En dan ben je alles kwijt

afbeelding van roaldus

Na een relatie van 5 jaar 7 maanden en 4 dagen heeft zij er een punt achter gezet. In eerste instantie voor tijdelijk maar daar kon ik mij geen voorstelling van maken. Na het hoge woord ben ik gevlucht om na te denken. Ik het 1.5 dag geen contact gehad en heb toen met haar afgesproken omdat we iets zouden drinken met vrienden. Dat was een goed gesprek omdat we beide tot de zelfde conclusie bleken te komen (achteraf niet helemaal maar toch). We zouden verder gaan als vrienden en kijken in de tijd of dit zou lukken.

Tijdens mijn relatie heb ik vaak argwaan gehad bij de omgang tussen mijn vriendin en een vriend van ons. Die avond dat we wat gingen drinken heb ik enkele impulsen gehad die dat gevoel weer naar boven haalde. Ik ben ze gevolgd en heb gezien dat ze bij elkaar in bed zijn beland. Uiteindelijk is daar niets gebeurd en heeft die vriend haar alleen proberen te steunen en beseft dat hij daarin te ver is gegaan. Na een gesprek ben ik ervan overtuigd dat hij eerlijk tegen mij is. Ik had nooit gedacht dat zij mij dit aan zou doen na al die tijd. Maar hellaas is dat wel gebleken.

Samen hebben we in onze relatie meer dan genoeg fouten gemaakt. Maar op dit moment kan ik met het verlies moeilijk omgaan. We woonden net samen en daarvoor moet nog een oplossing komen. Momenteel woon ik weer bij mn ouders en dat zal wwarschijnlijk zo blijven. Maar dan woont zij in ons huisje en wat moet ik daarmee. Ik ben bang dat ik daar allemaal langs ga om te kijken wat er gebeurd. En dat is niet goed voor mezelf. Ik heb er ook moeite mee geen contact met haar op te nemen. En misschien nog wel meer moeite met het feit dat zij misschien een relatie begint met die vriend want daar ben ik nog niet van overtuigd dat dat niet gaat gebeuren. Omdat wij na al die tijd de zelfde vrienden groep vormen maakt het voor mij allemaal nog veel moeilijker. Ik weet niet of ik daar mee om kan gaan. Maar wil daarvoor ook mn vrienden niet opgeven. En zij zal dat ook niet doen.

Het van me afschrijven werkt goed voor mij. Er zijn hier een hoop mensen die in de zelfde situatie zitten of misschien nog wel erger. Ik weet op dit moment nog niet hie ik met dit alles om moet gaan. De tijd zal het moeten gaan leren.

Alle tips zijn welkom. Misschien zal mijn verhaal moeilijk te begrijpen zijn omdat er niet erg veel structuur in zit maar daar ben ik nu niet echt mee bezig.

Gr

afbeelding van Goodfella

Dit wordt klote

Je zegt dat je vaker argwaan heb gehad tussen je vriend en vriendin. Je weet het gezegde*waar rook is,is vuur*. En als ik moet afgaan op wat je zei, dat ze in bed waren beland en dat er niks is gebeurd. Dit is waar je door de rook het laaiende vuur niet ziet.

Ik heb vele vrienden de rug moeten toekeren, gewoonweg omdat ze hun handen niet van andermans meisje af konden houden*niet van mijn meid, maar van mijn andere vrienden*. Je moet nu dwars door die vriend heen kijken, lust bitchslapped loyaliteit vaak en men gaat toch aan iemands vriendin zitten. Je bent nu emotioneel zwaar van streek en dan kunnen er heel makkelijk leugens tegen je worden verteld.

Wees de advocaat van de duivel en ga uit van het ergste en bereid je ervoor. Je zult emotioneel en fysiek zwaar weer krijgen, maar neem dit aan van iemand die 2 maanden geleden, 3 weken praktisch op water en pindakaas leefde van verdriet, je komt er sterker en met een zuiver hart uit.

Gisteren hoorde ik ook een mooie zin,

Anger is hard to resist,but a man will pay revenge with his soul.

Wat er ook gebeurt,blijf staan en verduur het. Analyseer alles en versterk je geloof in jezelf en je komt er als een titaan uit.

afbeelding van roaldus

Bedankt voor je reactie. Ik

Bedankt voor je reactie.
Ik snap je standpunt. Je hebt gelijk waar rook is is vuur. Maar ik ben er van overtuigd dat er niets is gebeurd. Waarom kan ik niet uitleggen maar ben er toch van overtuigd. Maar daarnaast ben ik er ook zeker van dat het nog wel gaat gebeuren. Niet dat dat op dit moment nog mijn probleem is want mn relatie is over. Maar toch zou het mij ontzettend pijn doen omdat beide in de zelfde vrienengroep zitten. Maar ik zal dat moeten accepteren want ik wil mn vrienden ook niet kwijt raken door haar. Die prijs is me veel te hoog want dan heeft ze me werkelijk alles afgenomen. Ik begrijp dat je denkt dat ik me voor de gek laat houden maar ik denk dat mn gevoel goed is in het geval van die avond en daarnaast ben ik bang dat ik voor de toekomst ook gelijk ga krijgen.

