Het is alweer een tijd geleden dat ik een blog heb geplaatst, tijd voor een update!

Ik heb weer flink de behoefte om van me af te schrijven!
Ik was o zo blij dat ik weer wat contact met m had, t ging maar moeizaam en al snel volgde weer miscommunicatie en woordenwisselingen.
Waar ik niet tegen kan is negeren en dat doet ie nogal redelijk vaak. ik heb het ook tegen hem gezegd dat het negeren me kapot maakt, en weer negeerde hij me.
De volgende dag besloten dat ik niks van me zou laten horen maar natuurlijk constant checken of hij online was geweest, en dat was hij redelijk vaak. Ik had die avond een verjaardag en keek of hij online was geweest en hij had me geblokkeerd. wat ik nogal vreemd vind, voor mijn gevoel uit het niets, als hij vind dat ik iets verkeerds heb gezegd had hij dat ook gelijk kunnen doen i.p.v de volgende dag en al meerdere keren online geweest te zijn.

Het deed mij natuurlijk weer veel verdriet maar ik kan niet boos op hem worden, dat heb ik nooit gekund.
Zwaar teleurgesteld toch maar naar de verjaardag gegaan en er t beste van gemaakt.
Volgende dag heb ik besloten hem een smsje te sturen dat mijn spullen nog steeds bij hem lagen, ik geen idee had of hij me ook hier geblokkeerd had maar als die het zou lezen ik graag een reactie wilde want t leek mij dat hij er niet op zat te wachtten als ik onaangekondigd op de stoep zou staan.
Ik kreeg terug dat hij de hele week niet thuis zou zijn.
Zijn ouders gaan elk jaar op vakantie en huren daar een huisje, en de kinderen komen dan een week of weekend langs.
Ik nam aan dat hij daar zou zijn dus heb m een fijne vakantie gewenst en hoopte dat bij hem de herinneringen naar boven kwamen van vorig jaar. Toen zijn we samen een weekje daar geweest en ik was gelukkiger dan ooit.
Het deed me ook veel pijn dat hij nu op de plek was waar ik het zo fijn met hem heb gehad.
Verder had ik in t smsje gevraagd of zijn besluit vast stond en dat ik het zonde zou vinden want we willen hetzelfde, contact, alleen wil ik dat er weer meer van komt. gevraagd dat als hij een besluit had genomen hij mij dat zou willen laten weten.
Halvewege de week gevraagd hoe zijn vakantie was maar daar heb ik niks op terug gekregen.
De volgende dag heb ik weer contact gezocht, onzin berichtje maar daar reageerde hij dan weer wel op. uiteindelijk kwam er dan uit dat hij wel contact wilde maar niet op de manier die ik wilde.
Dus ik vroeg hem wat ik wilde?
hij zei: jij wilt t liefste weer een relatie en gelijk weer afspreken en ik vind het wel ff best zo.
Ik heb hem uitgelegd dat dat klopt lleen dat ik me nog niet op een relatie wil focussen, ik wil eerst dat het contct weer goed zit, alles uitgepraat hebben en dat ik hoop dat er meer uit voortkomt en het afspreken is gewoon erg belangrijk voor mij, ik wil hem graag weer gewoon zien, dat het beter is voor beide partijen dat we t uitpraten.
Ik kreeg terug dat we deze week wel wat konden gaan drinken..
Ik was wel blij maar toch voelde het niet helemaal goed en ik weet niet wat t was, miss uit zelfbescherming, dat ik mezelf geen valse hoop wilde geven mocht het toch weer niet doorgaan. maar ik had wel rust, even niet de drang om hem iets te sturen.

