Online gebruikers
- JosephUnlal
Communicatie te gemakkelijk
De computer maakt het gemakkelijk om informatie op te vragen, maar ook om te communiceren met elkaar. MSN, Hyves, Facebook, SMS, allemaal communicatiemiddelen die voor mijn gevoel heel veel invloed hebben op onze dagelijkse bezigheden, maar ook op onze relaties. Ik ben nog jong (21), maar ouderen maken hier ook steeds vaker gebruik van.
Tijdens mijn relatie, maakte ik ook gebruik van MSN, Hyves, Facebook, SMS, nog steeds trouwens. Ik weet in welke mate ik het moet gebruiken, maar mijn gevoel zegt dat mijn ex er in verdronk. Wanneer je verliefd bent of een partner wilt zoeken, zijn dit ideale wegen om elkaar te leren kennen. Ook om contact te houden. Maar zodra er een relatie is waarin twijfels gaan spelen of aandachttekort zorgen deze middelen ook voor problemen. Problemen in de zin van jaloesie, verraad, verzwijging.
Ik las dit op het internet:
"
Onderzoekers van de Guelph Universiteit in Canada zijn er achtergekomen dat Facebook en de Nederlandse variant Hyves slecht kunnen zijn voor je relatie.
In plaats van dat het de communicatie tussen beide liefdespartners zou bevorderen blijkt het eerder een wig te drijven in de romantische gevoelens. Partners zetten gevoelens van jaloezie om in een intensieve speurtocht op de sociale websites op zoek naar bewijzen. Het lijkt dan niet meer dan onvermijdelijk dat ze daar nog jaloerser van worden. De onderzoekers kwamen in een eerder onderzoek er al achter dat jongere mensen veel te veel loslieten op Hyves en Facebook om maar populair gevonden te worden.
"
Mijn conclusie is dat de communicatie van tegenwoordig zijn voordelen heeft, maar ook hele grote nadelen. Zo begon mijn relatie op straat, wij leerde elkaar vervolgens globaal kennen via MSN, spraken met elkaar af, SMSte en er was een relatie. Tijdens onze relatie deden wij SMSen, MSNen en Hyven. Als de relatie al een tijdje aan de gang is en liefde is omgezet in houden van, worden deze middelen juist tegen je gebruikt. Connecties worden heel gemakkelijk gelegd, jaloesie omdat de een veel berichten krijgt, smsjes worden gemakkelijker verzonden etc. Ik begrijp dat je hiervoor vertrouwen in elkaar moet hebben en dat had ik ook bij mijn ex, totdat ik erachter kwam dat ze iets verzwegen had voor mij (wat niet eens van grote waarde was voor haar gevoel). Soms vraag ik me gewoon af, gaat het niet allemaal te gemakkelijk? En zeker met de mogelijkheden die wij tegenwoordig hebben? Vroeger sprak je met één iemand af of met een groep van 10 man. Nu zit men achter de computer en kan je contact hebben met 400 personen.
- Hopenderwijs's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Hopenderwijs
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
@Hopenderwijs
Ik snap echt precies wat je bedoelt, het heeft zijn voordelen alles wat via de computer gaat maar ook echt zo zijn nadelen voor een relatie.
Ik had mijn ex via internet ontmoet, via een site waar je dan een berichtje op kon plaatsen en mensen konden daar dan op reageren en andersom dus ook. Het was voor mij moeilijk om een partner te vinden omdat ik op meisjes val (ook wel op jongens maar echt grote deels op meisjes) en ik wou in contact komen met andere meisjes die dus ook op meisjes vallen. Eerst had ik hier heel erg mijn twijfels over van zou ik dit nou wel doen, want je weet het maar nooit op internet. Uiteindelijk had ik het toch gedaan en kwamen we aan de praat op msn, het heeft een hele poos geduurd maar uiteindelijk hadden we dus wat afgesproken, ze woont nog redelijk dicht in de buurt. We gingen steeds meer afspreken en uiteindelijk werd het dus wat!
