Gisteren dus een dagje naar mijn ex gegaan. Zoals reeds verteld had ik hem al 8 maanden niet gezien en zijn we 11 maanden uitelkaar. Ik had bij hem thuis (mijn oude thuis) afgesproken omdat we met onze poezen naar de dierenarts zouden gaan.

Het huis voelde vertrouwd aan maar ook niet helemaal omdat de inrichting van alle kamers veranderd zijn. Natuurlijk zijn alle spullen van mij weg en ik zag wat foto’s van hem en zn nieuwe partner. Het deed me niet veel omdat ik deze foto’s ook al op facebook had gezien. Ik kon er wel gewoon naar kijken maar stiekem deed het nog wel een beetje pijn.

We hebben vooral gepraat over onze families, over de poezen, over werk, samen even gegamed en natuurlijk ook gepraat over onze huidige relaties. Hij vroeg hoe het gaat met mijn nieuwe vriend en ik vertelde dus dat ik het niet echt ziet zitten en dat ik er een einde aan wil maken. Niet zozeer vanwege mijn ex, maar ik merk dat ik nog veel aan mijn ex denk dus het lijkt mij voor mezelf ook beter als ik nog gewoon single blijf. Mijn ex vond dat ik een hele mooie jongen aan de haak heb geslagen en dat ik de relatie maar een kans moet geven. Maar ik zei dat uiterlijk niet alles is en naar mijn gevoel ben ik not ready voor een nieuwe relatie nu. Dan kan ik er wel aan gaan werken en mijn nieuwe relatie een kans gaan geven maar wil en moet ik dit? Nou, liever niet als je het mij vraagt.

Nou en hoe gaat het met hem en zijn nieuwe vlam? Ze zijn inmiddels alweer 6 maanden samen. Ze wonen nog niet samen maar zijn vriend vind het niet zo leuk dat hij geen sleutels krijgt van mijn ex’s huis. Mijn ex wilt ook gewoon niet samenwonen nog en wilt gewoon zijn eigen dingen kunnen blijven doen.

In oktober stuurde ik hem nog een bos rozen. Zijn vriend was daar helemaal niet blij mee en ging zeuren dat hij het weg moest gooien en dat er allemaal kwade bedoelingen achter zat. Maar mijn ex heeft het gewoon laten staan totdat alle rozen dood gingen. Hier konden we gisteren wel om lachen want dit had hij mij nooit verteld. Ik was gewoon attent en dacht aan hem en hij snapte mijn gebaar en hij was er heel blij mee. Maar ik kan ook wel begrijpen dat zijn nieuwe vriend minder amused was, maar ik dacht dat hij het wel kon begrijpen. Nou, niet dus ;p

Gisteren zijn we dus samen naar de dierenarts geweest, samen boodschappen gedaan en ik had daar ook nog gegeten. In totaal was ik daar de hele dag, van 10 tot 10. We hebben elkaar nog een dikke knuffel gegeven en hij stelde voor om elkaar vaker te zien omdat hij het ook heel fijn vond. Gewoon vaker koffie doen en gezellig bijkletsen. Ik zei tegen hem dat ik echt blij ben om te zien dat het nu goed gaat met hem en dat hij nu gelukkig is. Maar hij zei: “nouja.. hmmm, het gaat wel ietsjes beter.” En ik maar denken dat hij nu heel gelukkig is met zijn nieuwe leven. Maar hij komt er wel, stap voor stap!

De ex die ik gisteren zag vond ik mooi. Zelfverzekerd, weet wat hij wil, zegt wat hij wil zeggen al vind zijn vriend het niet leuk om te horen, eet een stuk gezonder, speelt veel minder games, leeft in het licht in plaats van in het donker en is gestopt met roken. Ik lieg als ik zeg dat het mij niks doet. Maar ik mag natuurlijk niet achterlopen ;p Hij heeft mij gisteren een brand new look gegeven door mij helemaal kort te knippen. I feel hot now en ook ik moet op zoek gaan naar mijn geluk. Al is het in me eentje, niks mis mee!