Daar is weer een kuil

afbeelding van ansi

Ik ben weer gevallen. Vanmorgen ben ik weer wakker geworden met een verdrietig gevoel. Er is veel gaande, ook in mijn eigen leven, en ik merk dat dat ook niet altijd een positief effect heeft op mijn ldvd.
Ik mis hem vandaag weer. Hij voelde de afgelopen dagen zo dichtbij. Gisteren heb ik tegen mezelf gezegd dat ik weer meer afstand moet nemen, want dit gaat niet de goede kant op. Maar hij vertrekt bijna voor een jaar. Ik ben bang dat ik hem enorm ga missen, maar ik weet dat ik hem niet mag en wil missen. Maar de gedachte aan het moment dat ik hier zit straks en dat hij weg is, daar word ik nu al verdrietig van. Terwijl je zou zeggen dat ik nu, na 3 maanden, toch wel gewend zou moeten zijn aan alleen zijn. Maar het idee dat hij gewoon niet meer langs KAN komen...
Ik heb de afgelopen dagen weer teveel hoop gekregen. Niet bewust, maar ik voel het. Wanneer dringt het nu eens tot mij door dat die hoop waardeloos is zolang het zo sterk aanwezig is. Die hoop moet mijn gedrag niet beinvloeden. Ik moet hem niet gaan missen alsof we nog een relatie hebben. Ik moet me alleen redden, voor mezelf en aan hem laten zien dat ik zelfstandig ben. Ik wil niet afhankelijk van hem zijn en ik ben ook niet afhankelijk van hem. Ik wil weer een sterke onafhankelijke vrouw zijn, dat is ook waar hij ooit op gevallen is. Maar mijn gevoel werkt soms niet helemaal mee.
Kan iemand mij alsjeblieft te toekomst voorspellen? Waar ben ik volgend jaar? Hoe voel ik me volgend jaar? Ben ik er dan weer helemaal bovenop?

afbeelding van loverwoman

Ansi

NIEMAND kan jou zeggen hoelang dit duurd en waar je staat volgend jaar, er staat absoluut geen tijd voor ldvd...
Bij mn vorige relatie heeft het 4 jaar geduurd voor ik er goed en wel over heen was, en bij mn laatste relatie (die nota bene maar 2 maanden geduurd heeft,)daar heb ik nog altijd verdriet van (nu 4 maanden)

Zo zie je maar de 1 is er binnen een paar weken klaar mee en de ander doet er gewoon wat langer over, ik begrijp wel heel goed dat je graag weten wil hoe je er volgend jaar voor staat, maar het is ontzettend belangrijk, om juist NU aan jezelf te werken en te denken, en niet vooruit willen kijken in de toekomst, het leven loopt zoals het lopen moet...
Ik herken veel in jou blogs, over het feit wel contact houden geen contact houden, jij hebt besloten dat wel te doen, wat ik overigens erg knap vind, ik daarin tegen heb al het contact verbroken, gewoonweg omdat het me teveel pijn deed,(en doet) het is namelijk niet DE manier waarop je met hem om zou willen gaan, zolang je hart nog bij hem ligt...

Je schrijft dat je niet wil dat je je afhankelijk van hem wil gaan voelen, want je was immers voor zijn tijd een STERKE ONAFHANKELIJKE VROUW!
hou dat voor ogen...
Voor hem deed je het ook alleen, ik hoop dat je snap wat ik hiermee bedoel te zeggen.

Het feit dat je gevoel niet meewerkt, dat heeft tijd nodig, pak die tijd ook, hoe moeilijk dat soms ook kan zijn, onbewust merk je toch dat je stiekum hoop krijg, probeer daar voor te waken, ik weet dat is makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik weet zeker dat je het kunt, zoals je zei...
ik was een sterke onafhankelijke vrouw, dat ben je nog! zorg ervoor dat je die eigenschap, de boventoon laat voeren...
Dan kom jij er wel.

Liefs Loverwoman

afbeelding van ansi

Bedankt voor je bemoedigende

Bedankt voor je bemoedigende woorden, loverwoman! Ik moet mezelf inderdaad weer terugvinden.
Vandaag, net nu ik weer besloten had om weer wat meer afstand te nemen, stond hij weer voor mijn deur. Hij moest in de buurt zijn en de persoon met wie hij had afgesproken, was er nog niet, dus hij kwam even bij mij langs. Weer even wat gekletst. Natuurlijk vind ik het leuk als hij uit zichzelf langskomt, maar het blijft gewoon voor mij anders dan voor hem. Ik wil mijn hoop even kwijt en dan helpt het gewoon niet als hij ineens voor mijn neus staat.
Wat je zegt, over dat ik juist NU aan mezelf moet werken en niet teveel naar de toekomst moet kijken, dat is heel erg waar. Ik heb altijd de neiging om naar de toekomst te kijken, soms zelf om te gaan zitten wachten op de toekomst. Maar het leven is nu inderdaad, ik ben zelf de beste voorspeller van mijn toekomst door de acties die ik nu onderneem. Als ik nu niets onderneem, niet aan mezelf werk, dan zal er in de toekomst ook niets veranderd zijn.

afbeelding van TjaEnNu

@ansi

Ik zit net in mijn blog allemaal 'wijze woorden' te verspreiden, maar ik
weet ook niet hoe ik zou reageren als ie plotseling voor mijn neus staat.
Dat lijkt mij ook erg moeilijk, vandaar dat ik elke vorm van contact iig
van mijn kant af vermijd. In eerste instantie deed ik dat volgens mij om
de reden dat ie mij dan zou missen en omdat ik geloof dat het een averechts
effect kan hebben als je steeds maar contact zoekt. Nu doe ik dat puur
voor mezelf. Om mezelf te beschermen. Ik begrijp jou ook wel hoor, als je
weet dat ie zodirect voor een jaar weg is dan zou ik hem denk ik ook nog
vaak mogelijk willen zien. Maar tussen willen en kunnen zit ook een vershcil.
Staat de datum waarop ie vertrekt al vast?

Ik geloof zeer zeker dat jij een sterke, onafhankelijke vrouw bent en
zoals je zelf zegt dat is ook de vrouw waarop hij in eerste instantie
op is gevallen. Ik heb misschien een vreemde tactiek, maar ik probeer ook
weer die onafhankelijke vrouw te worden in de hoop dat het hem opvalt en
dat na een tijdje weer om te buigen om het puur voor jezelf te doen.
Volg je het nog?

Misschien is het onzin maar dat is in ieder geval wat mij op de been
houdt momenteel!