Afgelopen zaterdag heb ik weer contact gezocht, hoe zijn was geweest.
Ik kreeg geen reactie en dat vond ik zo vreemd, voor iemand die contact wil, niet reageert op zn simpel smsje.
Ik had die avond weer een verjaardag en wilde er niet aandenken.
Een kennis vroeg hoe het met (...) was , hij wist niet dat het al een half jaar uit is. en de tranen rolde weer over mn wangen en ik baalde daar zo van, ik wil niet meer huilen, ik schaam me ook, het is nu een half jaar uit en ik heb er nog steeds geen vrede mee. heb mn tranen afgeveegd en heb verder een hele leuke vond gehad, er was ook een jongen die er heel goed uit zag, niet dat hij interesse in me had maar voor mij voelde t ook niet goed, t voelde alleen al door na hem te kijken of ik vreemdging want mijn hart ligt bij mn ex.
Heb m zondag een smsje gestuurd dat ik het nogal vreemd vond dat hij niet reageerde, en kreeg terug dat hij er niet meer aan gedacht had.
er volgde wat gesms over en weer maar ik voelde dat er iets was, dus zei dat hij ook niet al te enthiousiast was, hij had zitten praten tot 10 uur in de ochtend dus had weinig geslapen en was duf.
dus vroeg hem met wie die had zitten praten en daar deed hij nogal geheimzinnig over, hij wilde het niet zeggen, het was ook niet persoonlijk maar via messenger en het was gewoon praten.
uit eindelijk kreeg ik toch te horen wie het was, en zei dat ik dat vermoeden al had. dat vond hij nogal vreemd.
Ik zei dat ik vond dat hij nogal geheimzinnig deed als het niks voorstelde en dat ik niet achterlijk was, dat ik precies kon zien als hij interesse in iemand had.
en hij vond dat knap want zelf wist hij t nog niet.
Ik zei al dat ik hem beter kende dan hijzelf deed.
Ik vroeg of ik me zorgen moest maken, hij zei dat ze alleen gepraat hadden, verder geen idee dus nee.
Ik vroeg of hij haar leuk vond, hij zei: geen idee, daar was hij nog niet mee bezig geweest.
en zo heb ik nog wel meer vragen gesteld..
Ik werd gek, weer vreselijk teleurgesteld.
Van hem hoefde het eigenlijk niet meer.

Ik heb m meerdere smsje die avond nog gestuurd waaronder:
Was t voor mij maar zo makkelijk.
Waarom wil ik iemand die me teleurstelt, keer op keer kwetst, me alleen maar afwijst, nooit eens iets positiefs over me zegt.Ik voel me vernederd maar mijn gevoel is ijzersterk voor je, er is niemand in de wereld die zo belangrijk voor me is.
Waar ik zoveel om geef en van hou als jij, Ik zou mn leven voor je geven als dat nodig zou zijn. Daarom doet dit ook verschrikkelijk veel pijn, wil heel graag een toekomst met jou.

En daarvoor had ik gezegd dat als het echt klaar is voor hem, of hij dan de volgende avond mn spullen zou kunnen komen brengen.
Ik werd gisterochtend wakker en zag dat ik een bericht had, enige wat er stond was dat hij dan niet kon, dat hij het gistermiddag wel zou komen brengen.
Waarop ik schreef dat ik niet kon (dat was gelogen, ik raakte in paniek, als ik mijn spullen heb is het naar mijn idee echt helemaal klaar)
Nog wat over en weer smsjes gestuurd, op een gegeven moment kreeg ik niks meer terug waardoor ik dacht dat hij me weer aan het negeren was, en heb ik dezelfde vraag meerdere malen gestuurd, gevolgd door ????.
En ik snp best dat je daar helemaal gek van word maar aan de andere kant vind ik het niet gek dat ik dit gedrag vertoon, Hij heeft me de afgelopen maanden niks anders dan geblokkeerd/genegeerd wanneer het hem uitkwam,
ik raak helemaal in paniek als ik nu niks meer hoor.
Maar hij was blijkbaar bezig (uren lang) en reageerde behoorlijk heftig, dat dit dus de reden was dat hij er zo klaar mee is, hij kijkt ff niet en ik begin gelijk te blaffen en te zeiken en ik moest het maar uizoeken.

In de tussentijd was ik alweer rustig geworden en reageerde dat ik dit niet terecht vond, dat hij me de afgelopen maanden zo vaak geblokkeerd heeft en genegeerd dat ik niet kan zien dat hij dat nu niet gedaan had, want het had me niks verbaasd.
een uur later heb ik gevraagd of dit echt is wat hij wil, geen contact meer, niks?
hij zei: ja doe maar, dat is beter voor ons beide
Ik: is dat echt wat je wilt.
hij: ja
Ik: en wat ik wil doet er niet toe?
hij: nee.

