Een opblaaspop kan er niks aan doen... zij wel..

Misschien zit er nog inruilgarantie op...

Daan, ik vrees dat ik je wat heel geks ga zeggen. Ik ken de situatie niet goed, ik was er niet bij, en ik weet niet hoe erg jij je nu voelt. Maar ik zou op zijn minst overwegen te denken dat het een missertje van haar was, het haar vergeven en de hele zaak verder vergeten. Het is natuurlijk van geen enkele kant goed te praten en zo, maar these things happen! Natuurlijk heeft zij een emotionele relatie met haar ex, en natuurlijk kan ex haar nog steeds raken. Zij hadden immers een relatie! Lees al die verhaaltjes hier van al die mensen van wie hun relatie al over is, die toch weer met hun ex in bed belanden. Dat heeft hier misschien ook gespeeld, en echt, dat gebeurt wel meer. Ik praat het niet goed of zo, maar jouw "vriendin" heeft haar relatie met haar ex nog niet volledig afgerond. Geef haar de tijd en ruimte om dat te doen, en daarin gebeuren wel eens ongelukjes......

Dus, dan zou ik zeggen, probeer hier niet te zwaar aan te tillen, maar probeer er achter te komen of ze echt met jou verder wil, en of jij haar daarin vertrouwt. En zo nee, kap er dan gewoon mee, dan wordt het niks. En zo ja (zij wil wel met jou verder) maak haar dan duidelijk dat dit gedonder met haar ex afgelopen moet zijn, en dat zij haar relatie met haar ex weer onder controle moet krijgen. Pas op dat het geen rebound is! Dat kan nog een lang en moeizaam proces zijn, maar als zij duidelijk aangeeft dat ze voor jou gaat, dan kan je het er op wagen. Laat het dan verder achter je, ga geen wrok meedragen, en ga kijken waar het schip de volgende klip tegenkomt .

Of dit een goede raad aan je is, dat weet ik niet. Of dit waar is weet ik niet. Of je dit wilt horen, dat weet ik ook niet. Maar ik vind dat je op zijn minst even een ander beeld voorgehouden moet krijgen. Of je het gelooft, dat mag je helemaal zelf weten.....

"And your own part in it".

Ik kan mij in eerste deel van Waterman geheel vinden. Zeker als ik de andere, betrokken maar oordelende, reacties lees over je ex.

Je vroeg om meningen en aangezien ik af en toe een graag een ander (tegen-)geluid te laten horen grijp ik de kans aan dit eens vanuit een ander oogpunt te bekijken.

Let's break this one down from a different point of view.

Dat je ex in bed gekropen is met haar e, is pijnlijk voor jou om mee geconfronteerd te worden. En het is absoluut niet mijn bedoeling dat goed te gaan praten. Echter is het niet iets abnormaals dat ex-en na een breuk nog, onbedoeld, bij elkaar in bed belanden. Zeker als er nog een emotionele binding is. Het gebeurd vaak genoeg dat 2 mensen elkaar weer ontmoeten nadat er besloten is om uit elkaar te gaan, blijken ineens door de afstand die er een tijd geweest is en de emotionele lading die gedaald is, instaat te zijn weer fatsoenlijk met elkaar te kunnen praten, het fijn die dag/avond met elkaar hebben, de knuffelzone ingaan met elkaar, en vervolgens ongepland in bed belanden. Ook al heeft een van de twee, of beiden, op dat moment al een nieuwe partner.

Overduidelijk uit je blogs blijkt dat jouw ex totaal nog niet emotioneel los is van haar ex, of er aan toe is om een nieuwe relatie te beginnen. Hoe krom dat ook mag lijken omdat zij, zoals jij weergeeft, slecht behandeld is/wordt door haar ex. Volgens mij geeft dat ook de huidige staat van haar (emotionele) complexiteit/labiliteit aan. Zij heeft 10 jaar in een huwelijk gezeten, die als ik het zo lees van jou, niet echt gelijkwaardig en gezond was. Hoe bizar het ook klinkt, mensen blijken lastig van die patronen en mechanismes die daarin zijn ontstaan los te kunnen komen. Verstandelijk zal zij zich vast wel bewust ervan zij dat zij de behoefte heeft aan een betere relatie. En juist door de tijd die zij met jou heeft doorgemaakt zal zij zich daar veel bewuster van zijn geworden. En hebben gezien dat het ook anders kan. Alleen,.....zij is daar gewoonweg nog niet toe instaat. Willen is het ene, het daadwerkelijk kunnen is wat anders. Ze geeft het zelf eigenlijk al aan door te zeggen dat zij het zelf niet snapt.

