Na een geweldige kutdag zat ik een beetje al jullie verhalen te lezen
en ergens geeft het een 'goed' gevoel dat ik niet alleen ben. Toen ging
de telefoon...mijn kersverse ex. Eerst wilde ik niet opnemen maar uit-
eindelijk kon ik de verleiding niet weerstaan. Ik nam redelijk nonchalant
de telefoon op en toen ie vroeg hoe het ging, heb ik eerlijk gezegd dat
ik het zo nu en dan moeilijk heb. Ik vroeg waarom ie belde uit oprechte
interesse of uit schuldgevoel. Het antwoord was beide, dat antwoord
irriteerde me ergens. Ik wil geen medelijden van hem. Zeker omdat ie in
die laatste mail tegen mij zei dat mijn hele leven om hem draait?!

Het was een collega, iemand die mij nooit was opgevallen in de zin van"
'leuke jongen' hij had een relatie met een andere collega, waar ik het
goed mee kon vinden. Na een half jaar maakte hij het uit met haar en
ze bleven elkaar opzoeken, gingen nog een tijd met elkaar naar bed. In
die tijd praatte zij heel veel met mij over hem en ik snapte totaal niet
wat zij in hem zag...Ik had op dat moment zelf ook een problematische
relatie achter de rug. Ik probeerde haar op te peppen en moed in te praten. Ik zei haar
dat hij dit allemaal niet waard was etc. Op een gegeven moment kwam ik
wat vaker met hem in contact en kon erg om hem lachen. Ik hoorde de andere