Dinsdagavond een gesprek gehad op MSN.
Ze had me eerst gemaild (een ijskoud en zakelijk mailtje. Geen XXX maar groetjes. Alsof ik 4 jaar lang niets voor haar heb betekend) dat haar gsm kapot was en dat ze advies nodig had. En dan mailt ze mij? Ik heb al 6 mails en een brief gestuurd en daar hoor ik NIETS op. Nou op msn begon ze over die mail. En dat ze advies nodig had en een hoop vragen. Nou ik mn kwaadheid even aan de kant gezet en haar geholpen. Maar toen ik dus zei dat haar email zo kil was en vroeg waarom kreeg ik enkel reacties dat ik liep te zeuren en ze werd gek van me. Wat een onzin ik loop haar niet te bellen of te smsen of wat dan ook. Ben gestopt met email. Probeer verder te komen zonder heel de dag aan haar te denken en ZIJ WORD GEK VAN MIJ.

heb hem net gesproken. Hij gaat vanavond sjansen met andere meisjes!!!! En het is nog maar een week uit!!! Ik ben nu doodsbang om te gaan stappen ik weet niet of ik dat trek. Ik heb nu echt advies nodig. Wat moet ik doen???????

Gister heeft hij gebeld. Eerst om af te spreken om te praten want hij had geen oplossing. (net of je na een week een oplossing kunt vinden)Daarna belde hij terug om te zeggen dat hij toch niet komt en verder wil nadenken. Savonds belde hij om te zeggen dat hij vandaag schoenen komt halen en hij vroeg of ik maandag met hem naar de roze maandag ga!!????? Daarna belde hij weer hij verveelde zich. Ik heb hier een hekel aan want ik weet nu eindelijk wat ik wil en dan doet hij zo. Hij moet me niet negeren maar ook niet doen alsof er helemaal niets aan de hand is. Het maakt het allemaal zo ontzettend moeilijk.

dit is mijn eerste keer dat ik hier schrijf.
maar ik moet het gewoon kwijt, ik maak mijzelf helemaal gek..
het is nu bijna twee maanden uit naja uit. we bellen elkaar elke dag en zeggen dan hoeveel we elkaar missen en van elkaar houden.
maar hij weet het nog steeds niet. weet niet of het ooit nog goed gaat komen. het maakt me helemaal gek. op deze manier kan ik hem nooit los laten en verder gaan.
waarom kan hij niet duidelijk zijn. gewoon zeggen ja of nee.
er is zoveel gebeurd, zegt hij dan.. maar als je van elkaar houdt dan is het toch goed? of ben ik nou zo naief?
gister is hij met zijn vrienden op vakantie gegaan het voelde alsof mijn hart opnieuw gebroken is. ik wil niet eens weten wat ze daar allemaal uitspoken..

Ik heb vandaag een rotdag. Het is een week geleden en ik heb alleen vrijdag en zondag thuis geslapen. Ik voel me niet meer op mijn gemak thuis. Dat was ons plekje en nu moet ik het mijn plekje maken. Ik durf er niet aan te beginnen. Ik durf ook niet voor hem de knoop door te hakken want hij zegt op zoek te zijn naar een oplossing en ik weet zeker dat ik hem niet meer wil. Ik ben bang dat als hij weet dat ik niet meer wil hij meteen een ander meisje pakt. Nu heb ik de tijd om me daarop voor te bereiden. Is dat stom om dat zo te doen??? Ik denk dat ik het eigenlijk wel moet zeggen omdat ik anders ook niet mijn eigen plekje kan gaan creeren. Ik ga vanavond voor het eerst weer naar huis toe en ik heb gelukkig vanavond mensen die langskomen. Dan zit ik tenminste niet alleen.

Maakt niet uit of mijn dagboek gelezen word. Gewoon dat je je gedachten van je afschrijft lucht al zoveel op en als er dan nog reakties komen is dat fijn.
We hebben het allemaal gemeen met elkaar dat we verdriet hebben om een verbroken relatie. Voor mij is dit nog maar mijn eerste relatie en daarom is het ook fijn om de meningen van anderen die hetzelfde meegemaakt hebben of meemaken te horen.
Dus degene die deze site bedacht heeft echt bedankt!!!!

groetjes Kaatje

jeetje wat valt het tegen hoelang het duurt..

gek wordt ik van mijn stemmingswisselingen. Het ene moment ben ik super vrolijk, zie ik het helemaal zitten. lijkt het een nieuw begin en kan ik me op bepaalde momenten (als ik bijvoorbeeld met vriendjes en vriendinnetjes lekker gesurfd heb ofzo en 's avonds rozig in de auto terug zit) kan ik me helemaal gelukkig voelen en denken; zie je wel! kan best gelukkig zijn in m'n eentje! Maar het volgende moment, bijvoorbeeld als ik dan thuis ben..en weer een foto van ons zie. Kan ik het weer helemaal anders zien. Dan voel ik me alleen en eenzaam en verlaten.