Dag allemaal,

Het is heel erg lang geleden dat ik hier geschreven heb. Heb mij hier aangemeld in maart omdat mijn ex-vriend met wie ik 2 jaar lang samenwoonde, plotseling uitmaakte terwijl ik in het buitenland zat (via de tel en msn nog wel). Dit heeft voor nodige pijn gezorgd en dusdanig ben ik op deze site beland (terug te lezen in mijn blogs).

Heb een tijdje niks van mezelf laten horen, misschien ook wel positief, want had er kennelijk geen behoefte aan, maar volg al jullie verhalen alsnog.

Ik ben 1,5 maand verder. Ik moet zeggen dat de zwaarste dagen al voorbij zijn en dat het stuk beter gaat. Ben intussen ook een week weggeweest op vakantie. Dit zou ik echt aan iedereen aanraden om te doen als het kan. Het heeft mij erg goed gedaan om mijn vertrouwde omgeving te verlaten en lekker te gaan reizen. Buiten dat, heb veel meer mensen leren kennen en heb gezien dat de mannen ook anders kunnen zijn dan mijn ex, stuk warmer en opener. Dit heeft echt mijn ogen geopend. Als ik ze vergelijk met mijn ex, dan valt hij in het niets Tuurlijk mis ik het vertrouwde gevoel soms, maar nu zie ik het zelf ook in dat het beter is om uit elkaar te gaan. Zo heb ik tenminste een kans dat ik iemand tegenkom die net zo voor mij gaat als ik voor hem zonder twijfels en heel misschien weer eens verliefd worden (heb dat gevoel intussen ook gemist). Voor de rest moet ik niet aandenken om weer een relatie te beginnen en geniet best wel van de single life. Ik doe nu alles zelf en daar ben ik ook trots op en heb mij gerealiseerd dat ik zonder hem kan en zal zijn.

Eindelijk dacht ik lekker te genieten van een feestje. Er wordt je dan aangeraden om zo veel mogelijk te ondernemen en veel afleiding te zoeken.
Werd mijn appartement uitgesleurd door mijn vrienden. Dus ik ging naar een klein feestje bij een vriendin van mij. Ik erheen, denkend: ik ga lekker wat drinken en mezelf vermaken. Maar niet dus. Ineens komt er zo'n naar gevoel over mij heen. Oh nee, niet weer he? Niet nu, denk ik. Ik kijk om mij heen en zie allemaal vrolijke mensen, lachend en vermaken zich prima. Ze moesten het eens weten hoe ik mij voel... Ik staar naar de grond en toevallig hoor ik nou net een nummer dat mij ontzettend aan hem doet denken. Zucht. En weer voel ik ineens pijn in mijn hart. Besef van: hij is er niet meer, hij zal er nooit meer zijn... Weer die steek in mijn hart en hoe harder ik het probeer weg te duwen, hij komt 3 keer erger terug lijkt wel.. en dan zie je natuurlijk stelletjes.Pffff. Zag een stel en de jongen omarmde zijn vriendin, deed mij gelijk denken aan mijn ex. Kortom, het werd mij te veel en ben maar naar huis gegaan. Ik kon er echt niet meer van genieten...

Lieve mede ldvd-ers,

Ik heb misschien een stomme vraag, maar zou toch jullie mening hierover willen weten. Wat als ex je vertelt dat hij vindt dat je beter verdient, juist wil dat je doorgaat met je leven en wil weten of het wel goed gaat met je. Kan dit betekenen na 3 weken dat hij al verder gegaan is met zijn leven of doet ie alsof? Zelf zou ik mij niet kunnen voorstellen dat ik dit soort dingen tegen hem zou zeggen... Ik dacht dat exen juist niet wouden dat wij de draad zouden oppakken, anders hebben ze zelf weinig voorgesteld zullen ze denken, toch?

xxx

3 weken geleden is mijn hart gebroken, 3 weken lang heb ik als een zombie geleeft, kwam de deur niet meer uit, wou niet meer eten en eigenlijk wou ook niks meer in dit leven. Wou alleen maar dat ik kon verdwijnen uit deze wereld, ergens waar ik vrede kon vinden en waar ik niet zo veel emotionele pijn zou voelen. Ik had intussen zoveel over liefdesverdriet gelezen op internet, dat ik zelf wel een boek erover kan schrijven lijkt wel Het heeft mij erg goed gedaan eigenlijk. Nee, ben er nog lang niet, maar wonderbaarlijk genoeg zag ik iets in. Iets wat ik nooit had gezien. Nadat ik gisteren gepraat had met een familie lid, snapte ik het ineens hoe hij daadwerkelijk was. Iemand die alleen met zichzelf bezig was, nooit echt pijn heeft gevoeld in zijn hele leven,waardoor ie nooit emotioneel rijk mee is geworden, egoistisch en een drift kikker. Hij heeft idealen in zijn hoofd zitten hoe het zou moeten en denkt dat relatie alleen maar leuke tijden zijn en vooral niet hoeven te communiceren. Alsof ik een helderziende ben! Hij snapt niet dat ook slechte tijden erbij horen en relatie hard werken blijft. Hij is overtuigd dat iets beter voor hem op deze aarde rondloopt. Tja, misschien ook wel, maar ik ben het niet in ieder geval.

Mijn ex had mij aangesproken op msn (hij sprak mij aan) en weet nu dat het echt uit is. Niet alleen dat, maar ook dat hij doorgegaan is met zijn leven en niet meer van mij houdt. Oh, wat doet dit zeer! Nu weet ik ook zeker dat het helemaal afgelopen is. Ik voel mij zo machteloos Kan niet stoppen met huilen. Wat een pijn. Hij was zo ongevoelig, niet normaal. Had niet geweten dat ie zo kool kon zijn. Wel dat weinig dingen hem dwars zaten, maar zo koudbloedig? Na een relatie van 2 jaar?? hoe kunnen mensen zo harteloos zijn? Ik ben stom verbaasd. Waarschijnlijk was het beter geweest om hem niet meer te spreken, maar andere kant is mijn hoop op een wonder helemaal vervlogen en misschien hierdoor verwerkings process sneller zal gaan en minder moeite zal hebben als ik hem weer zal zien over 2,5 maand. Met zo'n koud iemand wil ik zelf niet eens leven opbouwen en gezin mee stichten. En ik dacht hem nog goed te kennen. Nee, helemaal niet dus. Dit doet zooo erg zeer!!! Ik weet het niet meer mensen, 1 ding weet ik wel, ik ben emotioneel helemaal doorheen. Ben kapot. Ben geestelijk helemaal uitgeput...

Ik weet niet of jullie dit helpt, maar wat mij iig erg helpt als ik een slecht dag heb is meer lezen over liefdesverdriet op internet en tips. Er zijn ongelofelijke goeie sites met de nuttige informatie erin. 1 site vooral vond ik erg nuttig. Hier is de link:

Break up {liefdesverdriet} (helaas wel in het Engels)

Hieronder ook nuttige tips:
"liefdesverdriet? genees je gebroken hart! van liefdesverdriet ga je niet dood, maar pijn doet het wel. zeker in het begin als je eigenlijk nog niet beseft dat het 'over' is. je wordt verscheurd door tegenstrijdige gevoelens: het verlangen naar je grote liefde (alleen zijn naam al doet je weer in snikken uitbarsten), de hoop - tegen beter weten in - dat het allemaal weer goed zal komen (het is toch al eens uitgeweest en toen kwam ook alles goed?), afwisselend woede en angst omdat je je toekomst plotseling ziet instorten en zelfmedelijden (waarom moet mij dit overkomen? wat is er mis met mij?).