ik denk het ook maar durf er niet aan toe te geven voor de pijn. Ik ben gewoon kapot, kan niet meer. Ik hou nog steeds van hem.

Hoe zal ik beginnen... Het is 3,5 jaar geleden als een sprookje begonnen. Na 9 mnd zijn we gaan samen wonen. Te vlug oké, maar het kon ook niet anders. Als ging goed, we maakten plezier, we hadden goede tijden en in slechte tijden waren we er altijd voor elkaar. Tot ongeveer een jaar geleden dat er bij mij iets knapte. Je begon te sms'en met vreemde vrouwen en vertelde elkaar de intiemste dingen. Toen ik er achter kwam voelde ik me zo bedrogen, was ik niet meer goed genoeg, niet aantrekkelijk genoeg? Kon je tegen mij niks meer vertellen of was het op sex gebied slecht? Ik was zo gekrenkt want je wist dat vertrouwen in elkaar het belangrijkste was voor mij. Ik wou echt mijn koffers pakken en je niet meer zien. Maar toen dacht ik aan hetgeen wat we allemaal hadden opgebouwd en je beloofde dat het zou stoppen. Ik heb het je toen vergeven maar toch was er iets gebroken. Het vertrouwen in jou.