Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
Brief
Vandaag een brief gekregen van haar, waarin ze haar " gevoelens " rond de breuk en nu beschrijft.
Het komt erop neer dat ze herhaalt wat ze in het begin had gezegd. Zeer rationeeel, niets gevoelens, zeker niet hoe ze zich naar mij voelt.. Een schril contrast met gisteren. Heb haar onmiddellijk gebeld en haar dat ook gezegd. De madam met de 2 maskers. The face behind the face.
Ze legt erin uit hoe het tot onze breuk is gekomen, oa generatietijd, haar verleden,haar opvoeding,haar persoonlijke problemen.
Ze schrijft ook dat we allebei ( ??? ) in ons hart aanvoelden dat er iets mis was, maar dat we allebei de kracht niet meer hadden om er iets aan te doen. Heb het gevoel dat ze het nu op deze weg wil sturen. Dat we alle twee ons aandeel hierin hebben is juist ( zie begin van mijn blogs ), maar suggereren dat ik , ook al is dit op termijn, akkoord zou zijn gegaan met de breuk is dikke zever.
Ze vond het voor haarzelf een hartverscheurende, maar noodzakelijke beslissing.Het afscheid valt haar zwaar,maar er is geen weg meer terug, schrijft ze.
Ze neemt zichzelf veel kwalijk, dat ze het fout heeft aangepakt en dat ze er de rest van haar leven mee zal zitten.Veel over haar eigen ( haar ik-persoontje ). Weinig tot niets over ons of mij.
En hier de laatste zinnen: dit is mijn afscheid, ik weet dat ik je pijn gedaan heb (pijn is nogal zacht uitgedrukt , vind ik), zij het niet moedwillig. Ik vraag geen vergeving ,hooguit een beetje begrip.Het ga je goed .
En dan tekent ze met haar koosnaam die ik haar gaf.
Opmerkelijk is dat praktisch heel de brief in de verleden tijd staat.
Toen ik haar belde, zei ze wederom dat ze klaar was met mij (zeer koel, en gisteren een heel andere toon ). Ik heb gezegd dat ze de boom in kon.Huissleutel afgeven.Kleine aan de poort afzetten. En voor de rest wil ik haar niet meer zien of horen, schijnheilige trut. (en gisteren snotteren bij mij aan tafel ( zie blog gisteren ) en nu zo een brief.)Ben het meer dan beu.Heb mijn best gedaan, maar nu moet het voor mij ook niet meer. Deurke toe op dit moment. Voel mij een tweede keer gedumpt, maar ben niet ingestort. Voor mij is de streep er duidelijk onder getrokken.
- Aera's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Aera
Ik vraag me af waar jij in het verhaal bent gebleven, ze praat in haar eigen straatje en ze zegt jij en ik..(samen) jij krijgt die brief en jij hebt niets in te brengen. Laat haar nu dan maar ook links liggen en zorg dat je kindje er niet onder lijdt.
En aub bel haar niet meer over je gevoel, want het doet haar niets, bel haar alleen over jullie kindje en verder niets.
Dit is een tip voor jou!!
Ze zegt dat het over is..laat haar dan maar met rust!
en reageer ook niet meer op die brief, je had niet moeten bellen eigenlijk, je had het moeten negeren. Maarja het kwaad is nu al geschied.
Sterkte
Kiki
@Kiki
Kon het niet laten.Weet dat het impulsief was, maar genoeg is genoeg. Kan het niet meer omkeren. Vind het gewoon doodjammer dat ze, ondanks dat we samen weten wat de pijn punten zijn , zij er niets meer aan wil doen.Haar keuze is gemaakt. Ik kies nu ook: voor mij en mijn zoontje. Dat ze verrekt, kan haar niet meer zien of horen, de hypocriete geit. Ben het meer dan moe. Zullen wel zien wat de toekomst brengt.
Grtjs,
Aera
Aera
Het verwerken blijft moeilijk, en misschien ben je nu wel boos maar dat is morgen misschien wel anders. Denk nu even aan je zoontje, die heeft jullie toch allebei heel hard nodig, want kinderen vragen hier niet om..Sterkte
Kiki
Ik denk...
Ik denk dat ze het na jullie weerzien (na de bakker) ze het terug heel moeilijk heeft gehad. Dat schemert ook een beetje door in haar afsluitingsbrief. Deze pijn zal ze niet terug willen voelen hebben, en daarom zal ze de noodzaak gevoeld hebben deze brief te sturen, voor haar eigen verwerking-afsluitingsproces. Ze had een beslissing genomen, en de pijn en de schuld blijft hangen... daarom zal ze voor haar eigen goed-voelen deze brief geschreven hebben.
