Hoe kan dat nou?
Af en toe denk ik echt dat er mensen op aarde rondlopen die het niet verdienen om iemand anders te hebben (ik bedoel dan in een relatie.
Ik bedoel, er zijn mensen die gewoon met schoenmaat Titanic over iemand heen walsen en daarbij totaal geen rekening houden met andermans gevoelens.
Hebben die mensen dan niet door hoeveel pijn je iemand kunt doen?

Daarom ook "With great power, there must come great responsibility"
Welke kracht is groter dan liefde?
Toen mijn ex het uitmaakte wilde ik liever dood zijn dan leven, omdat dood zijn veel makkelijker zou zijn.
Dan hoefde ik tenminste niet met de pijn te leven. toch?

Het is nu al 2.5 maand uit met mijn ex-vriend. Mijn herstel gaat op en neer. We zouden vrienden blijven en dat proberen we ook. Maar ik zou het niet kunnen verdragen dat hij een nieuwe vriendin krijgt. Hij vindt dat ik dan niet voldoe aan de waarden van vriendschap. Ik heb eraan gedacht om alle contact te verbreken om mij "emotioneel veilig te stellen", anderzijds is hij wel een leuke vriend. Maar de dreiging van een andere vriendin hangt mij boven het hoofd. Wat kan ik het beste doen?

Gisteravond kwam hij langs want hij had mijn handtekening nodig om zich officieel bij mij uit te schrijven. Ik heb gezegd dat ik hem miste en heb gehuild waar hij bij was. Kon er niks aan doen. Hij heeft me nogmaals duidelijk gemaakt dat hij NOOIT terug zal komen. Ik had me deze vernedering moeten besparen maar ik zag het echt niet meer zitten.. 8 en halve week verder en heb het gevoel dat ik nog geen stap verder ben.

Nogmaals de oproep aan de vele gasten van deze site om in te schrijven en al dan niet je verhaal te vertellen...
Ook kan je natuurlijk advies geven aan anderen, of als je zelf je verhaal hier opschrijft advies van anderen ontvangen
Wat maakt het uit? Schrijf je in en zie wat er gaat gebeuren, je weet maar nooit...
Groetjes en sterkte voor iedereen met ldvd...

DWY

Pff gisteren was eigenlijk de dag dat ik twee jaar met mn ex zou hebben.Maandag dacht ik er ineens aan, toen ik nog bij hem was. Hij pakte me vast en vond het ook raar zei hij.
Gisteren belde hij nog. Ik was er toch wel een beetje stil van. Het is een beetje dubbel.
Aan de ene kant balen dat we niet meer bij elkaar zijn, aan de andere kant zijn we weer druk bezig die kant op te gaan en dat kan niet sneller dan nu. Hoeft ook niet. Gaat al best snel.Toch nog maar even met m gepraat. Ik zei dat ik me verdrietig voelde en hij vroeg zich af wat ik nu van hem verwachtte. Hij zei dat hij reeds had gezegd dat hij zich ook niet echt ok erbij voelde. Maar dat hij dat gevoel de gehele tijd voelt en dit er even bij kwam. Hij zei dat we een heel leuk weekend hadden gehad. Dat is ook zo. Ik wil ook dingen niet forceren en er langzaam weer naar toe groeien, maar het leek gisteren net of ik treurde om mn ex en dat hij iemand anders was. Hij is nu namelijk een heel lief persoon, en de persoon die het uitmaakte was warrig en wilde niet meer lief doen.