Allereerst, voor iedereen die de tijd en moeite neemt dit te lezen, dit waardeer ik echt en iedere comment zal ik goed tot me nemen.

Iets meer dan 5 jaar geleden leerde ik mijn ex kennen, voor mij was het liefde op het eerste gezicht en ik ben blij dat ik 5 jaar van mijn leven met haar heb mogen delen. De eerste drie jaar van onze relatie verliepen vlekkeloos. We waren heel verliefd op elkaar en de tijd vloog om samen. Na die drie jaar kwam er een eerste kink in de kabel van mijn kant uit, ik werd verliefd op een ander meisje dat ik had leren kennen uit mijn commissie en heb dit toen aan mijn vriendin verteld. Ik heb overigens nooit iets met dat andere meisje gedaan. We zijn toen een maand of twee uit elkaar geweest waarna ik besloot om verder te gaan met mijn vriendin omdat mijn gevoel voor haar sterker was.

Sindsdien is onze relatie niet meer hetzelfde geweest. Ik heb vaak met haar gesproken over het andere meisje maar ze heeft zich er nooit echt overheen kunnen zetten. Op den duur wilde ik er niet meer over praten omdat ik er niks anders meer aan kon toevoegen. Ik merkte dat ik steeds meer aan mezelf begon te denken omdat ik haar twijfels over onze relatie voelde en daardoor hebben we eigenlijk een hele tijd langs elkaar heen geleefd. Natuurlijk hadden we nog hele leuke en mooie momenten samen maar het was nooit meer zoals daarvoor, totdat we op vakantie naar Zuid-Afrika gingen in december van het vorige jaar. We hebben daar met mijn familie een super mooie tijd beleefd en mijn gevoel voor haar was weer helemaal terug. We hadden het ook al over samen gaan wonen in een andere stad na onze studie (we woonden al 3,5 jaar samen) en over evt kinderen nemen etc etc. Ik had het idee dat het goed ging.

Totdat daar ineens na de carnaval een abrubt einde aan kwam. Ik had haar lekker carnaval laten vieren in limburg terwijl ik mijn scriptie aan het afronden was. We hadden ook nog goed contact tijdens de carnaval, maar de dag erna is er iets in haar geknapt. Ze wilde niet meer met me verder omdat ze zich niet meer gewaardeerd voelde door mij als partner en ze had daar diverse redenen voor, en in alle eerlijkheid had ze daar ook gelijk in. Ze had de afgelopen twee jaar heel veel opgekropt en geaccepteerd van mij uit liefde voor mij, maar nu kon ze het niet meer en wilde ze er mee stoppen. Ze had me een mail gestuurd met mijn tekortkomingen in onze relatie, en ik herkende mij daar sterk in. Ik snap dus dat ze er mee wilde stoppen en ik denk ook dat het een juiste keuze is geweest.

Nu ben ik zo'n twee maanden verder en ik merk en voel dat ik haar terug wil en heb dit ook naar haar toe uitgesproken. Ik krijg steeds het antwoord van haar dat het nu niet kan maar misschien wel in de toekomst. De dag na mijn afstuderen belt ze me huilend op om me te feliciteren en dat ze het zo moeilijk had gehad die dag. Ik vroeg wederom van hoe het er nu voor staat en dat ze me geen hoop moet geven door steeds te zeggen dat het misschien in de toekomst nog kan, daar heb ik niets aan ik wil dat je eerlijk en indien nodig hard tegen me bent. Ze antwoordde daarop letterlijk dat ze echt niet weet wat ze wil nu. Ze sluit dus niets uit voor de toekomst. Nu ben ik sinds onze breuk in therapie gegaan en heb ik diverse boeken over relaties gelezen en ook boeken over hoe je jezelf kunt veranderen, en ik merk nu dat ik die persoon die ik was in onze relatie de afgelopen twee jaar ook nooit meer wil zijn, ik ben dus echt met mezelf aan de slag gegaan. Het probleem is nu dat ik leef tussen hoop en vrees. Ik hoop steeds dat het nog goed komt, ze sluit immers de toekomst niet uit, maar ik vrees dat het niet meer goed komt. In mijn dromen is het niet anders, dan zijn we weer bij elkaar dan weer niet. Nu heb ik haar maandag gesproken en gevraagd of ze volgende week wat wil drinken in de stad en dat wilde ze wel. Sindsdien weet ik me geen raad meer. Ik wil haar heel graag zien en spreken maar ik weet echt niet hoe ik dit moet gaan aanpakken, en heeft iemand misschien een idee van er zich in haar hoofd afspeelt? Ik weet het allemaal even niet meer, het enige dat ik wel weet is dat ik haar terug wil.. heeft iemand advies voor me?