Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Alleen
Mijn eerste avond echt alleen moet nog komen, maar voel me nu ook eenzaam; hij komt pas laat thuis, dan slaap ik al. Net hoorde ik wat bij de deur; schrok me dood, zou hij dan toch vroeger thuis zijn gekomen? Jammer genoeg was het de hond van de buurman...bah!
Ik durf geen vriendinnen meer te bellen; die hebben toch niks aan mijn verhalen, en wil ze er ook niet mee belasten. Ze hebben ook een eigen leven, natuurlijk. Maar voel me dus best niet fijn nu, maar dat gaat ook wel weer over. Kan ik even wennen voor de komende maand, en waarschijnlijk ook wel langer, misschien wel veel langer...hoop het zo niet...
Maar ja weer genoeg gezeurd, straks eerst maar weer eens douchen, mezelf ertoe zetten te gaan koken (ook al heb ik totaal geen honger...) en een beetje lief zijn voor mij.
Ik kom er wel doorheen, we komen er allemaal wel doorheen!
(10 minuten later)
Hoe snel iets kan omslaan. Net Vriend gebeld, nam niet op maar belde wel direct terug (als in, 1 seconde later: "ik stond achter de bar en kon even niet weg"). Even met hem gepraat, op een gegeven moment vroeg ik of hij het vanavond nog ging uitmaken met dat lelijke sletje van hem (z'n rebound...). Antwoord? Vanavond niet, daar ben ik iets te dronken voor, maar dat duurt niet lang meer.
Aan dat soort dingen ga ik me helemaal ophalen. Misschien, misschien, komt het toch ooit nog goed met mij.
In de 2 weken dat ik hier ben, hebben al 2 mensen afscheid genomen...net zoals iedereen, hoop ik ook ooit afscheid te kunnen nemen, en door gaan met mijn leven, al weet ik niet hoe dat leven er dan uit gaat zien. Ik hoop alleen maar dat ik gelukkig wordt. Hopen we dat niet allemaal?
- Janneke82's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Lieve Janneke, Hoop is goed,
Lieve Janneke,
Hoop is goed, hoop moet je hebben om te leven. Als je niets meer zou kunnen hopen is er niets meer om voor te gaan. Iedereen verdient geluk en liefde in zijn leven. Soms is het zo uitzichtloos of dat inderdaad ooit nog wel komt. Ook ik vraag me dat nog wel eens af, maar ben ervan overtuigd dat alles wat op je pad komt in je leven al is voorbestemd om een bepaalde reden. Die reden zullen we misschien nooit te weten komen, misschien ook wel als je over een paar jaar terugdenkt aan dit moment.
Sterkte
liefs mira
ik gun het je Janneke
Hoi J.
Ik volg je verhaal vanaf het begin ( en we hebben het er achter de schermen ook vaak over ) en ik gun het je van harte.
Als deze break straks betekend dat jullie daarna helemaal voor elkaar kunnen gaan dan is dit alleen maar goed.
Kan hij echt ervaren dat ie niet zonder je kan!
Hopelijk vliegen deze 2 maanden voor je voorbij.
Hoe het ook afloopt, ik weet zeker dat het goed met je komt!
Veel sterkte
J.
verdriet en geluk
Ik geloof ook dat alles een reden heeft.Je moet alleen de juiste keuzes maken. Maak je een verkeerde keuze wordt je weer net zo hard teruggeworpen van waar je vandaan kwam. Door alle dingen die gebeuren worden we ook sterker!Maar waarom is het vaak zo oneerlijk.Sommige mensen moeten blijven vechten om hun geluk te vinden en sommige hoeven niets te doen en alles verloopt naar wens. Zonder verdriet kunt je inderdaad ook niet het grootste geluk ervaren. Maar vaak sta je daar niet bij stil, dan voel je alleen de pijn en zie je niet het geluk wat je weer te wachten staat
Wie bepaalt welke keuze goed
Wie bepaalt welke keuze goed is en welke slecht? Omdat we geleerd hebben dat bepaalde dingen zo horen, vinden we dat dat de juiste keuze is, maar als we dat niet zouden geleerd hebben en ons eigen gevoel konden volgen, wat zou er dan gebeuren? Ook keuzes worden bepaald door zoveel dingen waar wij ook niet altijd invloed op hebben. En als er iets gebeurt in ons leven waar we geen invloed op hebben,dan worden we opstandig, want dan verliezen we de macht over ons eigen leven en slaat de wanhoop toe. Dat is wat velen onder ons hier nu meemaken. Een keuze van of door iemand anders bepaalt wat wij nu moeten meemaken.Iets wat niet vrijwillig gebeurt is moeilijk te accepteren, maar we kunnen niet anders dan te aanvaarden dat dit ons leven is wat we nu moeten leven.
mira
Alles komt goed :P
... en dat geldt voor iedereen hier. Waarschijnlijk gaan we nog wel eens vaker flink op onze smoel maar het leerzaam is weet ik voor 100% zeker. Hoe vaker, hoe verstandiger je wordt hou ik mezelf dan maar voor
Wat ik alleen zo jammer voor je vind Janneke, is dat je nu 2 maanden in onzekerheid moet wachten en je verwerking eigenlijk die tijd stil staat en je je niet echt prettig zal voelen! Maar volgens mij ben je overtuigd van je keuze. Leerzaam zal ook dit zeker zijn, zij het in negatieve of positieve zin!
Succes en we zijn er voor je!
Lieve Janneke
Ik heb net al gereageerd op een ander stukje van je. & natuurlijk gun ik je net als iedereen hierboven alle geluk van de wereld, maar toch moet me nog iets van het hart...
