Start › Blogs › Geblor's blog

9 maanden verder

afbeelding van Geblor
Vrij, 22/03/2013 - 13:58 — Geblor

Hey Liefje,

Het is vandaag 9 maand en een dag later ..., morgen vier jij trouwens je 9 maand samenzijn met jouw nieuwe vlam.

Ik voel me ondertussen al beter, het lukt weer om plezier te maken met vrienden zonder dat ik aan jou denk wat alles met 'n dikke laag verdriet. Toen geloofde ik niet dat ik het nu zo "goed" zou hebben.
Ik ben ook blij dat we ivm onze eigen week om week regeling voor ons zoontje zo goed overeenkomen.
Over het algemeen lukt alles wel.

Tot vandaag ... jouw goed bedoelde smsje vanuit de bergen met als afsluiter zonnige groetjes vanuit de sneeuw ... . Dat doet pijn, veel pijn. Ik durf hier niet op reageren, ik weet niet hoe, heb gewoon zin om in een hoekje te kruipen en stilletjes al het verdriet nog eens laten terug te komen.
Je weet toch dat je niet expliciet moet vragen om goed voor ons zoontje te zorgen? Dat doe ik spontaan al Glimlach, vanavond gaan we trouwens opnieuw naar het zwembad.

Ik mis je, ik mis de dingen die we samen deden, ik mis "ons" ... . Vandaag merk ik dat opnieuw duidelijk, hoewel ik de indruk had dat ik het allemaal toch een beetje kon achterlaten. Niet dus.

Ik zie je graag, nog even graag als 14 jaar geleden, even graag als 7 jaar geleden ... .
Zorg dat je tijdens de terugrit vanavond veilig thuis geraakt.

Groetjes x
Jouw aardse engelbewaarder.

Vrij, 22/03/2013 - 16:36 — Jans1
afbeelding van Jans1

Mooi geschreven! Je hoeft

Mooi geschreven!

Je hoeft natuurlijk ook helemaal niet te reageren als jij dat niet wilt. En al dat verdriet mag je best nog eens laten komen.... Het zit er blijkbaar nog. Ik heb net geleerd dat je verdriet moet uiten. Niet moet opkroppen. Het verdriet komt anders op een ander moment. Later in je leven pas.
Voorbeeld: Als een kind zich stoot/ pijn doet of verdrietig is moet je kind niet gaan troosten in de zin van "stil maar... het valt wel mee, droog je tranen " Maar je moet dit kind laten uithuilen en hem de troost bieden die het nodig heeft.
Doe je dit niet dan blijft het verdriet zitten en komt het later alsnog naar boven op een moment dat jij denkt: he moet je daar zo om huilen? Maar wat blijkt? Het verdriet van eerdere gebeurtenissen zit er nog... En dat komt dan alsnog naar boven, extra heftig. Zo werkt het ook bij volwassenen.
Dus huil nog eens lekker uit en je zult zien dat het oplucht!!!
Het mag Geblor.

Ik denk dat de vraag van je ex om goed voor je zoontje te zorgen idd overbodig is maar als moeder denk ik dat je het gewoon niet kunt laten dit te doen.... De liefde voor een kind zit zo diep! Wel fijn dat jullie de zorg goed kunnen delen!!
Geniet van je zoon en ik wens je een hele fijne avond samen toe.

Gr Jans1