Maar als dus de computer er niet was en we leefden niet in deze tijd, had ik haar vast niet ontmoet, kijk en dat is dan weer een voordeel.
Maar later merkte ik wel dat vooral op hyves als je dan weer eens met iemand aan het praten was enzo, zij kon het altijd controleren en soms was het dan ook echt van: wat moet die van jou? Of Wie is dat dan?
Dan wou ze opeens alles ervan weten terwijl het dan gewoon een vriend van me was.
Hetzelfde had ik ook wel, dan kom je op haar hyves en dan zie je opeens iemand waarvan je nog nooit hebt gehoord en dan denk je zelf ook, wat moet die van haar?
Je kunt elkaar zo makkelijk controleren, en meestal vat je het dan ook nog eens verkeerd op, of zij pakken het weer verkeerd op.
Het heeft denk ik idd wel degelijk invloed op je relatie.
Het heeft zijn leuke kanten maar ook zijn minder leuke kanten
Groetjes Daphne
Communicatie kan niet gemakkelijk genoeg zijn
Hopenderwijs schreef: "(...) totdat ik erachter kwam dat ze iets verzwegen had voor mij (wat niet eens van grote waarde was voor haar gevoel). Soms vraag ik me gewoon af, gaat het niet allemaal te gemakkelijk?"
Wat zou er te gemakkelijk gaan? Contacten leggen, of erachter komen dat je partner contact heeft met iemand?
Ik ben beroepsmatig een groot voorvechter van privacy en als zodanig erger ik me altijd mateloos aan het argument "ik heb niets te verbergen" om controle door de overheid te legitimeren. Maar grappig genoeg vind ik het argument in liefdesrelaties op een bepaalde manier wel opgaan. Als ik op het internet met iemand praat, dan praat ik in het openbaar met iemand. Daar ben ik me van bewust, en mijn partners weten ook dat ik me daarvan bewust ben. Als ze zien dat ik op het internet contact heb met iemand, heb ik dat contact dus per definitie niet voor ze verzwegen; ik heb het op het internet gepubliceerd, for Pete's sake!
Ik zou het erg vervelend vinden als mijn partners mijn gangen op het internet zouden nagaan om te toetsen of wat ik tegen hen zeg wel strookt met wat ik op het internet zeg. Paradoxaal genoeg controleren ze me niet, juist doordat ze alles kunnen zien; alles wat op het internet staat, is ook aan hen gericht. Mijn partner S. en ik vertellen elkaar regelmatig nieuwtjes via een forum waar we allebei aan deelnemen. Dan hoor ik S. bijvoorbeeld voor het eerst vertellen over een meisje waar hij mee is wezen lunchen in een forumpost. Ik begrijp niet zo goed waarom dat heel anders is dan wanneer hij het aan de telefoon tegen me had verteld, of aan tafel tijdens het eten. Het is toch duidelijk niet geheim, en dat is toch waar het om gaat?
@ Chrysothemis
Contacten leggen . Ik moet nu even goed nadenken wat ik wil zeggen. Zoals ik al zei, ik ben 21 ik had een jonge vriendin, die wel veel actief was op deze sociale platformen. De basis van een relatie is elkaar vertrouwen en niet hoeven te controleren.
Maar voor mijn gevoel, is het soms heel moeilijk te onderscheiden wat voor de jongeren nu belangrijk is. Om alles te delen in het openbaar of om contact te hebben. Zoals hierboven in de bron stond, laten jongeren heel veel informatie los (bijvoorbeeld een foto in bikini of waar ze vanavond uitgaan), om maar populair te zijn bij anderen.
Ik vraag me soms af waar dit naartoe leidt. Of het nu echt is om contact te houden of om alles te delen in het openbaar.
