Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Heel veel vragen
Hoe gingen jullie om met een man die zich emotioneel niet gaf, waar een goed gesprek hooguit 10 minutn duurde. Een man die steeds afgeleid was door computers, blowen of dergelijke dingen. Die gamen belangrijker vindt dan een gezellige middag met vriendin?
Maar hij heeft iets liefs in zich, staat klaar voor mensen maar altijd alleen praktisch. Zo was hij en tot slot van rekening ging hij vreemd. Toen ik het ontdekte zette hij onze relatie daar voort. Nu na la die tijd lijkt het daar hetzelfde te zijn,a lleen het gaat goed. Er is geld nu. Wij hadden het niet breed, ook niet echt arm.
Ze wordt geaccepteerd door zijn ouders, nu komen die wel langs en ondernemen dingen met ze. Nu gaat hij wel graag op vacantie en nu denkt hij wel over het buitenland en daar gaan wonene na? Zijn vrienden mochten haar eerst niet nu wel. Ze drinken en blowen veel.
Toch denk ik heel vaak ze is zichzelf niet meer, zo was ze nooit, ze was nb gestopt met blowen in de periode voor hem. Ze was actief en ondernemened en nu is ze suffer. Zit veel thuis. Iedere vrouw wil toch diepgang met haar man, iedere vrouw wil toch dat hij uit zichzelf dingen met haar onderneemt. Iedere vrouw wil toch goede gesprekken en steun in haar relatie vinden of vergis ik me genadeloos?
Ik snap hier niks van, ergens hou ik van de lieve dingen in hem, maar ik wilde altijd dat hij meer uit het leven haalde en meer ondernam. Ipv dat alles in zijn leven om die computers en het blowen draait. Zou zij dat niet willen?
Als ik hem vraag naar deze dingen zegt hij dat hij het niet weet en er niet mee bezig is. Ik ben kwaad dat het hem zo makkelijk verging, dat hij ons gewoon daar voortzetten en hoewel ik er lang in geloofde dat het niet zou werken tussen hen, lijkt het te werken.
Snapt iemand hier iets van? Kan zoiets wel goed blijven gaan? Herkent iemadn het? En hoe ga je er mee om. Zou ik ze samen moeten zien dan zie je zoveel meer...is het dat? Als ik hem zie zie ik niet meer wat ik in het begin zag. Toen straalde hij, nu niet meer....klopt wat ik altijd dacht, is ze gewoon weer een moeder voor hem? Een makkelijk slachtoffer dat verliefd werd net als ik ooit en alles gaf. IS het dat of is dit de ware. Maar als dan vraag ik me af lieg je tegen je ware? Is het niet een herhalen van gechiedenis?
Kom aub niet aan met loslaten, dat kan ik niet, ik wil het eerst snappen....doorhebben en weten of ik goed zit met mijn gevoel. Tuurlijk leef ik mijn leven, maar ik krijg het niet verwerkt als ik deze antwoorden niet vind en bij hem hoef ik niet te zijn, hij weet het niet, is er niet mee bezig...Ik ben degen die als ik nieuwe mensen ontmoet en het gaat over relaties en ze vragen wat door naar hem, ik ben degene die nog steeds moet huilen...hij heeft nooit een traan gelaten....alleen als ik hem confronteerde met gedachten die diep gingen dan huilde hij en zei dat hij ook van me hield maar ging toch weg, weg naar haar....Ik wil zo graag antwoorden op deze vragen....visies van anderen hierop....
Eeffie
- eeffie's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van eeffie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Lieve Eeffie, Wat wil je met
Lieve Eeffie,
Wat wil je met de antwoorden? Wat kan je, wat je nu niet kan, als je precies weet hoe hun relatie psychologisch in elkaar zit en wat de een vindt bij de ander en wat hun bindt... wat is er dan voor jou veranderd, als je dat weet? Weet je, misschien weten ze het ZELF niet eens... DOEN ze maar wat... is het gewoon gemakkelijk, maakt geen van beiden bezwaar of kabaal en zo kabbelt het voort. Niet alle relaties zijn inelkaar gezette puzzels, soms zijn het puzzelstukjes die los naast elkaar liggen, maar niemand in de weg liggen en ook zichzelf niet...
Geeft dat jou misschien het antwoord waarom hij jou verliet voor haar? Is dat het wat je wilt weten?
