Ik begrijp je heel goed. Mijn gedachtengang is precies hetzelfde. Geen ruzie en toch ineens volledig genegeerd worden. Mijn gedachten hierover zijn een stukje zelfbescherming, diegene is bang om schuld gevoelens te krijgen. Of wil de vragen waarvan ze weet dat die gesteld gaan worden vermijden. Ik zou ook graag ooit nog eens met mijn ex willen praten, eerlijke antwoorden krijgen op mijn vragen. Dat zou het loslaten en het piekeren flink verminderen. En als het de waarheid is op de vragen zou ik ervoor mijzelf zelfs nog wat mee kunnen. Soort van feedback waarvan je dan kan kijken, ben ik zo of wil ik dat aan mijzelf toch ook wel graag veranderen. En je zeurt niet hoor , lekker blijven schrijven ik weet en nog velen hier op de site hoe erg pijnlijk en machteloos het voelt. Ook diegene die zeggen loslatenze is er klaar mee bedoelen het goed. Ik worstel er ook nog dagelijks mee hoor, loslaten is gewoon heel moeilijk. Neem er de tijd voor die jij nodig hebt en volg je hart. Veel sterkte !