Het is nu ongeveer een week geleden dat ik haar die brief heb verstuurd waarin ik aangaf achter haar te staan. Dat het beste is dat wij uit mekaar zijn. Ik heb deze brief naar haar verzonden. Ik heb daar geen reactie meer op gehad maar ik weet zeker dat ze deze reactie niet zou verwachten.
Ik heb mijn eigen voorgenomen om zeker een maand geen niets meer van mij te laten horen, maar dat valt niet mee. Ik mis haar, maar het is nu ook niet verstandig om het te doen, ik moet voorkomen dat ik wanhopig over kom. Ben bang dat het gesprek dan een verkeerde wending krijgt.
Ik moet sterk blijven, maar dat gaat me lukken, want ik wil ook weten of dit gaat werken. Ik hoop namelijk dat ze mij gaat missen als ik een tijdje niets van mij laat horen, dat ik er aan kan wennen dat ze er niet meer is en dat ik sterk in mijn schoenen kom te staan.
Ik moet de rust weer in mijzelf zien te krijgen, zoals mooi gezegd weer een rationeel mens worden. Pas als ik dat weer ben ga ik haar opbellen, en vragen of ze met mij iets wil gaan drinken ofzo. Mocht het tegen die tijd zover zijn dat zal ik hier laten weten hoe haar reactie is.
Maar goed toch gaat er ook vanalles door je hoofd; zoals wat is ze nu aan het doen, is ze bij een ander enz. En ik weet dat dit verkeerde gedachtens zijn maar dat geeft ook alleen maar aan dat ik de rust nog niet in mijn eigen heb gevonden maar hoop dit over 3 weken wel te hebben.
Ook zou ik graag willen weten hoe andere hiermee om gaan. Je wilt graag contact met je ex maar je weet dat het beter is van niet want dat maakt de situatie alleen maar erger dus hoe doe ga jij daar dan mee om, dat zou ik graag van andere gebruikers hier willen weten.
Ik heb alle fouten gemaakt.
Ik heb alle fouten gemaakt. Zeker na toen we hadden afgesproken alles te laten bezinken heb ik een paar keer gebeld en gemailed. Ik wilde het niet accepteren. Toen is het een weekje of anderhalf goed gegaan. Maar deze week heb ik nog twee sms`jes gestuurd. Ze had een nieuw mobiel en ik heb via een `slinkse` manier via via haar nieuwe nummer verkregen.
Voor haar is dit niet leuk geweest. Hoewel ik niet vervelend heb gedaan heb ik wel laten merken wat ik van dingen vond en dat ik heel erg gekwetst was, kwaad was en alles wat met ldvd heeft te maken.
Niet slim, het is ook de grootste valkuil na een break, maarja, ik ben wie ik ben en kan heel erg emotioneel worden.
Dus ik heb het niet volgehouden. Het doet ook meer kwaad dan goed, dat weet ik maar goed, ik ben zwak geweest en draag ook de gevolgen van m`n actie.
Ik denk wel dat we een gesprek gaan hebben nog, maar ik ga het nu even niet meer opzoeken. Ook aan mezelf werken en totaal loskomen van haar.
tja
tja jouw blogs loop ik ook al een tijdje te volgen en ik heb van jou die tip van dat boek, nog bedankt daarvoor. Ik denk gewoon dat da het beste is wat je kunt doen, wat daar in dat boek geschreven staat, maar ze zeggen er niet bij hoe verdomd moeilijk dat is . Maar goed jij hebt ook die brief verstuurd en toen een week later las ik dat je al weer contact had opgenomen en das jammer, maar ik loop tegen hetzelfde aan. Ik denk nu dus alleen; hoe kan ze mij missen als ik haar steeds "lastig val'' dat kan niet. En met deze gedachten probeer ik het vol te houden, wetende dat het misschien nooit meer goed komt, maar ja... Kan het in ieder geval over een maand nog eens proberen, en ik wil het proberen, kijken of het werkt zoals het beschreven staat in dat boek, ik ben eigenlijk alles aan het doen wat er in staat behalve het daten want daar ben ik op dit moment nog niet aan toe. Ik wil daar ook geen andere personen voor gaan gebruiken, want zo zie ik dat, als ik een relatie begin is dat voor mij altijd serieus. Maar goed Lessie ik zal je over een paar weken laten weten hoe het afloopt denk dat je dat wel interesseerd, ik hoop voor jou dat je sterk kan blijven, dat je haar kan vergeten. Als ik over een maand haar bel en ze wil niets met mij afspreken, ik krijg haar zelfs helemaal niet te spreken omdat ze de telefoon niet meer opneemt als ze belt, dan laat ik haar echt gaan. Denk dan; ze is mij niet waard, ze verdiend mij niet, ik kan wel beter krijgen, als zij niet van mij houd dan hoef ik haar ook niet, als zij denkt dat zij beter kan krijgen moet ze gaan... Lessie zo moet je ook gaan denken, das het beste... geloof me... Ik wens je nog veel sterkte hiermee.