Ik heb m vanmiddag het volgende gestuurd:
Okee als dit is wat je wilt. Ik ben behoorlijk teleurgesteld omdat je deze beslissing ook voor mij neemt en om t feit dat t niet uitgepraat kan worden.
je zei namelijk gister dat de reden was dat je er klaar mee bent t gezeik is.
Maar de problemen zijn niet nieuw, en als t niet wordt uitgepraat wordt het ook alleen maar erger en erger. En aangezien we dat net van plan waren om te gaan doen deze week. t ligt niet alleen aan jou of aan mij, maar aan ons samen.
Maar als je t niet wilt uitpraten houd het op, hoe graag ik het ook anders zou willen.
Dus bij deze wil ik je bedanken voor de geweldige tijd die ik samen met je heb gehad, bedankt dat ik je liefde heb mogen ervaren. je bent een geweldig persoon die ik graag in mn leven had willen houden.
ps. laat maar weten wanneer je mn spullen wilt komen brengen, liefst zo snel mogelijk dan heb ik het gehad.
lieve (...) Bedankt voor alles en ik zal je missen -x-

Ik weet nou niet of ik hier goed aan heb gedaan, maar voor hetzelfde geld heeft me ook geblokkeerd en leest hij het niet eens.
heb het er niet zo moeilijk mee als ik dacht, ik ben behoorlijk onrustig, drang om het te smsen maar het is klaar.
ook al zegt me iets dat het niet zo is.
En nu komt het over dat mn ex een vervelend ventje is maar dat is niet waar, het is een superlieve jongen, met zn hart op de goede plek, hij kan alleen zijn gevoel niet uitten en kropt alles op en ik ben juist het tegenoergestelde.
Hij kan het dus makkelijk naast zich neerleggen en ik kan dat dus niet, ik blijf constant mijn gevoel uitte, omdat ik bang en dat ik niet duidelijk genoeg ben of dat hij het niet begrijpt.
en hij is behoorlijk eigenwijs en die combi gaat ook niet samen met opkroppen.
en het is gewoon frustrerend omdat hij met zoveel frustratie naar mij toe zit, hij is ervan overtuigd dat het toch niks meer kan worden en ik ben er van overtuigd dat t nog wel kan. maar dan moet hij het willen uitpraten en me een kans geven.
Hij is verder gegaan met zn leven en ik krijg hem maar niet uit mijn systeem.
Zo graag wil ik dat het nog goedkomt, Ik kan me geen leven zonder hem voorstellen, we zijn nu dan half jaar uit elkaar en t gaat iets beter met me.. maar de pijn, de leegte en t missen blijft.. ben nog steeds 24/7 met hem bezig en vraag me af of ik ooit nog gelukkig kan worden.

En ik begrijp echt dat die vele berichtjes heel vervelend zijn, ik zou het omgekeerd hetzelfde hebben maar de paniek, de onrust en de ongeduldigheid drijven me tot waanzin!!
De Angst dat ik hem nu dan toch echt kwijt ben, het doet zn pijn, al die moeite die ik in hem ben blijven steken, allemaal voor niks geweest!, alleen maar teleurstellingen. het was eerder toen die een oogje had op het meisje uit israel, toen was ie klaar met me, toen dat over was, kreeg ik hem weer zover tot contact en voordat hij me echt een kans heeft gegeven, heeft hij zn oog weer op een ander laten vallen (ook al is hij daar zelf nog niet helemaal achter, voor mij is dat duidelijk) en ben ik weer de sigaar. Die teleurstelling, is hartverscheurend en t ergste ind ik nog dat als we het toen over kinderen hadden, hij daar absoluut nog niet aan wilde denken, en zij heeft ze al. en nu staat hij daar ineens anders tegenaan!!

Word Vervolgd (waarschijnlijk)

Enorm lange blog, bedankt voor het lezen als je tot hier bent gekomen