Een dag later..

Het is nu avond, en ik heb met een antal 'vrienden' gesproken hierover. De pijn die ik heb is nu echt ondragelijk. Ik weet niet meer hoe ik moet nadenken over die 10 jaar die we gehad hebben. Ik voel me goedkoop, ingeruild... Ze heeft de schijn opgehouden toen ze de laatste 5 maanden hier was dat ze wilde werken voor de relatie, maar ondertussen smste ze met hem, belde met hem, en waarschijnlijk zag ze hem ook. Ze zegt van niet, maar ik heb hier wel een bekeuring liggen dat ze op een 'sportavond' geflitst is met het door rood rijden. Ik weet echt niet wat ik ermee aan moet, en in welke la ik dit moet stoppen. Mijn lades stroomde al over door het stoppen van de relatie door haar. en nu dan even dat briefje van haar. waarin ze even verteld dat ze een andere relatie heeft. Zo weinig respektvol vanuit haar. Ik heb er nog aan de telefoon gesproken gisteravond hierover. Ze gaf me aan dat ze af wilde wachten hoe die relatie zou verlopen. Ze heeft dus gewoon effe gewacht met inruilen totdat ze zelf ingereden was door hem. Het klinkt hard dat weet ik. Ze zegt dat ze geen fysiek contact met hem heeft gehad alvorens de beruchte vrijdag. Maar ze vertelde me wel dat ze de zaterdag na het vertrek hier sex met hem heeft gehad.
En dat ze gelukkig is.. Damn wat voelt dit klote zeg. erica als je dit leest, ik hoop dat je de song Goodbye hebt gelezen, en beseft wat ik voor je gevoeld hebt in die 10 jaar. Ik heb je genomen zoals je was, je gerespekteerd. Gedacht dat wij samen een team waren, nadat we de icsi pogingen overwonnen hadden dachten we beide dat onze relatie niet meer stuk kon. Ik heb dit idd gelooft en vol overtuiging gevochten voor ons. Dingen gedaan die mij pijn deden, maar voor jouw gevoelens. Dit alles lijkt nu allemaal lucht. Het voelt aan als gebruikt worden -al dan niet bewust-

ik heb je ooit in een emotionele bui gezegd 'erica je hebt me kapot gemaakt' daar had ik destijds spijt van. Tenslotte wilde ik je de kans geven jezelf te ontplooien en aan je eigen ik te werken. Dit was wat je mij vertelde gedurende het uiteengaan van ons. En nu ben je gelukkig samen met hem. En laat mij met een kutgevoel achter. Je hebt er een zooitje van gemaakt met heel weinig respekt en gevoel naar mij. Dit heb ik niet verdiend. En waarom heb je dit allemaal zo gedaan. Was gewoon eerlijk geweest. Ookal was je bang voor die confrontatie. Ik heb je nooit geslagen, ben nooit aggresief geweest tegen je. Dus ik snap niet waarom je bang voor me was om dit te vertellen. Maar ja.. je had toch al een vriendje waar je je lekker bij voelde.. dus wat maakte ik dan toch nog uit voor je he? Niks, nada, noppes.. Ik was voor jou dan blijkbaar toch lucht. Want anders had je dit eerlijker aangepakt en de dingen niet verzwogen voor me. En wat je me vertelde dat je alleen maar de klik had.. en meer niet.. dat geloof ik niet, want waarom heb je me nooit verteld dat je met hem contact had? Waarom heb je me nooit verteld over hem? Waarschijnlijk omdat je je schaamde omdat dit al de zoveelste keer was. En je moet je ook schamen, echt schamen.. En niet na een weekje doen alsof er niks is gebeurt en weer gewoon verder leven. Je hebt mij niet behandeld zoals je iemand zou behandelen die 10 jaar van zijn leven aan jou heeft gegeven, voor je heeft gevochten. En diegene waar jij tegen hebt gezegd dat je met mij wilde trouwen. voor de rest van je leven, in voor en tegen spoed. Nu moet je nog steeds voor de rest van je leven met mij... maar dan in gedachte dat jij je moet schamen hoe je dit gedaan hebt, en al de zoveelste keer. Ik ben benieuwd of je robert ook verteld hebt dat je snel verliefd word op andere mannen. en er ook het liefst iets mee doet zodra je de mogelijkheid hebt. Want tja.. robert zegt tegen zijn vrienden dat jij het eerlijkste meisje bent die hij heeft leren kennen. Als robert zijn ogen open doet.. Weet hij wel beter. Maar waarschijnlijk zijn zijn ogen net zo verblind zoals de mijne waren. En zien we hem misschien hier over een tijdje ook zijn pijn vertellen.

Gr Berrie