Ik heb nu al bijna 3 weken niets van mij laten horen. Maar ik hoor ook niets van haar. Het geeft me toch een heel naar gevoel. Ik denk toch nog heel vaak aan wat ze nu doet, denkt en voelt. En het is zo'n rot gevoel dat ik krijg, omdat ik die dingen niet meer weet. En het lullige is dat zij toch ook wel een beetje een kat en muis spelletje speelt. Haar huisgenote ken ik ook heel goed. Via haar was ik mijn ex tegengekomen. Ik hoor sinds het uit is dus ook bijna niets meer van haar. Alleen als het van mijn kant afkomt. Dat heb ik nu ook opgegeven. Blijkbaar is vriendschap tussen ons niet belangrijk meer nu het uit is tussen mijn ex en ik. De vriendschap is tussen hen blijkbaar groter. Maakt me verder ook niet veel uit. Ik vind het natuurlijk wel jammer. Kon goed met haar opschieten. Maar afgelopen week begint ze ineens tegen mij aan te praten en te vragen hoe ik me voel en waar ik ben. Toen kwam ik erachter dat mijn ex alweer thuis was. Die 2 hebben wijn lopen drinken en er is waarschijnlijk een heleboel door mijn ex uit haar getrokken wat ik tegen die vrienin heb gezegd. Ik had nu ook het gevoel dat mijn ex naast haar zat. Dat vind ik dan zo gemeen. Dat ze via anderen probeert uit te vogelen hoe ik me voel en waar ik ben. Vraag het dan zelf denk ik dan. Ze wilt niets meer met me te maken hebben en neemt ook geen contact meer op en toch via anderen erachter proberen te komen. Mijn moeder is 2 weken geleden 3x opgebeld met een onbekend nummer. Zodra ze opnam werd er direct opgehangen. Vond ze heel raar. Gebeurt normaalnooit, dat soort dingen. Ze had echt het gevoel dat het mijn ex was. Ik snap natuurlijk ook wel dat dat niet zo hoeft te zijn. Maar toch wel raar. Ze durft totaal geen contact meer op te nemen. Behandelt me rot. Ik snap niet waar ik dat aan verdiend heb. Heb haar niets aangedaan. Zij is degene die het uit heeft gemaakt. Volgens mij heeft ze me ook geblokkeerd op de MSN, want ik zie haar ook nooit meer online, terwijl ze zichzelf echt bijna altijd online aanmeld zodra ze haar computer aandoet. Meestal staat die de gehele dag aan. Waarom probeert ze dan toch uit te vinden hoe ik me voel en waar ik ben? Kan iemand daar een mogelijke verklaring voor geven?

Uitdagen hier in Utrecht. Het was hier een gekkenweek. Net zo druk in de stad en gezellig natuurlijk. Ben afgelopen woensdag- en donderdagavond lekker uit geweest met een aantal vrienden. Gewoon lol maken... Geweldig joh! Ook verder totaal niet meer aan mijn ex gedacht of zo. Veel gedronken en gedanst. Kom ik donderdagnacht een meisje tegen die ik al wel eens eerder had gezien. Zij naar me toe lopen. een tijdje mee gepraat en gedanst. Zou het kunnen dat ik ook dat ene kleine vlindertje in mijn buik heb gekregen.... Leuke, knappe meid om te zien en leuk mee praten. Heb haar numer en heb ook een smsje gestuurd. wil haar eigenlijk best wel nog een keertje zien. Is dit verstandig? Kan dit wel zo snel en moet ik dit nu wel doen? Vind haar leuk, maar zit ook nog wel een beetje met mijn ex in mijn hoofd.

Starend uit het raam
Wat is er toch misgegaan?
Fluisterend noem ik je naam
Maar moet je misschien laten gaan?¢‚Ǩ¬¶
Je foto recht voor me
Mijn blik starend gericht
Ik dacht dat jij ook wilde
Wat heb ik me vergist!
De gedachte aan jou doet pijn
Van onze tijd samen heb ik geen spijt
Ik wil alleen bij je zijn
Maar dat is verleden tijd
Met mijn ogen dicht
Blijf ik je toch nog zien
Ik weet niet waar dat aan ligt
Het begon te snel misschien
Kijkend naar je foto's
Rolt een traan over mijn wang
Ik weet dat het fout is
Maar ik ben bang
Ik ben bang je kwijt te raken
Je nooit meer te voelen

Aaaarrgh... heb het nu echt helemaal gehad met mijn ex. Wil helemaal niets meer met haar te maken hebben. Ik heb haar gevraagd om me niet te negeren. Niet net te doen alsof ik niet besta. Wees gewoon eerlijk tegen me zei ik haar. Zeg me maar wat je voelt of wat dan ook. Pijn heb ik toch al en dat kan niet erger worden. Ik vroeg haar als ze op MSN is, of ze me dan in ieder geval kan blijk kan geven vanhet feit dat ze me gezien heeft en me op zijn minst hallo kan zeggen. Ze ziet me toch online... ziet toch dat ik nog besta. Ze hoeft me niet tenegeren. Dat doet me juist pijn. Dat beloofde ze me. Sindsdien komt ze nooit online.

Gisteren voelde ik me lekker. Ben naar de bios geweest met een kameraad van me. Sahara.. leuke film vond ik. Vandaag werd ik wakker en het eerste wat in mijn hoofd kwam was mijn ex. Hoelang blijft ze nog in mijn hoofd spoken. Ik word gek van die gedachten over haar. En weet je wat ik de hele tijd denk... Dat ze over een tijdje wel erachter komt dat ze een fout heeft gedaan en dat ze me wel gaat missen. Ik weet wel dat ik hier niet over moet denken en dat het zer waarschijnlijk niet het geval is, maar ze blijven maar in mijn kop rondspoken. Ik voel me dan toch weer klote. Dan heb ik echt het gevoel dat dat ik weer verloen heb van haar. Ik heb dan weer aan haar toegegeven.

Na het lezen van en hier en daar reageren op een aantal verhalen en blogs wil ik nu mijn verhaal kwijt over hoe het tussen mij en mijn vriendin is gegaan. Ik denk dat dit me best goed zal doen en ik wil heel graag weten of ik dan misschien toch fout heb gehandeld of niet.

Ik heb 2,5 jaar een relatie met mijn vriendin gehad. Sinds een aantal maanden krijgen we steeds meer ruzies. Ruzies die dus helemaal nergens op slaan. Ik was dan dus ook de laatste tijd best gaan twijfelen. Ik wist niet meer wat ik moest voelen en denken. Ik twijfelde aan de relatie en aan haar. Ze kan bijvoorbeeld ook heel jaloers zijn.