Ik hoop dat je je niet blind staart op het feit dat jullie hier samen wel uit zullen komen. Die tijdelijke 2 maanden-break snap ik. Elkaar even loslaten blijkt altijd meer kans op succes te hebben dan krampachtig vasthouden. Maar toch klopt er iets niet.
Vind je het niet raar dat hij het niet uitmaakt met zijn scharrel? Ik zou denken dat als hij voor jou zou gaan, hij geen enkele moeite zou hebben om haar te laten gaan. Ik vind het bovendien ook helemaal geen toegeving van zijn kant dat hij het met haar uit zal maken voor kerst. Kerst is nog meer dan een maand weg. Dat houdt in dat hij meer dan de helft van de tijd die jullie nemen om over elkaar na te denken nog steeds aan haar kan/zal besteden. In mijn ogen toont hij hiermee niet echt zijn liefde en goede wil naar jou toe...
Volgens mij heeft die jongen het veel te goed met jou. Hij kan lekker zijn zin doen & jij wacht thuis. Oh, ik heb ook in die situatie gezeten & begrijp je maar al te goed. Maar juist is het niet, ik denk dat je zelf ook wel weet dat zijn hele verhaaltje voorlopig nergens op slaat. Ik hoop dat hij vlug met wat concrete toegevingen naar jou toe op de proppen komt, want momenteel denk ik alleen maar wat je in een vorig stukje over hem schreef: Kl**tzak...
Amen ;-)
Inderdaad Janneke... Waarom geef je hem zoveel ruimte?
Wat denk je nou? Als hij echt zoveel van je had gehouden, dan had er toch geen derde tussen gepast?
Wanneer vallen de schellen van je ogen af...?
Trap niet in al die smoezen, excuzen, fabels, mindgames... Kijk naar de FEITEN! Die liggen er hoor, open en bloot op tafel!!
Meis, hoop echt dat je voor jezelf gaat kiezen. Want die vent, die verdient jou namelijk echt niet meer!!!
En die hufter kent jou ook
En die hufter kent jou ook wel hoor, weet wel hoe die jou met die om moet gaan om een deurtje open te houden...
Gewoon even wat spulletjes achterlaten, dan denkt Janneke dat er nog zoveel is tussen ons, kan ik altijd terug, als het niet meer zo leuk en spannend is met die ander!
Zou zeggen, pleur die spullen van hem op de stoep, inclusief dat speelgoed!
Of denk je dat dit echte liefde is...........
Janneke
Ik wil niet grof of gevoelloos overkomen, maar er zit een hele hoop waarheid in wat Lin hier zegt...
Ik wil gewoon niet dat je met een bord voor je kop loopt & goeie ouwe Janneke wordt, degene waarop hij steeds kan terugvallen. Je stelt hem ook niet echt een ultimatum in mijn ogen, je geeft hem eerder 2 maanden speeltijd. 2 maanden, zonder controle, zonder grenzen. Ik weet het niet meisje, ik vind gewoon niet dat hij het spel eerlijk speelt op dit moment.
Net zoals ik ben jij degene met een gebroken hart, & ze weten dit maar al te goed, hij weet net zo goed als mijn ex hoe erg je hieronder lijdt. Maar doet het hem iets? Handelt hij er sneller door? Laat hij je weten dat hij voor jullie toekomst gaat? Nee, dat doet hij niet, hij neemt afstand & laat je hart verder bloeden, net zoals de mijne dat deed.
& als het niet leuk meer is staan ze terug voor je deur. Komen ze tot het besef dat ze zielsveel van je houden. 'Ach jongen, als jij echt van me houdt, als je echt niet zonder me kan, waarom ben je dan vertrokken?' Ik ken jouw (ex)vriend natuurlijk niet, maar in mijn ogen denkt dat soort jongen enkel aan zijn eigen plezier, niet aan jouw pijn. Waarom is mijn ex teruggekomen? Omdat hij van me hield, omdat hij spijt had? Nee, dat geloof ik niet. Eerder omdat hij er zelf begon onder te lijden. Ze komen terug als ze zelf pijn hebben & die pijn ongedaan willen maken. Ze komen niet terug uit liefde, want liefde verdwijnt geen 2-3-4 maanden om dan terug op te duiken. Ware liefde verlies je niet zomaar.
Ik kan alleen maar hopen dat jouw verhaal mooier eindigt dan het mijne. Maar stiekem hoop ik wel dat je je bedenkt & hem harder op straat schopt dan hij ooit kan verwachten. Niemand is je pijn waard, ook hij niet...
Ik wil eigenlijk ook niet
Ik wil eigenlijk ook niet grof en gevoelloos overkomen, maar geloof dat ik dat wel ben en doe....
Weet je waarom? Omdat ik je wil behoeden voor tijdverspilling, pijn, verdriet en beschadigingen, die ik zelf wel ondergaan ben!
Maar misschien moet jij, net als ik, ook eerst keihard je neus stoten voordat je weer bij jezelf bent....
Mja
Misschien zijn we toch onbedoeld een beetje te hard tekeer gegaan. Ik voel me al wat schuldig...
Lieve Janneke, weet gewoon dat het totaal onze bedoeling niet is je nog dieper in de put te duwen. We willen je ook de les niet lezen, je weet vast wel wat je doet & waarom.
Maar iedereen hier heeft weken of maanden geleden in een gelijkaardige situatie gezeten & is degene die hen het nauwst aan het hart lag verloren. & na die weken of maanden komen de meesten uiteindelijk ook tot het besef dat het de pijn & het verdriet van toen eigenlijk niet waard is geweest. Wij zitten gewoon al wat verder...
Maar doe maar lekker op je eigen tempo. De tijd zal wel uitwijzen wat voor jou persoonlijk de juiste oplossing is. Uiteindelijk komt alles, op ?ɬ©?ɬ©n of andere manier, altijd weer op zijn pootjes terecht...