Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
dieptepunt bereikt....
Hallo...
Vandaag heb ik een zeer slechte dag. De nacht was zooo onrustig, ben zeker 5 keer wakker geworden. Ik voer gesprekken met mijn ex in de nacht. Vanochtend was het een hel om wakker te worden. Ik trek het steeds slechter.
Op mijn werk aangekomen heb ik hem gemaild. Hij negeerde mij....... en toen gebeurde het. Ik zakte in. Ik trok het niet meer..... ik glij langzaam weg.
Ik ben naar huis gegaan met tranen in mijn ogen. Zoveel pijn, ondraaglijk. Ik werd bang van mijzelf. Kwam aan op het CS en stond op het parron te wachten en ineens de gedachte:"als ik mij nu laat vallen.... dan stopt de pijn"..... ik ben erg geschrokken van deze gedachte en moest ineens aan mijn engeltje denken.... mijn lieve jongen die mama troost als ze moet huilen!!!!! en met zijn kleine vingertjes langs mijn wang gaat......
Thuis aangekomen..... vreselijk moe en helemaal uitgeput. Dit is ongezond. DIt is meer dan liefdesverdriet..... er is iets opengebroken in mijn ziel..... de geest is uit de fles.
Ik heb direct contact opgenomen met de huisarts.... ik ben bang voor mijzelf. Ik ben alleen en merk dat ik mijzelf verlies......dit is zo eng....
Ik wil niet meer leven zo.... elke dag de strijd. Ik ben een leuke vrouw om te zien, althans ik voldoe aan een bepaalde schoonheisideaal (blijkbaar)... maar ik alleen iemand die gefaald heeft. ALs ik had geweten dat liefde zoveel kost dan was ik er nooit aan begonnen. Ik vind het ergste dat hij mij negeert en vrolijk verder gaat met zn nieuwe vriendin, terwijl ik helemaal in puin lig.
Als er karma bestaat dan hoop ik echt dat karma hem hard terug gaat pakken... want hoe hij met mij omgaat is gwn harteloos.
De bereput is open..... mijn jeugd. ALs meisje opgroeien in een zwaar conservatieve moslim gezin, waar je als meisje nooit goed genoeg was... omdat je geboren bent als meisje... persoonlijkheid, je innerlijk schoonheid, wie je bent als mens telt niet.... en daar was ik gevangen in mijn eigen gedachten... Wat ik ook deed, nooit was het goed genoeg... nooit een knuffel, nooit genegenheid...ik breek door leegte, gebrek aan liefde. Maar daarbuiten, de maatschappij was anders en deed anders. Voelde me vaak net als een kind in een snoepwinkel maar had nooit voor het uitkiezen.
Ik baal van mijn zijn......
- lady2012's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van lady2012
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Meis, het klinkt
Meis, het klinkt bekend....helaas...
Het continue nachtelijke malen, de urenlange gesprekken in het hoofd met de ex, de paniek, het intense verdriet - niet eens meer tegen te houden in publieke gelegenheden en zelfs het niet te dichtbij het spoor durven staan, want stel dat ik dat laatste stapje zou nemen.
Mijn ervaring is echter dat vaak als je het diepste van de put haalt, het moment waarop je hulp van de huisarts inroept, jezelf voelt afglijden, het écht niet meer weet, dat dát het moment is dat je jezelf weer kunt herpakken - hoe contradictorisch dat ook mag klinken.
En ik vermoed dat jij de bodem bijna bereikt heb.
Het komt goed. Ook al kun je het je nu niet voorstellen, het komt goed.
Elke storm gaat uiteindelijk liggen.
Hou vol.
Liefs
lieve Moerbei... thx
rationeel hoor ik je en volg ik je.. maar emo, voel me zo zwaar verdrietig........ Ik ben de grip gwn kwijt. Elke sec aan hem denken en hopen dat hij terug komt.... ik weet dat ik afscheid neem, weet alleen niet zo goed van wat en van wie ik afscheid neem.....waarom durf ik niet los te laten, waarom? was dit mijn enige voeding van liefde geweest? Is het daarom dat ik niet los kan laten? De enorme leegte wat hij heeft achtergelaten... hij moest eens weten.