Ook dat kan iets van toevalligheden zijn... iets van het moment dat per ongeluk is doorgegaan naar meer momenten en niet is doorbroken... jouw ex lijkt me niet iemand die bewust keuzes maakt, maar meer iemand die zich laat meeslepen naar wat zich voortdoet op het moment en wat hem op dat moment wel wat lijkt. Niet meer en niet minder. Er is misschien geen logische verklaring waarom het bij hun wel lukt en bij jou niet... En ga dat vooral niet bij jezelf zoeken. Zo bewust is het zeker niet gegaan bij hem!!
Jij wilt misschien ook de controle terug krijgen. En je denkt dat als je deze antwoorden hebt, weer weet wat je moet doen ... en weer weet hoe je alles in de hand moet houden, zoals .. relaties?
En als je die wil tot het onder controle krijgen van zaken, nu eens loslaat? En het leven gewoon een beetje leuk probeert te maken, het leven is zoals het is, en maak het wat je ervan maken kan.. dit is het: as good as its gets...? Dat geeft je een heel groot stuk vrijheid en opluchting.
Deze spreuk heb ik niet van mezelf (dank je C.!): piekeren neemt je zorgen niet weg, maar wel een stuk energie van de dag... (mijn eigen versie) .. kortom: zonde dus!
Liefs,
Geraldine.
Lieve Geraldine, Ik denk dat
Lieve Geraldine,
Ik denk dat je mijn ex heel goed doorhebt. Het is niet bewust gegaan bij hem. Sterker nog, als zij er niet was geweest, was hij met mij doorgegaan en had aan de relatie gewerkt. Dat weet ik. Op zijn manier dus het zou wellicht niet veel om het lijf gehad hebben. Maar een kleine pogign heeft hij gedaan en dat was niet al te lang voor het uit ging.
Ik voelde een intense leegte tussen ons en hij was nooit echt te bereiken. Daarom en omdat hij steeds gemer en cynischer werd, wilde ik eraan werken om te kijken of het geen diep in hem zat, waar ik intens van hield er uit te krijgen was.....dat weet ik tot op vandaag de dag niet.
Dan zij, onbewust..nee, ze was actief en haalde uit het leven wat eruit te halen was, ze heeft relaties met ondernemende mannen gehad. Ze had er in het begin moeite mee, nu totaal versuft door het blowen vindt ze het allemaal wel best. Maar dat moet ze ergens toch weten, dat moet toch een keer opbreken? Tuurlijk ziet zij ook wat ik zag datlieve ding in hem, maar niemand komt echt bij hem, nooit, waarom ? Dat wil hij niet.
Wil zij dit op termijn, een leeg leven....?
Dan de ouders, ze heeft er intens contact mee en hij zegt wel dat ze hem nooit vraagt over ons, maar ik denk dat de ouders wel over me praten. Zoals ze ook over anderen praten en dan heel ongezouten. Ze zullen haar misschien ook zeggen dat ze hem nooit kan benaderen nooit echt, maar ze zullen haar ook adviseren hoe er wel mee om te gaan.....Dat is wat ik denk. Dat heeft zij dan ook weer mee.....
Ik weet dat het me zorgen baart, hij is te zwak om te staan voor wie hij is....dan doet hij dingen liever stiekum en ik denk dat zij op deze manier dingen doet om te beinvloeden. Hij denkt dat ze zijn leugens niet door heeft, maar ik denk van wel. En die invloed baart me zorgen.....
Eeffie
hmmm...loslaten is ook
hmmm...loslaten is ook moeilijk eeffie en je zit er nog steeds heel erg mee. Schiet je er veel mee op? niet echt he
, maar dat weet je dank ik zelf ook wel. Kun je niet je gedachten iets meer om laten buigen door af en toe eens te denken dat het misschien zo heeft moeten zijn?? Iig voor nu?
Ga leven!! sorry, maar ik was ook in begin van mijn verdriet opgeschlokt door het verlies en de vervanging door een ander...maar jezus...ik zie nu pas ik dat ik wel verdriet mag hebben enzo, maar op een gegeven moment zo moe werd van mezelf vragen stellen en proberen in de, en vooral HUN toekomst te kijken. Ik doe het af en toe nog wel eens hoor, maar het wordt minder en minder
.
Sterkte hoor meissie!
Er is geen eenduidig antwoord op jouw vragen Effie
Ja het kan goed gaan en het kan zijn dat iemand anders de voorkeur geeft aaan een leeg leven. Dat het niet goed hoeft te gaan heeft jouw situatie laten zien en de situatie van veel anderen op deze site.
Zie je niet dat deze vragen al langer jouw gevangenis vormen?