Deze brief is er niet voor jou, maar voor haarzelf. Ik vind het vrij egoistisch, zoals veel dumpers die een 'voor zichzelf juiste beslissing (right)' hebben genomen. Zij breken iemand, om hun eigen geluk eens op een andere manier uit te proberen, en doen vooral niet de moeite er op tijd en stond over te praten (wanneer hun twijfels beginnen) en gaan er ook zeker niet voor vechten.
Deze lafheid, en dit egoïsme, moet je als gedumpte aanvaarden. Met deze aanvaarding zie je in dat deze personen heel sterk achterop liggen op het vlak van wat ze nu net willen.
Jij bent bijvoorbeeld bereid een keuze te maken, uit noodzaak, tegen je hart in, uit noodzakelijk zelfbehoud. Dit is sterk.
Zij kiest echter de gemakkelijkste weg (niet strijden voor de relatie, zich ongemakkelijk voelen en de oorzaak hiervan bij jou leggen => ze wilt je (momenteel) definitief weggommen uit haar leven). Dit is zwakte. Dit is onvolwassen onverantwoordelijkheid jegens de andere persoon. Een volwassen relatie benodigt tijdelijke communicatie (kon ze niet geven, indien ik me je blogs goed herinner) en vechtlust voor de relatie (heef ze niet, taking the easy road).
Deze vrouw is nog niet ervaren, zelfbewust of volwassen genoeg om een relatie met jou te hebben (want na dergelijke miserie zou de relatie pas écht beginnen - na problemen = de speelperiode voorbij).
Deze vrouw heeft nog enkele, zoniet vele, jaren nodig om tot een doenbaar niveau te komen (voor een volwassen relatie).
Je bent nu boos, en dit moet je even vasthouden, om emotioneel afstand te nemen... totdat je het gevoel hebt dat deze negatieve gevoelens je terug beginnen te kwetsen. Eens dat begint moet je haar achterstand en onvolwassenheid en lafheid aanvaarden, en beginnen hopen dat ze in haar verdere leven de kans krijgt dit te ontwikkelen, en zichzelve tot een beter en bewuster mens te maken. Je mag niet met deze negatieve gevoelens blijven zitten, dit is echt niet goed voor je mentale gezondheid. Happy, loslatend, onafhankelijk en zelfzeker... dat is wat je nu preferabel dient te worden.
Tijd om los te laten dus... maar vergeet niet aan je eigen goede karakter te denken. Haat en boosheid zijn geen gevoelens om maar al te lang op te teren, maar toegegeven, soms zijn ze nuttig.
Je komt er wel boven
Je hebt het inzicht om los te laten nu, de rest volgt nu vrijwel zeker...
Je hebt nu recht op een volgend hoofdstuk in je leven... dit is ergens wel spannend, dat zal je wel inzien...
Sterkte,
Rodeo
herkenning...
Ik kan om de één of andere reden mijn ex herkennen in jouw ex... in een vorige blog van jou "Duidelijk" stond er dat je ex volgens een goede vriendin van haar ergens een niet omkeerbare knik heeft gemaakt (er is iets in haar gebroken).
Telkens wanneer ik mijn ex heb gezien of gehoord, zie ik ook iets dergelijks in haar gezicht, in haar ogen.
Dit is in mijn ogen een gevoel waar ze (mijn ex) nog steeds niet mee overweg kan. Ze lijdt onder een soort psychologisch trauma, heb ik de indruk (van de break-up, die bij mij en haar ook sterk geëscaleerd is). Ik denk dat daar héél veel tijd voor nodig is, voor haar, om dit trauma in het juiste perspectief te kunnen zien. Ik kan zolang niet wachten... dat mag ik niet... ik moet immers ook aan m'n eigen gezondheid denken.
Als je hierin iets herkent bij jouw ex (soort van psychologisch niet-verwerkt trauma), dan dien je evenmin nog ook maar énige seconde te denken dat dit de komende maanden of jaren zou goedkomen. Zij zal nu eerst tot rust komen, zich waarsschijnlijk in iets nieuws storten, voelen dat ze hier niet klaar voor is, en dan pas dit trauma verwerken. Hier kan je niet op wachten.
Sterkte,
Rodeo