Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Akelig gevoel
Vanmiddag had ik met vrienden afgesproken om een beetje over de situatie te praten (waarom hoop ik altijd dat men mij het goede advies zal kunnen geven over wat er nu gebeurd??? alleen "hij", mn vriend - ik wil nog niet ex-vriend schrijven kan me zeggen wat er aan de hand is).
Toen ik op de autoweg reed zag ik ineens mijn vriend in de tegenovergestelde richting rijden (ja, ik weet het zeker dat hij het was want heb de nummerplaat bekeken !)
Ik kreeg het koud maar ook het angstzweet brak me uit. Het schoot door mn hoofd : ik moet hier meteen rechtsomkeer maken, ik MOET hem zien. Maar toen realiseerde ik me dat er nog mens (en?) in zn auto zaten (moeilijk te zeggen hoeveel want hij heeft donkere raampjes) én paniek sloeg toe toen ik dacht.......hij is onderweg met een andere vrouw..........
Ik kan je niet vertellen hoeveel pijn ik voelde.Ik beet keihard op mn tanden en sprak me keihard toe, meid rij door want er achteraan gaan is niet goed.
Gelukkig duurt de rit naar mn vrienden 1 uur en hoopte ik dat het gevoel een beetje zou wegebben maar daar aangekomen stapte ik nog steeds met knikkende kniën uit mn wagen.
Nu nog is dat gevoel niet weg.
Ze zeggen en ik lees het op enkele blogs : "volg je intuitie" doch moet mijn intuitie me nu vertellen dat hij een andere vrouw heeft ??? Dat lijkt me meteen de meest keiharde slag in mn gezicht temeer omdat hij nog steeds niet heeft laten weten dat het uit is. IK weet gewoonweg niets.
Hij heeft me altijd gezegd dat trouw uiterst belangrijk is en dat heb ik ook gevoeld maar kan het nu toch zijn dat ie een andere vrouw heeft zonder me écht zelf te laten weten dat het uit is???
Ik vind dit niet redelijk, ik vind dit keihard en ik zal zeker wel fouten gemaakt hebben tijdens onze relatie maar dit heb ik niet verdiend.
Hoop dat jullie een iets betere zondagavond hebben
diep
- diep's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van diep
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
..
Pff das echt klote zo'n situatie dat je hem tegenkomt. Ik denk daar ook heel vaak over na bij mijn ex. Maar hoe langer je erover nadenkt, hoe meer beelden je krijgt en hoe droeviger je je gaat voelen. Probeer je zinnen op andere dingen te zetten, ga leuke dingen doe met vriendinnen/vrienden. Gaat hem niet controleren.
Hoe voel je je erover dat hij het nooit 'officieel' heeft gezegt dat het uit is? Lijkt me ook echt vervelend. Of heeft hij in andere woorden proberen duidelijk te maken dat het niet meer gaat zo.
Als je je daar onzeker over voelt, is het misschien ook een goed idee om hem hiermee te confronteren. Maar ga dan niet in een beschuldigende manier praten, zo van: ik vind dat jij.. maar praat vanuit je eigen gevoelens, van: ik voel dat ik, het is mijn gevoel dat..
Iedereen gaat op zijn eigen manier met liefdesverdriet om en alle situaties zijn weer anders. Ik geef je nu wel tips, maar je moet natuurlijk helemaal zelf weten wat je ermee doet. Voor de een is dit de oplossing en voor de ander gaat dit gewoon niet. We hebben in ieder geval 1 ding met zun allen gemeen, liefdesverdriet is en blijft kut.
Heel veel sterkte!
Liefs mij
onzeker
Hoi Maayk
Dank voor je reactie
Dat ik onzeker ben is het minste wat je kan zeggen. Ik heb mezelf voorgenomen om een tijd stil en geduldig te zijn zodat hij op zn minst niet kan zeggen dat hij de kans niet heeft gehad om mezelf te contacteren (zelfs al is het slechts per sms) zonder dat er druk wordt uitgeoefend op hem.
Hoelang ik het kan uithouden weet ik niet.
Zou zelfs ook kunnen dat hij denkt dat ik door zijn stilzwijgendheid zelf al afgehaakt heb (is niet zo) en zo komt er misschien zelfs nooit een of andere communicatie van hem.
Ik wordt er helemaal onrustig van en dat is zeker niet goed.
Dus als de stilte blijft ,denk ik wel dat er een moment komt dat ik zal contact opnemen om die onzekerheid te verbreken.
Goed dat je nog eens schrijft dat ik het vanuit mn gevoel moet doen en niet beschuldigend want mn verdriet is zo opgestapeld dat dit wel tot een uitbarsting zou kunnen leide en daar schieten we niet mee op.
Ik vind het sowieso top dat mensen me tips en advies geven want ik zie nu de bomen niet meer door het bos en al zouden bepaalde adviezen niet goed aanvoelen dan heb ik er toch op zn minst iets uit geleerd.
