Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
afleiding
Weinig bijzonders hier, alleen voel ik heel erg de neiging om contact te zoeken met m'n ex, vandaar dat ik ter afleiding hier maar even post.
Het gaat gelukkig weer een stuk beter sinds ik geen contact meer heb, al zie ik er nog wel tegenop dat ik binnenkort m'n ex met nieuwe vriendin ga zien...Doet me een beetje denken aan een aflevering van Sex & the City (weet niet of iemand dat hier kijkt, maargoed). Daar loopt Carrie (hoofdpersoon) ineens haar getrouwde ex en zijn vrouw tegen het lijf, ze schrikt zich dood en kruipt letterlijk achter een bureau ofzo weg. 
Kan me er iets bij voorstellen! Maargoed, ik weet dat het gaat gebeuren, dus onverwacht is het toch al niet.
Mijn ex is deze week alleen, het mens moet nachtdienst lopen ofzo, dus die is er niet. Volgens mij had ik stiekem gehoopt dat hij zich eenzaam zou voelen en contact zou zoeken, maar waar ben ik dan toch mee bezig?? Het is uit, hij komt toch niet meer terug, ik zou het niet eens meer willen, maar waarom roept dan nog altijd dat stemmetje diep van binnen dat ik hem mis??
Ik geloof maar dat ik niet meer naar mezelf ga luisteren, ik krijg alleen maar zelfmedelijden en daar is nog nooit iemand beter van geworden.
Ik zal braaf zijn en geen mailtjes ofzo gaan sturen, mocht ik in de verleiding komen dan ga ik hier gewoon weer posten, net zolang tot iedereen gek van me wordt 
- Amy's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Haha, lieve Amy, Ben nog
Haha, lieve Amy,
Ben nog niet gek van jou hoor... vind het heel goed dat je hier van je afschrijft. Bij mij was het uit, ik wilde ook niet een nieuwe relatie met hem, maar bleef maar verlangen naar wat aandacht van hem. Ik heb dat ook nooit helemaal van mezelf kunnen begrijpen, had wel wat verklaringen, zo van, ik was al zolang bevriend met hem enzo.. maar toch. Er was nog steeds die neiging om contact te zoeken, het verlangen om contact te krijgen..
Bij mij heeft het allerbeste gewerkt om een poos geen contact te hebben. Je went aan je mailbox zonder zijn naam, aan de telefoon die gaat maar dat je niet zijn naam hoort zeggen aan de andere kant.. aan de smsjes die niet meer van hem zijn.. je went er echt aan en het leven gaat weer zijn gewone gang. Net toen ik op het punt stond daar dan maar echt helemaal mee te gaan leven, nam hij weer contact op. Nu hebben we regelmatig contact, en ik vergeet het soms zelfs..
Misschien moet je niet naar die bruiloft gaan..
Succes, Amy,
Geraldine.
Lieve Geraldine, Dankje voor
Lieve Geraldine,
Dankje voor je reactie!
Maar toen ik zei dat dat mens dat nooit goed zou vinden gaf hij me gelijk...en dan beweren dat hij niet onder de plak zit!
Ben al gerustgesteld, ik zal hier in elk geval blijven posten
Ik ga wel naar die bruiloft, als ik de tijd heb (heb twee dagen erna nog een tentamen, maar in principe heb ik genoeg tijd). Ten eerste omdat ik heel graag mijn vrienden wil zien trouwen, ten tweede omdat zij het allebei niet waard zijn om zoiets voor te missen en ten derde omdat ik altijd weg kan lopen als het niet gaat en ik spijt krijg als ik niet ga. Ik zal er niet dood aan gaan (hopelijk!).
Het is wel zoals je zegt, ik hoop nog op contact, aandacht, weet ik veel. Ik ben er intussen al aan gewend dat we geen contact meer hebben, maar het komt nu weer wat naar boven omdat we laatst dus wel weer contact hadden. Maar dat zit nog altijd scheef, ik kan nog steeds niet 'gewoon' met hem omgaan, dus dan maar helemaal niet voorlopig. Ik heb gewoon nog een zwak voor hem op een bepaalde manier, het is altijd een belangrijke persoon geweest voor mij. Zonder contact gaat het dus prima, alleen met iets minder...dan komt er weer vanalles boven.
Ik wil me gewoon niet laten kennen, ik gun het haar niet dat ik niet kom, al is zij er misschien totaal niet mee bezig. Hoewel, ik denk het wel, anders zou ze niet zo'n heibel maken van het contact tussen mijn ex en mij (wat er nu dus al niet meer is). Hij heeft zelfs gevraagd of hij met mij mocht dansen, leek me leuk omdat hij dat nooit wilde en dan krijg ik achteraf toch ?ɬ©?ɬ©n keer mijn zin
Ach, ze zoeken het maar uit met z'n twee?ɬ´n, ik sleur gewoon een ontzettend knappe (vrijgezelle liefst, anders leen ik hem alleen even) man de dansvloer op!
Ik ben nog niet zo ver dat ik het vergeet, elke dag denk ik op de ?ɬ©?ɬ©n of andere manier wel een keer aan hem, om allerlei verschillende redenen. Maar al vaak genoeg denk ik dan aan hem zoals ik ook aan...weet ik veel, het weer of bankzaken of iets onbenulligs denk. Das toch al positief, niet?
liefs, Amy
Toch maar weer even
Toch maar weer even posten...ik betrap mezelf erop dat nu ik wat meer tijd heb ik toch vaak weer kijk of ik mail heb van hem, of dat hij online is (heb hem toch gedeblokkeerd...shame on me maar ik heb niks van me laten horen) en dat soort dingen. Smsjes verwacht ik al niet meer, het zal dan meer zo zijn dat we elkaar toevallig 'tegenkomen'. Denk dat hij niet meer durft, hij is veel te bang om met zichzelf en zijn gevoelens bezig te zijn. Dat is ook wat ik achteraf gemerkt heb, ik dacht altijd dat we over alles konden praten, maar ik was het dus die altijd alles vertelde en alles zei wat me bezighield en dwarszat enzo. Vandaar dat ik het toch niet van hem verwacht.
Nouja, hij zoekt het ook maar mooi uit, alleen geeft het soms nog zo'n raar gevoel als ik besef dat ik er niks meer mee te maken heb en vaak genoeg ook niks meer mee te maken wil hebben. Das nog wel raar, maar ook dat zal wel wennen.
btw, ik las mijn verhaaltje
btw, ik las mijn verhaaltje net nog even, en moet toch nog even verduidelijken dat de ex van carrie pas getrouwd is nadat het uit was
dus ze is wel een goede, om het zo maar te zeggen 
Maakt verder weinig uit, maargoed...