Herkenbaar?...

afbeelding van wesley74

...misschien voor de ene wel en voor de andere niet; benieuwd zijn naar hoe het je X vergaat.

Dat dunne draadje waarmee ik nog "vast" zit aan mijn x bestaan voornamelijk uit de vraag: "hoe vergaat het haar?". Enkelen weten dat wij binnen hetzelfde bedrijf werken en elkaar normaal gesproken regelmatig "zien" op elkaars afdelingen. Geen contact, slechts een groet of een hoofdknik ter begroeting.

Vanaf het begin van onze breuk ging het haar slecht. Oke, de eerste 2 maanden leek ze gelukkig maar daarna is het in mijn ogen alleen maar bergafwaarts gegaan. Problemen uit haar verleden kwamen weer naar boven en begonnen haar parten te spelen. Ondanks dat ze weer contact zocht met haar familie bleef het niet geweldig gaan. psychiatrische hulp en medicijnen tegen depressiviteit kwamen ook al om de hoek kijken. Op het werk hoorde ik van haar collega's dat ze regelmatig ziek was of gewoon niet kwam opdagen, iets wat totaal niets voor haar was.

Nu, bijna anderhalf jaar verder zit ze nog steed in de lappenmand, onder behandeling en vaker af- dan aanwezig op het werk.

Wat heeft onze breuk allemaal wel niet teweeg gebracht, het is alsof een enorme deur naar haar verleden geopend is en niet meer te sluiten is. Maar dan nog, contacten met haar familie heeft ze hersteld, heeft me verlaten voor mijn beste vriend, (die naar wat ik begrepen heb eigenlijk geen relatie met haar wil) en nog is het niet zoals ze het wil hebben.

Puur uit nieuwsgierigheid zou ik willen weten hoe het met haar is en waar ze mee bezig is. Ook al heeft ze mij en mijn ouders een smerige streek geleverd die 12,5 jaar samen zullen niet zomaar vervagen.

Wesley

afbeelding van Boa

De ander...

Tsja, het loslaten van mijn ex kost me ook nog moeite. Zeker als hij zo nu en dan nog even zijn hoofd boven water steekt, zonder echt te zeggen hoe en wat. Mij doet het eigenlijk het meeste goed als ik hem niet spreek, geen contact. Het lijkt me waanzinnig moeilijk om samen in hetzelfde bedrijf te werken, bijna onmogelijk.

En wat een shit is jou overkomen zeg, je beste vriend en je geliefde. Wat misselijk..

Toch denk ik dat je er beter aan doet om haar zoveel mogelijk links te laten liggen. Het is verleidelijk te zien hoe goed of hoe slecht het een ex vergaat na de breuk, ook een beetje zie-je-wel-gehalte, ze had immers beter bij jou kunnen blijven, dan was ze gelukkiger geweest. Maar ja, als ze een recht verspeeld heeft is het wel het recht op jouw belangstelling en begaandheid, denk ik dan..

Ook als je je te betrokken gaat voelen, ga je zelf misschien weer pijn krijgen, want in zekere zin maak je dan weer een deel van je gemoedstoestand afhankelijk van hoe het haar vergaat... En tsja, een ander is stukken onvoorspelbaarder dan jezelf... Kies jou!

Grtz,

Boa