Pfff ldvd ........
ook heel veel sterkte en liefs
Radiostilte
Diep, heb je nu sinds de vakantie niets meer gehoord? En zelf niks meer laten horen / gevraagd? Want ik denk dat harde waarheid je meer goed doet uiteindelijk dan de zachte hoop van je kop in het zand. In zo'n situatie heb je geen intuitie nodig, maar assertiviteit en zelfliefde. Je wilt jezelf toch niet zo in onzekerheid laten zitten?
Maw, zoek hem op en stel je vragen... Voer het gesprek dat moeilijk is (maar wel goed).
Sterkte.
@ looneytuna radiostilte
Hoi,
Nee nog steeds geen reactie op mijn sms, brief, email (laatste poging van mijn kant dateert van 2 weken terug).
Ik weet dat hij zeker niet de persoon is die onder druk wil gezet worden en daarom dat ik voor stil en geduldig heb gekozen in de hoop dat er iets komt maar dan denk ik anderzijds ook dat hij mogelijks kan veronderstellen dat ik zelf afgehaakt heb omdat hij niets meer laat horen/weten.
En wat als ik bel en het is op een moment dat hij me niet wil spreken, of wat ben ik met een sms/email te sturen waarop hij helemaal niet reageert (het enige is dat hij weet dat ik nog leef)???
Maar ik vind ook wel dat je gelijk hebt ivm assertiviteit en zelfliefde......moet ik me zo in de onzekerheid laten duwen? (leuk voor hem, hij heeft geen enkele last want hij weet wat hij wil en kan ondertussen van een lekkere zomer genieten).
God , ik weet het echt niet meer en het vreselijke is dat als ik hier bepaalde blogs lees dat ik meteen denk oh dat zou ik zo doen of oh dat zit dus zus en zo......maar voor mezelf weet ik het niet meer.
Ik denk dat omdat ik hem zo graag zie en ook zoveel verdriet heb dat ik niet meer helder kan denken
dank voor je bemoedigende woorden
diep
wat wil jij Diep?
Dat is wat ik me meteen afvraag als ik je verhaal zo lees. Hoe geweldig is hij, dat jij er alles voor over hebt om jezelf weg te cijferen? Wat is de invulling van jullie relatie? Tijd nodig hebben om na te denken, dat kan ik me nog wel voorstellen. Maar dat kan toch niet met een andere vrouw zijn? Dus het feit dat jij daar bang voor bent, dat betekent dat jij sowieso twijfelt of hij wel genoeg voor jou voelt.
Een relatie is 2-richtingsverkeer en daar moet je je beiden goed bij voelen. Ik herken wel wat je schrijft. Maar als jij je in alle bochten moet wringen om hem tegemoet te komen, dan is dat "gewoon" geen goed teken.
Ga bij jezelf na wat jij wil. Los van wat hij wil of doet of denkt. En je hebt toch echt wel recht op een gesprek. Pushen? Tja, in een relatie of wat het nu dan ook is, praat je mijns insziens met elkaar.
@ panic wat wil ik
Hoi panic
Jouw reactie treft me
Ja je brengt een aantal punten aan waar ik even goed ga over nadenken.
Laat je het dan wel weten wat er uit mijn gevoel is naar boven gekomen.
THANKS!!
diep
@Diep
Been there
Ik heb mezelf, achteraf gezien, ook teveel in bochten gewrongen. Mijn ex, naar zijn mening, ook. Maar waar het daarom op neerkomt is dat het "gewoon" niet goed was. Niet genoeg gevoel of wat dan ook. Iedere situatie is weer anders. Maar ik vind dat jij teveel bezig bent met wat hij wil en waarom hij dat wil etc. Het gaat er uiteraard ook om wat jij wil.
Succes!
@panic
Hoewel je woorden hard klinken (geen probleem hoor, ik denk dat het soms beter is dat iemand je keihard de waarheid zegt om je wakker te schudden) heb ik het idee dat hij best wel weet wat ik wil (een liefdevolle , duurzame relatie etc).
Wat ik hier niet breed uitsmeer op de blog is dat ik hier thuis ook nog een klein mensje rondlopen heb die elke dag hevige huilbuien heeft omdat ze haar papa mist (hij is niet de biologische vader maar heeft zelf van in t begin met liefde gewenst dat ze hem papa noemt).
Maw mijn gedrag heeft ook een invloed op haar en ik wil haar beschermen door haar te kunnen vertellen wat e rnu aan de hand is maar dat weet ik dus niet.
Groetjes
@diep
Hier moet ik toch even op reageren... Laat je alsjeblieft niet meeslepen of manipuleren door het verdriet van je kind. Het is nu misschien zelfs zo dat je graag signalen van je kind over het missen van papa ziet, omdat dit jouw woede en verdriet bevestigt. Je beschermt je kind maar op 1 manier tegen dit soort mannen en dat is zeggen dat papa en mama elkaar nu even niet zien en dat papa heel veel van hem/haar houdt. Verder moet je zelf door, wat hij ook besluit, om je kind de rust te geven die het nodig heeft. Pfff je laat je toch niet op je kop zitten zeg, jij en je kind zo over de toeren!
Elke dag hevige huilbuien vind ik echt wel dramatisch, jij bent er ook nog!
@ Anitasten
Ik zal je advies zeker ter harte nemen. Dankjewel!