Het is nu allemaal nog zo vers dat ik er nog niet goed mee om kan gaan. Maar ik hoop in de komende tijd de kracht te vinden om het naast me neer te leggen en door te gaan. Want het leven gaat door ik ben nog te jong om bij de pakken neer te gaan zitten. Ik ga aan alle kanten eraan werken om er iets van te maken alleen weet ik op dit moment nog niet hoe ik dat voor elkaar moet gaan krijgen.

Ik hoop door de steun en verhalen hier om toch die kracht en goede adviezen in praktijk te kunnen brengen.

Gr

afbeelding van hanuman

Je niet laten doen

Bedankt voor jou steun... Hier ben ik om jou te steunen!

Na het verhaal even te hebben gelezen kreeg ik er een raar gevoel over. Ergens vind ik het niet normaal dat je niet boos bent op je vriend. Iemand die niet het respect heeft om van jou vriendin af te blijven, is het niet waardig jou respect te krijgen. Ook al is ze nu een ex, als je rook zag was er hoogstwaarschijnlijk al eerder vuur. Het spijt me als het je pijn doet om het zo te zeggen, maar ik ben een vrij rechtuit iemand. Voorlopig denk ik dat het beter is om even het contact af te zeggen, en even rust in je hoofd te brengen. Vanaf je voelt dat je terug met je ex kan spreken zonder ergens pijn over te voelen. Is het veilig om terug contact te hebben. Uiteindelijk is het iets wat jij zelf moet doen, ik zou het bewonderingswaardig vinden moest je met die vriend bevriend kunnen blijven en met je vrienden evengoed. Dan wilt dat zeggen dat jij iemand bent met een goed hart, maar andere altijd voor zich zet. Wat niet echt gezond is.

Ik wens je zeer veel geluk toe

Hanu.

afbeelding van roaldus

Hanu, Bedankt voor je

Hanu,

Bedankt voor je reactie. Ik vin dhet goed dat er hier zoveel mensen zijn die elkaar willen steunen. Ik wil nog wel even duidelijk maken dat er die avond niets is gebeurd op het gebied van sex. En dat er tijdens onze relatie ook niets gebeurd is tussen haar en hem. Maar dat neemt netuurlijk niet weg dat wat die avond is gebeurd dat dat veel te ver gaat. Het feit dat ze nu mn ex is maakt dat zeker niet makkelijk. Daarnaast zie ik ze beide ook nog gewoon en dat maakt het zeker niet makkelijker. Ik heb haar na dat ze terug is gekomen uit het buitenland veel gesproken. En dat heeft me goed gedaan omdat ik dan met haar alleen van gedachten kan wisselen. Ik wil graag en vriendschap met haar opbouwen omdat ik niet mn relatie en een vriendschap met mooie herinneringen wil verliezen door dit alles. En een vriendschap het mooiste is wat we daar dan nog uit kunnen halen. We hebben nu samen besloten het contact terug te brengen en het rustig aan te gaan doen om de vriendschap een echte kans te geven. Daarnaast is het voor mij fijn te voelen dat zij het ook mist en het er ook moeilijk mee heeft. En ook dat hij zich nog steeds ongemakkelijk voelt en nog altijd een beetje bang is. Maar dat moet voorlopig maar zo blijven. Of er een vriendschap met hem in zit dat weet ik niet. Mijn ex heeft het geluk dat ik nog zielsveel van haar hou en daarom makkelijker met haar om kan gaan en het een beetje naast me neer te leggen. Maar hem spreek en zie ik niet zoveel. En dat maakt het opbouwen van die vriendschap niet makkelijker. We zullen zien of het lukt maar dat weet ik nog niet.

Ik probeer nu zoveel mogelijk contact uit de weg te gaan. Maar daar heb ik het ontzettend moeilijk mee. Maar ik moet hard zijn voor mezelf wil ik dit allemaal kunnen verwerken. Ik durf na dit alles in deze weken best van mezelf te zeggen dat ik een goed hart heb. En misschien wel een te goed hart. En dat is zeker niet goed voor mij. Maar hellaas kan ik haar niet zomaar laten vallen en alle schepen achter me verbranden. Dat kan ik emotioneel niet aan. Al is deze situatie natuurlijk ook niet makkelijk.

Zoals bij vele anderen gooi ik er ook maar een lekker cliche in!
De tijd zal het leren. Ik werk ervoor en meer kan ik er niet aan doen. Ik zal leren of een vriendschap mogelijk is tussen haar en mij. Daar hoop ik wel heel erg op. En tussen mij en hem daar kan ik niet veel over zeggen. En dat zou me ook minder pijn doen als dat niet lukt. Zolang ik dan met hem in een ruimte kan zijn is het wel voldoende.

Ik heb haar de eis gesteld dat ze gaat voor een vriendschap die wij al 15 jaar hebben en het rotzooien met hem links laat liggen. En ze geeft aan te willen gaan voor de vriendschap tussen ons. In de komende tijd zal ik wel merken of dat gaat lukken. Ik hoop het.

Jij ook veel sterkte en geluk!

Gr roaldus