Ik haal voor mijn gevoel nu even twee dingen door elkaar:
1. Mijn ex ontving dingen op msn, hyves (prive) die zij mij had moeten vertellen.
2. Iedereen is meer met elkaar verbonden, wat tot positieve maar ook negatieve dingen kan leiden.
Maar in enige zin zie ik ook een verband. Nu ik dit zo typ moet ik wel zeggen, dat dit bij de ouderen allemaal minder het geval zal zijn.
@ Hopenderwijs: vertrouwen en isoleren
Ah, Hopenderwijs, nu je die twee dingen apart van elkaar zet, begrijp ik het beter.
Ik deel je zorgen over de internet- en privacy-savvy van de gebruikers van internetplatformen. (Volgens mij is het daarmee bij jongeren trouwens niet slechter gesteld dan bij ouderen, maar dat terzijde.) Ik denk inderdaad dat mensen zich vaak onvoldoende realiseren hoe gemakkelijk verschillende brokjes informatie met elkaar te verbinden zijn, voor iemand die er even zijn best voor doet. En wat kwaadwillenden ermee zouden kunnen doen. Ik ben dus met je eens dat er een keerzijde zit aan de mogelijkheden die profielensites en dergelijke bieden.
Dat geliefden elkaar via profielensites kunnen controleren en dat sommige mensen op bedrog betrapt worden door indiscreties op het internet legt misschien wel het bestaan van die keerzijde bloot, maar het vormt volgens mij niet een nadeel in zichzelf. Je partner besodemieteren kan ook zonder moderne communicatiemiddelen. Je partner betrappen ook. Jaloers zijn en controleergedrag gaan vertonen begint ook niet op Hyves. Dat soort dingen beginnen in de mensen zelf.
Je ex ontving dingen op msn en in priveberichten op Hyves, waar jij meteen van op de hoogte had willen zijn, maar die je pas achteraf ontdekte. Ik begrijp dat dat inslaat als een bom. Ik begrijp alleen nog niet wat het verband tussen het probleem (het bedrog) en het medium is. Zou het minder pijn hebben gedaan als je papieren liefdesbrieven en ansichtkaarten had gevonden? Zou je je minder bedrogen hebben gevoeld als je ex stiekem iemand face to face gesproken had?
(En inderdaad, het is onvermijdelijk; de vraag dringt zich op wat jij in haar chatlogs en haar PB-box op Hyves aan het doen was. Hoe kwam het dat je haar niet meer vertrouwde?)
Ik kan me voorstellen dat iemand denkt 'dat stomme rotHyves!' als je je partner verliest aan iemand (of aan vreemdgaan met iemand) die hij/zij via Hyves heeft leren kennen. Als Hyves er niet was, leerden mensen minder mensen kennen en had je minder kans dat je partner vreemd ging. Maar me dunkt dat dat een gevaarlijke gedachtengang is. Het suggereert dat het beter is voor je relatie om ervoor te zorgen dat je partner niet in de verleiding kan komen, door hem sociaal te isoleren. Ook een beetje isoleren is isoleren, namelijk; ik zie geen wezenlijk verschil tussen 'niet willen dat je partner op Hyves zit' en 'niet willen dat je partner zonder toezicht de deur uitgaat' - het is hetzelfde sentiment.
@ Chrysothemis
Je hebt inderdaad gelijk, met niet uit de deur gaan en niet op Hyves zitten.
