Weet niet zo goed hoe te beginnen,gaat het proberen.
Het is nu inmiddels ruim 5 weken uit waarvan 3 en een half geen contact met mijn ex we werken op de vrijdag middag bij hetzelfde bedrijf ik maar 3 uurtjes in de middag ,ik heb hem nog maar 1x gezien nadat het uitging daarna heeft hij telkens vrij genomen waarschijnlijk om mij te ontlopen geeft een verschrikkelijk naar gevoel ik heb het niet uitgemaakt maar hij in de 1e week deed ik nog wanhopige pogingen daarna niet meer dus ik begrijp dit niet zo goed ik stalk niet ik huil niet ik doe normaal praat in het algemeen dit is zo slecht voor mijn eigewaarde maar nu komt mijn vraag even over een andere boeg,ik heb een jaar een relatie met hem gehad een jaar waarin hij regelmatig last had van wisselende stemmingen(hij heeft een persoonlijkheidsstoornis) ging dan ook rare dingen doen niet erg extreem ofzo ik kon er goed mee omgaan toen ik hem net leerde kennen was hij een stille verlegen en teruggetrokken jongen deed niet mee aan de gesprekken tijdens de koffie trok zich terug,doordat ik een open en spontaan persoon ben is hij uit zijn schulp gekomen ik heb in dit jaar een erg goede band met zijn moeder en zus opgebouwd zijn moeder heeft zo vaak gezegd ik ben je zo dankbaar voor hoe je met hem omgaat ik heb mijn zoon weer terug en ik vind het soms zo erg voor je voor hoe hij is waarop ik dan zij ik hou veel van hem en hij is zo goed en lief voor me ik kan het hel goed handelen hij loop toch niet met een lampekamp op zijn hoofd rond?maar goed ik heb nooit meer iets van zijn zus of moeder gehoord op 1x na en dat was omdat ik zelf belde dit doet mij zo een verschrikkelijke pijn heb ik dan niets betekend voor hun? vooral van zijn moeder snap ik het niet ik word eigelijk met de dag bozer is dit eerlijk? ik voel me als oud vuil aan de kant gezet .