Een ding spreekt wel in haar voordeel,......ze is wel zo eerlijk geweest om het je wel laten weten. En daarmee biedt zij jou een keuze. De keuze om voor jezelf te beslissen of jij in deze complexe situatie wil blijven zitten. Ik vraag mij of of je überhaupt moet willen zitten in dit soort relaties. Een feit is dat veel relaties met partners die nog met nog met anderhalf been in een oude relatie zitten crashen. Maken keuze vanwege de ex, kinderen en regelzaken waar een nieuwe partner last van heeft. Die zal dus altijd voorlopig op de 2e,3e of zelf 4e plek komen te staan. Zij heeft totaal niet de ruimte om voor je te kunnen vechten.

Dit zij nou eenmaal de consequenties en risico's deze (rebound) relaties zitten.

Ik snap echt dat die 7 maanden geweldig zullen hebben aangevoeld. En dat er ergens een gevoel is ontstaan dat het iemand zou kunnen zijn waarmee je verder zou willen gaan. Maar laten wij een eerlijk zijn, hoe goed ken je elkaar na 7 maanden. Hoeveel tijd heb je daadwerkelijk echt samen door gebracht om te kunnen zeggen dat je elkaar kent ? Op basis van verliefdheid kun je geen toekomst samen bouwen. Minder prettige kanten van iemand wil je dan niet zien vanwege de roze wolk waar je opzit. Alarmbellen worden genegeerd.

Door haar te willen helpen en adviezen te geven heb je geprobeerd haar te "redden". Een beetje jezelf een soort van reddersrol aangemeten, daar waar het haar proces is. Had zij het precies gedaan zoals jij, en de mensen om haar heen denken en vinden dat zij het zou moeten doen, dan had zij in een afhankelijkheidspositie van jou komen te zitten. Dus weer in een ongelijkwaardige relatie gaan zitten. De vraag is natuurlijk hoe zuiver jouw behoefte van helpen en redden is geweest ? Een stuk eigenbelang ook ? Is even een hele gemene, ik weet het.

En daar zit jouw stukje. Jij wil zo graag een relatie dat je jezelf voorbij loopt. Uit angst om alleen te zijn, of over te blijven daardoor misschien wel de verkeerde partnerkeuzes maakt. En jezelf de ene emotionele klap na de andere geeft. Wat weer iets doe met je zelfbeeld en eigenwaarde. Gun jezelf eens de tijd dingen echt te verwerken, onafhankelijk te leren zijn van een relatie en de tijd te nemen om iemand echt te leren kennen.

Te leren met jezelf te kunnen en durven zijn. Voordat je dromen over een toekomst, of samen oud worden.

*aaaw, shit. ik heb weer een blog als reactie geschreven.*

Ik snap wel goed wat je zegt op het einde... Zij zou nu moeten vechten, en ergens lijkt het er meer op dat jij dat doet als andersom... Sommige dingen komen niet gewoon zomaar weer goed...

Gezien de deur van jullie relatie denk ik persoonlijk dat het niet meer goed gaat komen.... Een vertrouwensbreuk lost vaak nooit meer helemaal op, en als je dan zo kort bij elkaar bent en dan al zoveel ellende hebt gehad, vraag ik me af of dat ooit nog wordt zoals het hoort te zijn.... Komt bij dat omdat ze kinderen met desbetreffende ex heeft, je de rest van je leven met die ex te maken zal hebben.... Je kan gewoonweg niet om hem heen.... En ik weet niet of jij je daar ooit nog fijn bij zou voelen....

Ergens vecht zij nu misschien niet omdat het om gezeur te voorkomen met de ex en omdat ze nog in scheiding ligt voor nu misschien wel even rustig is zo zonder jou.... Niet dat ze je niet zal missen of wat dan ook, maar omdat nu vechten enorm zinloos zou zijn.... Dan continueert de ellende zich weer....

Sterkte ermee!

Daan73,
zoiets overkomt je niet.. laat je niet voor de gek houden, ik heb er ervaring mee. (zie mijn blog)
Het is zo makkelijk om dit tegen een ander te zeggen maar ik begrijp je helemaal... heerlijk als je hart en verstand niet op 1 lijn zitten.

heel veel sterkte!!!