Ik zal even kort uitleggen hoe het bij mij is gegaan. Ik had een hele mooie vriendin, lief, aardig, te vertrouwen, maar te jong (16). We hadden een hele mooie relatie van 2 jaar, totdat zij plotseling zei dat ze wilde afspreken met een jongen (die ze leuk vond voor onze relatie). Ik vroeg mij af waar dit vandaan kwam, twijfels over onze relatie, de grenzen opzoeken? Ik wist het niet. Ze heeft mij wel om goedkeuring gevraagd, maar ik vroeg haar eerst "Weet je zeker dat die jongen niks meer voor je voelt?" Uiteindelijk hebben zij toch afgesproken. Ze vonden het leuk, ik zette mijn vraagtekens erachter, omdat ik deze jongen helemaal niet kon. Uiteindelijk voelde ik iets in de relatie dat niet goed zat, smsjes werden minder, zij zat opeens tot laat achter MSN wat zij normaal nooit deed. Ik heb haar toen gecontroleerd en kwam te weten dat die jongen haar wel heel leuk vond. Controloren is niet goed voor de relatie, vertrouwen is dan weg, maar ik werd beloond voor mij controleren, want ik kwam te weten dat hij meer gevoelens voor haar had. IK ben toen heel boos op haar geworden, het bleek dat ze ook smsjes van hem kreeg wat zij niet vertelde. Het vertrouwen was weg. Diezelfde dag ben ik boos naar huis gegaan. De dag erna ben ik het goed gaan maken, omdat ik zoveel van haar hield.
Week erna zei ze, ik houd toch contact met hem. Ik vond dit een rare beslissing, als je mijn vertrouwen terug wilt winnen, doe je eerst andere dingen dan weer contact opnemen met hem. Zij vond het zielig voor hem. De beslissing ligt misschien ook aan de leeftijd, dat weet ik niet. Zij zat sowieso met de gedachten dat ze het eng vond dat ik haar eerste vriendje was en dat maakte mij onzeker.
De betreffende jongen waar wij nu over spreken woont op 50 km afstand, zij vond hem niet zo leuk, maar ik wist niet wat ik ervan moest denken. Heb haar toen nog twee keer gecontroleerd. Een keer tijdens onze relatie, had zij weer berichtjes van hem. En een keer buiten de relatie, toen hoopte zij dat het nog goed kwam, maar de berichtjes wat ik las die zij naar hem stuurde wezen daar niet op. Ik geloofde haar op haar woord, dat ze toen het uit was, het deed voor afleiding, "Maar waarom doe je het als er nog hoop is?" En nee ik had het recht niet om haar te controleren, dat weet ik. De relatie is dus eigenlijk stuk gelopen door geen vertrouwen meer in elkaar te hebben. Door de gemakkelijke communicatie is denk ik alles versneld. Je schrijft niet zo snel een brief of belt iemand op, maar MSNen en Hyves gaat een stuk sneller.
Ik zie wel jouw punt en ben blij =) dat je het mij laat inzien. Vertrouwen en isoleren zijn belangrijke punten waarvan ik geleerd heb in deze relatie. Of ik er iets aan had kunnen doen weet ik niet. Ik heb mijn vriendin op het laatste inderdaad zitten isoleren, omdat ik bang was om haar kwijt te raken, maar dat was niet mijn bedoeling en heeft alleen tegen mij gekeerd.
Dankjewel voor je reactie, ik hoop dat ik het bij een andere relatie beter doe.
@ Chrysothemis
Ik lees altijd met interesse jouw reacties; ik bewonder je 'vrije geest'-mindset en kan me in veel dat je schrijft vinden.
Inhakend op jouw interessante, maar zeer persoonsgebonden reactie over Communicatie, realiseer ik me dat ik voorop moet blijven stellen dat er in de relatie-dynamiek tussen jou en je partner dus waarschijnlijk geen of nauwelijks verschil bestaat tussen 'nieuwtjes uitwisselen op een forum' of 'diezelfde nieuwtjes uitwisselen aan de telefoon of aan tafel tijdens het eten'. Dit is voor jullie een zeer normale manier van communiceren, waar beiden zich gemakkelijk bij voelen, dus voor jullie beiden werkt het prima op deze manier.
In je reactie kan ik je volgen, hoewel er wel verschillende manieren zijn om met iemand op het internet te 'praten'. Een forum is veel publiekelijker en openbaar toegankelijker dan bijvoorbeeld een 1-op-1 chatgesprek, of een chatprogramma binnenin een MultiPlayers-game. Ik denk dat het belangrijk is om deze verschillen te noemen. Dus het 'openbaar' aspect is relatief, behalve als jij het hier specifiek hebt over 'praten' op een Openbaar Forum.
