Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
after mail send bleus
zondagavond heb ik een mailtje naar haar gestuurd, met mijn gevoelens erin en mijn dingen van 'just want to tell her' Ik kreeg maandag een kort mailtje terug van dr met als reaktie ' bedankt voor je open mailtje en ik ga er zeker op reageren. Alleen nu effe niet, ik ga naar huis en trek het niet' Okej.. prima.. Vandaag maar eens gekeken en geen mail gezien. Ik hoorde van vrienden dat ze ook de hele dag niet online geweest is.. mjah ff.. 2 minuten.
Vanavond heb ik haar een smsje gestuurd met de vraag hoe het ging.. Geen reaktie erop. Daarna heb ik haar vanavond nog even gebeld. wilde haar spreken. Geen reaktie geen telefoon opgenomen. Toen heb ik haar een smsje gestuurd.. Met het berichtje erin van.. ik maak me zorgen, is er iets... Ook geen reaktie. Damn.. moet ik nu kappen met dit soort bezorg voel dingen? Ja, ik weet het.. ik moet stoppen. Maar om een of andere manier maak ik me echt zorgen om haar. Ik heb nu al de vrienden gesproken over het feit waarom ze het mij niet verteld hebben. Nu wil ik alleen nog een keer Erica en Robert spreken hierover. Gewoon om duidelijkheid te krijgen hierover. Hierna wil ik dit afsluiten en verder gaan met mijn eigen leventje.
Of vinden jullie dat ik daar niet goed aan doe? vinden jullie dat ik verkeerd gedaan heb om haar dit mailtje te sturen? Vinden jullie het vreemd dat ik geen rust in me kont heb dat ze niet reageert?
En erica als jij dit leest, begrijp me goed.. ik maak me zorgen meer niet.. dat is iets wat ik niet zo 1 2 3 kwijt raak. Maar na het lezen van je mailtje dat je het niet trekt.. en dan geen verdere reaktie's meer van je krijg.. ga ik toch vreemd opkijken. Ik kan me goed herinneren dat je mij vlak voordat je hier zaterdag vertrok zij.. Je kan me altijd bellen..
En nu geef je alleen maar een dode telefoon lijn..
Gr. Berrie
- berrie's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Bezorgdheid is goed
Bezorgdheid is goed, maar wat als het antwoord iets is dat je nou "net niet?¢‚Ǩ¬ù wilde horen!
Ga je er misschien meer pijn van voelen? ?É‚Ä??ɬ©n mailtje of smsje of een tweede erbij is niet erg, maar hoe zou het overkomen bij haar na een viertal berichtjes? Zou het kunnen, dat het bij haar overkomt als controle?
Jij kent haar het beste en ik hoop dat er echt niets gebeurd is.
tis over
Beste Berrie,
Hoe begrijpelijk ook, je doet nu aan zelfkwelling. Natuurlijk wil je voor jezelf het duidelijk hebben, waarom zus en waarom zo. Maar wil je dat allemaal echt wel weten? Erica haar liefde voor jou, die er echt wel is geweest, is "over". Vraag me niet waarom, maar dat is nu eenmaal zo. Zij heeft voor zichzelf een punt achter Berrie gezet en is verder gegaan met Robert. Een schoonheidsprijs zullen ze daar niet mee verdienen. Uit ervaring weet ik dat dat nu zo kan gaan. Zij en Robert zullen zich er ook niet happy bij voelen, maar daar koop jij niks voor, ze zullen het jou ook nooit zo vertellen.
Zet er voor jezelf nu een punt achter. Praat erover met je vrienden of met de mensen op deze site. Moeilijk heb je het al gehad en zal je nog hebben, maar door kontakt met haar te blijven zoeken los je echt niks op en maak je het alleen maar voor jezelf erger. Ooit, over een jaar?, als jij weer verder bent met jezelf (nieuwe relatie?) dan kan je er met haar over praten, nu even niet.
punt
de punt is er idd wel..
Ze heeft me gebeld en aangegeven bewust even niet te reageren. En dat ze de telefoon op stil had gezet. tja ik kan beter gewoon maar stoppen met het contact met haar. En het gevoel wat ik nu heb is ook een machteloos gevoel. Met dit alles bereik ik toch niks. Ik kan er idd beter maar naast me neer leggen. ik kan met dit alles niks bereiken. Ook niet voor mezelf want ik kom er toch niet uit. En misschien moet ik maar ... ja wat moet ik eigenlijk ? ik weet het niet. tis ff zon ' telefoon op stil zet ' moment.
gr Berrie
Hey Berrie, Ik denk dat het
Hey Berrie,
Ik denk dat het niet zoveel zin meer heeft om je vanalles af te blijven vragen. Ook al krijg je enkele antwoorden, dan ga je jezelf steeds nieuwe vragen stellen over het hoe en waarom. Liefde is onverklaarbaar en daarom zullen we ook nooit echt alles te weten komen hoe het zit.
Sterkte Berrie je bent een goeie vent dat merk ik!
Kappeh
Je bent jezelf aan het kwellen
Ik begrijp je bezorgheid, na al die tijd raak je dat 1 2 3 4 niet kwijt
maar jij doet echt aan zelf kwelling
je weet dat ze bij Robert zit
en denk je nu echt dat ze jou antwoorden gaan geven?
Zoals ze je al eerder hebben behandeld, als een straathond, zo blijven ze dat doen, ze is zeker van hem en had jou op de reservebank gezet en ja daar ben je ook vanaf getrapt.
Hoeveel trappen wil je nog krijgen?
Berrie jij kan recht in de spiegel kijken met een eerlijk geweten. je Ex vriendin kan dat niet, ze had geen eens de gore moed om het je in je gezicht te vertellen dat er een ander in het spel was.
Ik vind het echt vervelend voor je, en 10 jaar is niet niks. Jij moet verder zonder een persoon terwijl je nog gevoelens voor haar hebt. dat is moeilijk, maar jij bent het moeilijker voor jezelf aan het maken, Ze heeft een ander en jij, ik denk dat jij haar nog steeds terug wilt. dat gaat niet lukken Berrie. Maar je zal met je eigen gevoel daarin in het reine moeten komen.
Wij wensen je sterkte en je bent altijd welkom hier
loslaten
Hallo Ber,
Ik weet niet of ik hier nog als zoveelste op moet reageren, want het komt allemaal op hetzelfde neer; je zult haar los moeten laten.
Zowel voor jezelf afscheid van haar nemen als voor haar. Loslaten, omdat je haar nu niet meer kunt vragen/claimen om uitleg, delen van gevoelens of wat dan ook. Laat haar los, zij kan dit claimen anders gaan ervaren als (een lichte vorm van) stalken en dat is wel het laatste wat je wilt.
Maar ook voor jezelf, je eigen hart en kop is het beter los te laten; er zal dan rust bij je terugkeren. Voor de meeste vragen heeft het geen zin om er antwoorden op te zoeken, het zijn geen antwoorden waar je iets aan hebt voor je geweten of voor de toekomst. Probeer anders het loslaten een steuntje te geven door het op een praktische manier te doen; bijvoorbeeld heel romantisch door het oplaten van een ballon of zo, ik verzin nu ook maar wat. Maar laat los. Het is dat ik weet dat je niet bidt, anders zou ik zeggen leg het in Gods handen en laat het daar, pak het niet weer zelf op. Als je het in Gods handen zou kunnen leggen, is het loslaten minder verschrikkelijk eng.
Veel liefs, Hannie