rust in je hoofd...
dat is moeilijk he, je zou zoveel willen zeggen maar je weet ook dat het geen zin heeft, en je hebt zoveel vragen waar je wss geen of wel een antwoordt op krijgt waar je niks mee kan, ik heb dat ook, maar ik heb de rust gevonden.......zolang ik maar niks meer hoor van hem, en dat is nu juist het probleem, hij is een tijdbom, weken hoor ik niks en dan opeens is daar weer een sms.....en dan begint het weer opnieuw, ik krijg weer hoop op niks, maar het duurt nt meer zolang voor ik mij daar weer overheen zet, ik heb zijn gsmnr verwijderd en ik ontwijk plaatsen waar hij komt, als ik hem in de auto tegenkom, draai ik mijn hoofd om, het duurt een tijdje harry maar eens gaat het verstand het gevoel overheersen ipv van nu andersom wss en niks zo fijn als rust in je hoofd en in je hart
Ook ik volgde het boek en ik
Ook ik volgde het boek en ik heb het wel volgehouden. Ik zou haar in principe over een week kunnen bellen, en ik heb lang gedacht ook te gaan doen. Maar sinds een week is die druk bij mij van de ketel. Het hoeft niet meer. Ik wilde toen té graag dat die dag zou komen dat ik haar weer kon bellen, maar nu die dag nadert lijk ik me er in te gaan berusten dat t over is en over zal blijven, van mijn kant dan nu ook dan maar. Ik denk dat ik het alleen maar mezelf moeilijk ga maken als ik dr bel en wellicht leidt het tot een lunchafspraak ofzo, maar nu het watrustiger in mn hoofd is en emoties niet meer zo erg mij beinvloeden, kan ik beter indenken dat zij echt wil dat het over is. Haar bellen en evt. afspreken lijkt me nu eigenlijk een kansloze onderneming die wellicht het allemaal lastig maakt. Ik hou van haar, ontzettend veel en dat zal jammer genoeg wel heel lang nog blijven duren, maar ik zal zelf geen contact meer opnemen. Dat mag zij doen als ze er behoete aan krijgt, of niet en dan vergeten we het maar. So be it.
Weeks hiervoor kon ik dit nog niet zeggen zo. Ik voelde zoals jullie nog doen, toch nog te veel in die gevoelens hangen. Ik schei daarmee uit want ik werd ziek, rusteloos en doelloos. Ik kan me nu tegen haar afzetten, haar minder eigenschappen boven haar goede zetten en daardoor afstand nemen. De toekomst is nog wel wat wazig. Van het weekend gewoon op een knappe meid afgestapt en ik zal eens kijken of daten er in zit Nee, het is geen liefde, want dat krijgt niemand meer van mij, is onmogelijk, mn ex heeft mn hart al gekregen. Gewoon werken aan jezelf, dag na dag een beetje helen.