Opmerkelijk vind ik het dat je schrijft '...dan hoor ik S. bijvoorbeeld voor het eerst vertellen', terwijl het hier, als ik het goed begrijp, gaat over een forum waar het geschreven woord het communicatie-middel is.
Het is toch nog altijd zo, dat je geschreven woorden niet 'hoort', maar 'leest'. Het opmerkelijke eraan vind ik, dat hier eigenlijk al een beetje doorschemert hoe gewoon het voor jou en je partner is om via een forum met elkaar te communiceren over zaken zoals 'lunchafspraak met een meisje'. Hij schrijft het, maar jij 'hoort' het hem eigenlijk gewoon zeggen
"Ik begrijp niet zo goed waarom dat heel anders is dan wanneer hij het aan de telefoon tegen me had verteld, of aan tafel tijdens het eten.
Persoonlijk vind ik dat er een wezenlijk verschil bestaat tussen een bericht dat je partner plaats op een voor iedereen toegankelijk en Openbaar Forum over een lunchafspraak met een meisje, of je hierover vertelt aan de telefoon of aan tafel tijdens het eten. Op een forum leest iedereen mee, en wordt zijn bericht feitelijk publiekelijk goed en daarmee ook vrijblijvender. Daarnaast, het geschreven woord mist elke vorm van gezicht/stem-expressie, waardoor het toch 2-dimensionaal en 'platter' blijft.
Een telefoongesprek of gesprek tijdens het eten, is alleen al door toevoeging van deze zintuigelijke elementen, persoonlijker en 'dichterbij'. Er is niemand die 'automatisch' meeluistert, dus het bericht is alleen aan jou, zijn partner, gericht, wat het een stuk intiemer maakt. In mijn ogen toch best 'heel anders'.
Totaal niet gerelateerd aan jouw stukje, maar de vraag die het stukje van Hopenderwijs bij mij opriep, was in hoeverre de intimiteit op het internet in stand kan worden gehouden. Hoe openbaarder, des te kleiner de intimiteit, maar hoe minder openbaar, des te geheimzinniger (en daarmee weer groter de kans op gevoelens zoals jaloezie, wantrouwen, controledrang). In hoeverre is er nog sprake van intimiteit wanneer er alles wordt vrijgegeven, er 200 zogenaamde vrienden op je lijstje staan die dagelijks een nietszeggend 'haai, hoest?' in je berichtenbox achterlaten.
@ Chelle: over schriftelijke communicatie
Voor mij liggen horen en lezen niet zo ver van elkaar, geloof ik. Misschien komt dat doordat ik veel schriftelijk communiceer (ik doe voor mijn werk bijna niets anders dan lezen en schrijven), misschien communiceer ik juist zo veel schriftelijk doordat geschreven woorden voor mij even levendig zijn als gesproken woorden
Dat ik de woorden 'horen' en 'lezen' door elkaar gebruik, zegt in ieder geval wel iets over mijn beleving van geschreven tekst, dat heb je goed gezien.
Ik ben ook met je eens dat het nogal wat uitmaakt of je bijvoorbeeld uit een bijzinnetje in een forumpost indirect kunt opmaken dat je vriendje kennelijk iets leuks is wezen doen met een ander meisje, of dat hij je opbelt en zegt: "luister eens, ik heb een meisje leren kennen dat ik heel aardig vind en morgen ga ik samen met haar lunchen in de stad". Het laatste is persoonlijker, intiemer; veelzeggender, op de een of andere manier.
Door die veelzeggendheid is het wat mij betreft veel beangstigender en jaloezie-opwekkender. Er zit verschil tussen dingen die je moet 'vertellen' en dingen die zo gewoon zijn, dat ze tussen neus en lippen door vanzelf aan de orde komen. Het moge duidelijk zijn dat ik afspraakjes met andere meisjes neus-en-lippenwerk vind en ik begrijp dat dat niet voor iedereen hetzelfde is. Maar ik zou tien keer liever hebben dat mijn partner iets wat ik een big deal vind per ongeluk aanziet voor een neus-en-lippenkwestie en het schaamteloos in het openbaar gooit, dan dat mijn partner ook maar het lulligste kleinigheidje voor me heeft willen verzwijgen. De vrijblijvendheid, die openbaarheid met zich meebrengt, die maakt de boodschap voor mij goedaardiger.
