He Jelle,

Het valt niet mee zo'n terugval. Je kan er ook niets tegen doen het gebeurt je. Laat het je gewoon gebeuren, maar ga niet bij de pakken neerzitten. Soms moet je jezelf even beet pakken en aan het werk zetten. Gistermiddag had ik ook even een dipje. Ik zat op me kamer met dat sombere weer en het was een grote bende. Had nergens zin in en begon weer aan haar te denken. Na het eten mezelf ff aangepakt en me hele kamer opgeruimd en dingen geregeld, voelde meteen een stuk beter! Wil niet zeggen dat dit altijd zo is natuurlijk. Maar probeer in elk geval in "ideale omstandigheden" te dippen Dus zorg dat er niet allemaal dingen om je heen zijn blijven liggen die nog moeten gebeuren. Maak elke dag even een wandelingetje, spreekt niet echt aan met dit weer maar kan je echt goed doen.

Sowieso is het heel goed van je dat je jezelf tegengehouden hebt om hem te smsen!! Sterkte!

Ach, je hebt je qua smsen tenminste kunnen inhouden. Dus je bent op de goede weg.

Lelijk dik en stom ben je niet. Dus ben je automatisch iets waard.

Take care!

Ik lees het nu pas, kon gisteren niet op de site komen..

Bedankt voor jullie opbeurende woorden, krijg er tranen van in m'n ogen. Ben echt een beetje labiel geloof ik

Ik snap ook niet precies wat ik nou voel. Ik weet echt wel dat ik hem niet meer terug zou willen of kunnen hebben. Dat zou nooit meer goed gaan. Wat me het meeste dwars zit is dat ik hem maar niet uit m'n gedachten krijg en dat ik zo bang ben om hem met iemand anders te moeten zien.

Gisteravond na het sporten voelde ik me iets beter, maar vandaag voel ik me weer minder. Het zal ook wel m'n werk zijn, ik merk dat ik best wel gespannen ben elke keer dat ik naar m'n werk ga.

Maar...ben wel trots op mezelf dat ik geen contact heb opgenomen en ben hem nu ook een beetje aan het ontlopen. Dat kan nog tot vrijdagmiddag. Dan moet ik hem helaas toch weer zien op het schoolplein. Maar goed, 1x per week moet toch te overleven zijn?