Dat ze jou steeds en telkens weer afleiden van een hoger doel, namelijk gelukkig zijn. Zie je niet dat je "Deze anderen" jouw leven laat beheersen. En natuurlijk leid je jouw leven en functioneer je gewoon. Ik herken het zo!! En de valkuil dat "het antwoord " alles oplost is zo aantrekkelijk. Maar zeg nou eens eerlijk!? Heb je niet menig antwoord al gekregen maar telkens naast je neergelegd omdat het toch niet dat is wat je nodig denkt te hebben?
Alsjeblieft open jouw eigen kooi en accepteer dat het is zoals het is en vooral maar vooral dat dat niet aan jouw liefde heeft gelegen doch aan het antwoord daarop. En helaas uit eigen ervaring weet ik hoe teleurstellend die antwoorden kunnen zijn.
Thom
Zijn er vrouwen dan die een
Zijn er vrouwen dan die een leeg leven willen?
Als het hunne leeg is en ik zie het is het goed. Omdat ik weet dat ze dat niet wil....
Ik probeer mijn kooi te openen en steeds kom ik dan mensen tegen die me niet met respect behandelen. Als ik kleine stapjes zet wordt ik vaak keihard terug getrapt. Niet erg ik ben sterk maar vraag me wel af waarom? Terwijl zoveel vrienden zien dat het goed zit met mij als mens, waarom dit pad van beproevingen.
Ten slotte ik wil gewoon met hem om kunnen gaan en dat kan niet. Er ligt blijkbaar ergens druk op en dat kan nooit goed zijn, iedere vezel in mijn body zegt dat ik het goed zie. En er gebeurd iets....wat weet ik niet....dat regelt het leven ja ....
Eeffie
Je weet wat het enige en
Je weet wat het enige en beste antwoord is, want je zegt direct dat we daar niet over moeten beginnen.
LOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATENLOSLATEN
Lieve Eeffie
Lieve Eeffie,
Wat maakt het uit of ze een leeg leven wil hebben? Nog steeds ben je bezig met hen, met hun relatie, en als je het mij vraagt zit je erop te wachten dat het stukloopt tussen hen!
Waarom zoveel met hen bezig, waarom werk je niet liever aan jezelf? Waarom wil je niet met de keiharde waarheid geconfronteerd worden, wil je niet accepteren zoals het is?
Ik zou als ik jou was liever al die tijd en energie in JOU steken, om uit te zoeken waarom je zo blijft vastklampen aan hem en haar. Waarom je niet los wilt laten, wat je erbij wint om vast te houden!!
Het beheerst in veel te grote mate jou leven als je het mij vraagt. En ik weet dat je dit allemaal niet graag hoort, is ook heel confronterend. Maar denk wel dat je de confronatie aan moet gaan wil je hieruit komen, wil je bij jezelf komen!
Liefs Lin
LET IT GO!!!
Lieve Eeffie, laat ze toch barsten. Je zit nou al zo lang te wachten tot het stuk loopt tussen hen en dat is tot op heden nog steeds niet gebeurd!!! Zoals al Lin al zegt, steek die energie in jezelf en niet in hun. Je bent echt geobsedeerd aan het worden over hun geluk, of ze wel of niet echt gelukkig zijn. Wat kan jou het schelen? Laat ze lekker voor wat ze zijn en ga nu echt eens je eigen leven weer oppakken!!!!!!!!
Eeffie Eeffie toch... waarom
Eeffie Eeffie toch... waarom zoveel energie in hen steken (wat ze zeker niet eens waard zijn) terwijl als je die energie in jezelf had gestoken je een veel vreugevoller leven had kunnen hebben. Die ex van je is nu eenmaal met die ander. Daar kun jij niets aan veranderen. Daar heeft hij zelf voor gekozen. Er valt niets te snappen aan waarom hij voor haar heeft gekozen. Misschien is het voor hem wel makkelijker en gebruikt hij haar? Misschien is hij wel gewoon echt hotel de botel van haar? Die antwoorden zul je toch nooit krijgen. Hoe hard je er ook achter probeert te komen. Alle antwoorden die hij je geeft ga je toch in twijfel trekken. Dat had ik ook met mijn ex. Al gaf ze nog zo eerlijk antwoord, je gelooft het toch niet helemaal 100%. Je trekt het ook in twijfel, omdat het niet het antwoord is wat je wilt horen. Alsjeblieft lieve Eeffie, laat ze voor wat ze zijn en steek die energie in jezelf! Dat is veel belangrijker. Succes en sterkte meid!! Tchau