Hij is een man die je kan doen geloven dat de wereld om jou draait... en dat heeft hij 3 jaar gedaan. Hij noemde mij altijd de "queen of my brains"... pff. Ik heb dit geloofd. Ik geloofde in hem, in wat hij zei en deed en nu zegt hij doodleuk: ik ga mijn positieve energie in mijn nieuwe vriendin stoppen en niet in de vrouw die mij wil vernietigen...HUH???? dit kunnen mijn hersenen niet vatten? Hoezo zou ik hem willen vernietigen?
Toen mijn ex het uitmaakte
Toen mijn ex het uitmaakte voelde het alsog er iets dood ging. Niet hij, maar de relatie. Het voelt alsof er een persoon dood is. Een persoon waar ik heel veel genegenheid voor had. Dat doet verschrikkelijk veel zeer.
Eerlijk gezegd klinkt je ex als een eikel en doet hij nogal lomp. Ik zou contact met hem vermijden en nu vooral aan jezelf werken.
Jij hebt geen man nodig om gelukkig te zijn en zeker deze man niet. Ga leuke dingen doen met je zoontje en met je vriendinnen of familieleden waar je close mee bent. Negeer hem. Je zult snel inzien dat hij niet goed voor je was en je zult jezelf stom vinden dat je er zo'n verdriet van had.
Maar niet alleen het verliezen van hem doet je zeer maar ook de hele relatie, de liefde, de genegenheid. Ik begrijp het maar al te goed.
Veel sterkte en wat goed dat je contact hebt opgenomen met de huisarts.
Liefde. Ik wou dat het gevoel
Liefde.
Ik wou dat het gevoel te doden was.
liefdesverdriet
Beste,
Ik heb gister ook om niets mijn verloofde verloren.. ergaan mensen dood op aarde en anderen zitten met hun lusten van de wereld spelletjes te spelen..
Ik zal je zeggen wat jij allemaal zegt is heel zwaar en moeilijk, ik heb het zelf ook heel erg zwaar ik heb alles gedaan wat geen enkel jongen of man voor zn vrouw,verloofde of vriendin zou doen.. Maar goed.. Liefdesverdriet kan je alleen oplossen met een nieuw liefde en ik heb gelezen dat je moslima bent.. Ik zou zeggen ga niet voor een nieuw man maar geef je liefde en aandacht aan Allah en doe de rituele wassing.. En vraag Allah om hulp maak tijdens je smeekbedes en gebeden diep contact met hem zonder af te dwalen, en je zal zien het helpt. Doe het vandaag al die extra gebeden ook verrichten en je zal zien dat je je beter voelt en dat je eigenlijk binnen no time eroverheen zal komen.. Dat is enige medicijn hiertegen.. Verder staat er in de koran : ' Haat die dingen die je overkomen niet, en treur niet , weet dat dat het beste voor je is' .. Je weet maar nooit watvoor deur Allah voor je open zal maken.. Elke deur die gesloten wordt komt er een ander vrij...
Ik heb laatst op de radio gehoord over een vrouw van 27 die verloor haar man en vader binnen 1 jaar en een aantal jaar later terugdenken beseft ze dat ze de successen van haar leven heeft geboekt, sinds die verlies, klinkt hard of moeilijk maar ja je gaat je op jezelf concentreren.. mocht je hulp of vragen hebben ,je kan mij een bericht sturen..
Ps: grappig dat ik je met dit probeer te helpen terwijl ik zel stervende ben maar ik doe mn best..
Hou je sterk!
Hey Lady,
Hou je sterk! Ook jij bent het waard om te leven. Je komt hier echt wel uit ook al wil je dat nog niet zien. Heb ook van die enorme rare waanideeen gehad (en soms nog steeds). Liefdesverdriet is een rotproces wat helaas langzaam aan slijt. Het is goed dat je contact hebt opgenomen met de huisarts en er is niks raars om daar misschien eens met iemand buiten je eigen wereldje mee te praten. Je bent niet gek, je bent gewoon een beetje verloren omdat degene die je liefde gaf dit niet wil beantwoorden en blijkbaar opent dit nu ook andere dingen uit je verleden.
Hou je haaks en je kan me altijd een priveberichtje sturen als je dat wil.
@Lady
Soms denken ze dat ze er goed aandoen door te verdwijnen uit ons leven terwijl ze ons er alleen meer pijn mee doen. Valt hen niet te verwijten.
Of dit ook opgaat voor jouw ex weet enkel jij alleen, jij kent hem. Ik niet. Maar de wereld is niet zwart-wit, eerder grijs.
Life sucks. Shit happens. And then there's love.