Ik ben mijn ex aan het loslaten al een paar weken geen contact maar niet dat het meevalt.
Ik mis hem en denk nog iedere dag aan hem.
Nu is er van de week een feest in mijn buurt en de kans is mogelijk dat hij daar ook loopt, dat ik hem dus tegen zou kunnen komen. Vorig jaar was ik daar met hem, auw. Nu ga ik met iemand anders.
Ik denk dat hij met iemand anders bezig is. Ik heb hem verwijderd van alles dus ik weet verder niks met hoe het nu is. Heb al een paar weken geen contact meer.
Hij woont wel tientallen km verderop dus ik zie hem echt nooit. Ik zal hem ook nooit meer zien.

Een jaar vol spanning en liefde, dat is door gegaan, ook na de relatie, tot het moment dat er bij hem iemand anders in zijn beeld kwam.
Contact al weer een paar weken voorbij en ik voel het.
Pats boem weg.

Ik merk de zwakte van de maatschappij over het algemeen.
Even wat dingen die niet werken in een relatie, ze doen er geen moeite voor, gemakzucht, als er zoveel liefde naar elkaar toe is van beiden kanten dan kun je toch vechten voor elkaar? Dan wil je toch niks liever?

Ik voel me klote.
Gister een avond uit geweest, veel te veel gedronken, ik dacht, even alles vergeten, hem vergeten en dat is heel dom. Ik weet het. Nu knallende hoofdpijn en ik mis hem dubbel zo hard.
Ik weet niet hoe lang dat missen door gaat want word er werkelijk knettergek al weet ik dat hij mij niet waard is etc.
Met alles wat ik doe spookt hij rond in mijn hoofd.
Al die eenzaamheid.
Niemand die het begrijpt alleen de mensen hier gelukkig wel.
Met dank.

Sommige hier hebben mijn blogs gelezen.
Ik vraag mij af hoe ik er mee om moet gaan.

Ik ben hem nu aan het loslaten. Al bijna twee maanden.
Hem verwijderd van msn, hyves, zo word ik niet meer met hem geconfronteerd en dat scheeld echt.
Accepteren dat hij doorgaat met zijn leven.
Hij heeft geproefd van mijn liefde die ik ontzettend veel heb gegeven.
Maar meer heeft hij er niet meer in gezien.
Ik was een leuke en lieve opvulling.
Verkiest iemand anders met een avondje stappen in de kroeg die hij even een paar uurtjes heeft gezien boven mij dat mag mij genoeg zeggen.

Het is hard en pijnlijk.
Iemand kwijt te zijn uit je leven waar je zoveel van hebt gehouden, waar je dingen mee hebt gedeeld, lief, leed en intimiteit. Dat is ingrijpend.
Ik heb mezelf de laatste tijd een beetje in de war lopen maken. Waarom? Om dat hij iemand anders verkiest boven mij?

Ik trek het soms niet hoor.
Ik zit nu in het proces van accepteren. Het moet wel. Hij gaat ook door..
Het gaat ook goed op sommige dagen maar soms heb ik een terugval en dan verlang ik zo veel terug naar die tijd samen met mijn ex en mis ik hem zo erg dat ik een steek in mijn hart voel.
Even terug spraken we elkaar soms nog wel eens op msn, dat voelde zo lekker, dan is hij nog een klein beetje bij me. Maar nu.. is hij compleet weg en is er helemaal niks meer van hem. Alleen de herinneringen.

Ik ga door en ik heb even terug een date gehad met een leuke jongeman, maar het is alsof het gevoel niet werkt. Ik heb een paar afspraakjes gehad met deze jongen, toen heb ik het af gesloten want het gevoel werkte niet.
Even later heb ik nog eens een date gehad, een paar keer met deze jongeman afgesproken maar hier voelde ik ook niks bij terwijl het op zich wel mijn type was, meer mijn type dan mijn ex en veel leuker ook!