Er zijn momenteel 0 gebruikers en 2 gasten online.
Geen vervanging
Op een of andere manier maak ik me soms heel erg druk over het moment dat hij een andere vriendin tegen zal komen. Dat zij dan ineens closer is met hem dan ik en hem beter zou kennen. Ik realiseerde me net dat dat onzin is. Hij is 4,5 jaar bij mij geweest. Het was zijn eerste 'echte' relatie. Daarvoor was hij 3 jaar met een ander meisje geweest, maar dat was in middelbare school tijd. Ik weet dingen over hem die niemand anders ooit zal weten (die ook zijn ex-en niet weten). En zelfs al was dat niet het geval, dan zal het nog minimaal 4,5 jaar duren voordat 'de ander' net zo ver is als ik. Kortom, de komende ca 5 jaar hoef ik me eigenlijk geen zorgen te maken dat er iemand 'mijn plaats' zal innemen. Pas op zijn vroegst dan kan er iemand zijn die misschien kan zeggen: ik ken hem beter dan jij en hij houdt meer van mij dan hij van jou ooit gedaan heeft.
Ik weet niet waarom dit me zoveel uitmaakt.
- ansi's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van ansi
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Grrrr
ik probeer je prive te mailen maar dat wil niet lukken ik blijf het proberen knuf loverwoman
Begrijp precies wat je
Begrijp precies wat je bedoeld...zie mijn blog. Ik heb gisteren te horen gekregen dat hij een nieuwe relatie heeft. En ondanks dat wij 5 jaar samen zijn geweest ik zei en hoorde dat het bij hem erg snel gaat. Ik denk dat zij wel heel snel een plek in zijn hart heeft en hem veroverd heeft. Ze praten heel veel samen en ook over diepe gevoelens enzo. Hij is wat volwassener voor zijn leeftijd. Mensen geven hem meestal een jaar of 28, terwijl hij 23 is. En zij is dus 30. Alles valt voor hen op z'n plek. Ik denk daarom dat zijn tijd met haar onze 5 jaar samen zo inhalen. En dit doet ontzettend pijn. Hij vindt bij haar wat hij bij mij blijkbaar toch niet vond.
Die blik in zijn ogen, alsof hij zijn soulmate tegen is gekomen. Terwijl er zijn veel obstakels: leeftijdsverschil, nationaliteitsverschil (ze is ook nog eens volbloed Turks, en woont in Duitsland), zij is hoog opgeleid hij niet. Maar goed, hier lijkt het of de liefde alles overwint. Iedereen zegt dat het weinig kans van slagen heeft, maar de liefde in zijn ogen die ik zag. Het was dezelfde liefde die hij ooit voor mij had. Hij wil zich in ieder geval aan haar binden voor langere tijd. Hoe het op de langere termijn gaat weet je dan niet. Maar de liefde die hij voor mij had is terug...maar dan voor een ander.
Het doet me echt pijn jouw
Het doet me echt pijn jouw verhaal te lezen. Mijn grote angst. Misschien is het wel zo inderdaad dat hij met iemand anders sneller op dat punt komt dan met jou (of mij). Mijn ex heeft nooit met mij willen samenwonen, daar was hij nog niet klaar voor. Maar ik weet zeker dat hij daar in zijn volgende relatie wel klaar voor zal zijn, want de situatie is dan anders. Ik heb al dit tijd 'gewacht' op dat moment en vlak voordat die zou komen, voordat het moment was dat we zouden gaan samenwonen, is het uitgegaan. En ik denk dus ook dat het me enorm veel pijn zal doen als hij met iemand anders zou gaan samenwonen. Al woonden we praktisch samen, alleen dan in twee huizen, het is niet hetzelfde.
Ik kan gewoon niet geloven dat hij met iemand anders daadwerkelijk gelukkiger zou kunnen zijn dan met mij. In die theorie kan het ook nooit lang duren met iemand anders. Hij houdt van nieuwe dingen, hij rondt oude dingen nooit af. Dus ik denk dat hij het begin weer net zo leuk zal vinden, weer iets nieuws. Maar het zal ook oud worden en dan kan ik me niet voorstellen dat het beter is dan wat wij hadden. In tegendeel zelfs. Ik ben totaal niet hard tegen hem geweest, heb hem alle kansen gegeven. Als ik hem nu tegen zou komen, en hij ditzelfde verleden met een ander gehad zou hebben (en ik het zou kennen), dan zou ik heel wat harder zijn. Dan zou ik het waarschijnlijk nooit 4,5 jaar met hem uitgehouden hebben.
Ik kan het ook niet geloven
Ik kan het ook niet geloven dat hij met iemand anders gelukkiger zal zijn. Maar gisteren heb ik ervaren dat het toch kan. Hij was zo verschrikkelijk gek op mij, ik was zijn alles....maar hij is in staat geweest om dit opnieuw te voelen voor een nieuw persoon. De wereld steekt voor mij nu heel bizar in elkaar. Voor m?ɬ?j klopt het niet, maar voor hem wel. Ik heb gezien hoe gek hij op haar is. En daarbij: hij steekt ook zo in elkaar. Hij geeft zich voor 100%, hij gaat er echt voor.
En het moet ook wel echte liefde zijn, anders begin je er niet eens aan. Er zijn zoveel obstakels die hij bereid is voor haar te nemen. En andersom natuurlijk. En ja, het doet ontzettend veel pijn. Ik m?ɬ?et hem nu loslaten...en nog lukt het me niet. M'n eigen leven oppakken, wetende dat mijn maatje, mijn alles, zijn leven gaat delen met een andere vrouw.