Ik heb het meer dan eens gehad, hoor, dat min of meer toevallig ter sprake kwam dat mijn vriend iets met een ander meisje was gaan doen, terwijl ik dat heel graag van tevoren had geweten. (Voorbeeld: hij had laatst zijn andere vriendin meegenomen naar een feest van zijn werk - een feest waarvan hij al eens had opgemerkt dat zij zich er waarschijnlijk rot zou vervelen, terwijl ik het juist helemaal da bomb zou vinden, zodat hij serieus overwoog mij in zo'n geval mee te nemen. Uiteindelijk hoorde ik dus pas achteraf dat het feest al geweest was.) Ik voelde me een beetje buitengesloten toen dat gebeurde en dat was echt geen fijn gevoel. Maar juist doordat het zo toevallig ter sprake kwam, was het voor mij duidelijk dat hij niet had geprobeerd iets belangrijks te verzwijgen, maar dat het voor hem een doodnormale zaak was. Ik houd van zulke terloopsheid. Het impliceert onschuld.
Post Scriptum @ Chelle: Thx
Oh, en hartelijk bedankt voor het mooie compliment, trouwens. De waardering is wederzijds
Jouw posts zijn op het intimiderende af, zo scherp. (Euh, and that's a good thing, mocht je daaraan twijfelen.)
Mr Bean @Hopenderwijs met mate
Hoi Hopenderwijs, ik ben het met je eens, gemakkelijke communicatie heeft ook een keerzijde. Ik zie het als een aanvulling, maar dan met mate, net als met drank. Het heeft niet zoveel toevoeging als je 500 zogenaamde vrienden hebt, het wordt dan wel oppervlakkig, en hell of a job om het allemaal te onderhouden lijkt me. Verstandig gebruik van de social networks is iets wat je moet leren, in alles schuilt wel een verslaving, een verslaving is vaak het gevolg van een uitvlucht, je wilt op een gegeven moment steeds meer.
Maar voor de rest zijn de social networks echt wel een zegen, je kunt contact onderhouden met mensen die ver weg wonen. Uiteraard gaat niets boven een echte ontmoeting, waarbij je elkaar echt ziet, omdat communicatie voor een groot deel ook uit lichaamstaal bestaat. Ik heb ooit gehoord dat die social networks een soort sociaal "snacken" is, dus met mate, en bij tijd en wijle ook gewoon een gezonde maaltijd, een echte ontmoeting dus.
Mr Bean
@ Bean
Mooie woorden Bean en je hebt wel gelijk.
Het is een mooie toevoeging van communicatie, maar je moet inderdaad weten hoe ermee om te gaan =).
Ik haal dan het zinnetje even uit mijn bron:
"De onderzoekers kwamen in een eerder onderzoek er al achter dat jongere mensen veel te veel loslieten op Hyves en Facebook om maar populair gevonden te worden."
En dan denk ik dat inderdaad voornamelijk jongeren populair willen zijn op zoeen sociale netwerk. Ik heb het dan niet alleen over mijn ex, maar ook als ik af en toe andere berichten lees van personen. Ik ben zelf niet zoveel actief hierop, naja de laatste tijd wel, omdat ik even hopeloos ben en mijn oude vrienden weer eens wil aanspreken. Verder was het voor mij een goedkoop en snel communicatiemiddel, maar communiceren doe ik nog altijd liever persoonlijk.
Had deze blog aangemaakt aan de ene kant, omdat het een indirecte reden is, dat mijn relatie kapot is gegaan en wilde eens weten hoe anderen erover nadachten.