Ik was al geblokkeerd op hyves door mn ex, dus daar had ik al weinig te zoeken meer. Maar ook die behoefte is weg nu. Ik zou niet eens meer durven te kijken, voor je het weet is iets 'schokkends' te zien en da's gewoon onprettig. Al met al is het contact over, voorlopig dus 'voorgoed'. Jullie doen er het beste aan ook -hoe moeilijk het ook is- van de behoefte en drang af te komen jullie exen te benaderen. Echt sterk zijn. Mocht het een keer komen dat wat nog te bepraten valt een keer wordt bepraat, laat haar dan het initiatief nemen en niet jezelf forceren om dat ooit eens te gaan doen. ZIJ zijn degenen die ons heel veel pijn hebben gegeven. Ookal hebben we onszelf van een boel ellende de schuld gegeven, maar het feit blijft dat wij het onderspit hebben moeten delven; er mag ook wel eens aan ONS worden gedacht, en nu zij dat niet meer doen, doen we het ZELF!
Denk niet meer aan -over drie weken hoop ik me anders te voelen en ga ik haar benaderen-, nee, denk liever -ik zie wel, laat haar maar komen, ik ben de pijn zat en ik kies voor MIJZELF-. Voor de rest ken ik jouw gevoel maar al te goed... maar dit is even mijn tip voor nu.
Bedankt voor de tip
Bedankt voor je tip, dit is denk ik ook wel het beste. Toch wel jammer dat je haar niet hebt gebeld was wel benieuwd naar de reactie. Maar knap van je dat je nu zo denkt dat is misschien ook het beste, goed dat je die kracht heb gevonden.
Maar voor alsnog ben ik nog van plan met haar contact op te nemen, ik denk daar nog wel aanMaar stiekem hoop ik ook dat ze voor die tijd met mij contact opneemt en dat ik het niet hoef te doen maar dat denk ik niet. Wil dat nog wel gaan doen, wellicht dat ik over 3 weken ook zo denk als jij nu denkt, maar misschien als ik over 3 weken contact probeer op te nemen krijg ik toch geen contact met haar dan laat ik haar gaan dan is het voor mij ook een gesloten boek, maar ik wil het toch nog een keer proberen, dan heb ik voor mij gevoel alles gedaan en gegeven dan kan ik dat accepteren en mee leven.
Dan weet ik iig dat ik er alles aan gedaan heb, denk dat dat ook een belangrijke bevestiging is voor je eigen zodat je het kan accepteren en los kan laten, voor mij is dat dan mijn laatste poging en als ik dat gedaan heb dan laat ik het los en laat ik haar gaan, maar inderdaad liefde geven aan iemand anders is nu voor mij ook heel moeilijk omdat zij ook mijn hart heeft gekregen.
zij ook mijn hart heeft gekregen
zo dat zij ik ook al steeds een groot donker zwart gat nu in mijn lichaam
want je kan je hart maar een keer weggeven , en dat heeft ze bij haar vertrek meegenomen , het enigste nog wel
had ze mijn gevoel maar meegenomen dan had ik nu niet zoveel intense pijn gevoeld
sterkte allemaal
Dat is wat ik nu eigenlijk
Dat is wat ik nu eigenlijk ook tegen mezelf heb gezegd. Ik laat het een paar weken echt rusten. Dan zal ik eind oktober eens polsen of ze iets wil gaan afspreken. Ach, die date. Ze is een gezellige meid. Ik ken haar via vrienden en met die groep hebben we deze week ook weer afgesproken. Ik heb tegen haar gezegd het rustig aan te doen en dat wil ze ook. Dus er staat absoluut geen druk op. Ik denk dat het voor mezelf ook beter is om even andere dingen te gaan doen in plaats van de tijd die ik met m`n ex doorbracht op te vullen met thuis zitten peinzen. Het werkt voor mij. Zo ga ik woensdag met haar (en 4 vrienden van `ons`) naar het casino. Een plek waar m`n ex nooit heen wilde, en ik nog nooit ben geweest. Dus juist een reden om te doen. Het idee dat ze lekker in Parijs zit met haar ouders geeft mij juist motivatie eens dingen te gaan doen ik normaal niet zo snel zou gaan doen. Ik vertik het om het nog langer moeilijk te hebben en pak alles aan dat goede gevoel vast te houden. Aandacht van vrouwelijk schoon helpt daar heel erg goed bij.
`Men crave attention` en het is waar ook!
Ik ben benieuwd naar jouw bevindingen. Ach, we houden elkaar op de hoogte. Ook ik zal hier voorlopig nog wel te vinden zijn..