Ha die jan!!
Wat doet die ene speciale vrouw in je leven toch veel met een man???? Alleen haar naam en je leven staat weer op zijn kop, het is niet fair. Je hebt mij een hart onder de riem gestoken wat ik prettig vind al vond je zelf dat je hard naar mij toe was. Je kan echter niet altijd hard zijn Jan en zijn dit soort intense verdriet momenten noodzakelijk.
Je schrijft dat het nu 2 jaar duurt en dat je hoopt op een ander persoon in je leven. Hoop dit ook voor jou. Mijn angst is dat dit bij mij ook heel lang gaat duren en nog waarschijnlijker nooit meer komt. Heb 20 jaar 'liefdesverdriet' gehad voordat ik mijn 2e grote liefde tegen kwam. Hoop voor ons beide dat het snel weer wat beter gaat.
Sterkte Jan!!!!

Hoi Jantje,

Dit is herkenbaar toen ik de ex nog niet verwerkt had. Inmiddels heb ik noodgedwongen af en toe contact met haar, vanwege de kids. Dus zie ik haar regelmatig, en weet je, het went echt. In het begin had ik daar nog emoties bij, maar inmiddels niet meer. Je moet dingen juist niet uit de weg gaan, als mensen over jouw ex hebben, niet ontwijken, gewoon tot je nemen, verwerken en verteren. De eerste paar keren zijn het zwaarst. De eerste keer dat je een plaats, restaurant, vakantie oord ziet die herinneringen oproept doet pijn, en wat dacht je van de feestdagen, verjaardag? Na de eerste keer heb je het ergste gehad. Helaas, je moet er doorheen, als in het vervolg mensen nog vaker over je ex hebben, dan glijdt het steeds meer over je schouders heen, dan wordt het niet meer een ballast.
Je moet dit soort momenten toch meemaken om de laatste restjes verwerking te kunnen bewerkstelligen. Het is uiteraard niet de bedoeling dat je alles vergeet, maar het gaat erom dat je op een gegeven moment goed voor jezelf kunt afsluiten, als een boek die je gelezen hebt, maar niet meer opnieuw zult lezen, hoogstens af en toe wat in bladert, maar eigenlijk al op zolder hebt opgeborgen. Dan kun je verder met nieuwe boeken lezen.

Veel sterkte.

Groetjes,

Mr Bean