Het zonnetje laat zich weer zien

Ik heb 'm gezien, we hebben drie uurtjes met elkaar doorgebracht.
Een tikkeltje zenuwachtig was ik, maar meteen nadat ik hem zag was het weg. Wat voelt hij zo vertrouwd aan, dat is heel raar....want ik had hem dus 6 weken en 3 dagen niet gezien. (Dit voelde als een eeuwigheid aan). We hebben natuurlijk ook een tijd helemaal geen contact gehad en daarna alleen sporadisch via e-mail.

En nu kreeg ik hem te zien.....erg gek is dat, je ziet hem, je praat met hem, het is zo gezellig, dat gevoel van vertrouwdheid is er helemaal(heerlijk!!!), totaal geen afstand ervaren, maar je hebt geen relatie met elkaar...een aantal dingen kunnen dan natuurlijk niet meer!

We hebben over alles en nog wat gepraat, uiteraard ook over ons.
3 uur is gewoon te kort natuurlijk om overal uitvoerig op in te gaan, maar ach ik vond het zo gezellig en hij ook.

We hebben afgesproken dat we over een dag of 2 (eerst ff laten bezinken) aan elkaar laten weten hoe we het hebben ervaren en of we zo doorgaan....met onze nieuwe vriendschap!

Ik voel geen pijn, integendeel....ik ben blij dat we elkaar gezien hebben. Misschien helpt dit ook zo om afstand te nemen van onze dromen/verwachtingen jegens elkaar als partners.....misschien passen we wel beter bij elkaar als vrienden?

Ik ben me er ook van bewust dat het misschien schijn is, onbewust is er toch die hoop.....gevoel voor hem is echt niet weg, die scheidingslijn naar een relatie als geliefden is uitermate dun.
Hij geeft b.v. ook aan dat hij het ook maar moeilijk kan accepteren dat het tussenons uit is. Ik had gedacht dat hij daarin wat verder zou zijn dan ik, immers omdat hij het uitgemaakt heeft....

Ja, vandaag scheen voor mij, voor het eerst sinds het uit is gegaan, het zonnetje en dan ook echt het zonnetje. Gek he? Meteen nadat ik hem zag, dacht ik jaah....heerlijk! Ik was en voelde me vrolijk en zo zelfbewust/verzekerd.

Ik kijk er met een goed gevoel op terug, ik heb natuurlijk wel mijn aarzelingen of we er goed aan doen om zo verder te gaan, maar als het voor mij zo blijft dan zou ik er helemaal voor zijn.

Ik ben benieuwd te horen of er mensen zijn op de site die ook kort na de breuk een soort van vriendschaprelatie aan houden?

Groetjes,

Sarah.

Sarah27's blog
login of registreer om te reageren

Woe, 28/12/2005 - 19:27 — Cornelia

Lieve Sarah,

Ik ben echt heel blij voor je!

Het kan, hoor, vriendschap na een relatie! Maar in mijn geval waren we al gewoon vrienden voordat er wat gebeurde. En tussen ons lukte het niet als geliefden. Na een aantal weken en woordenwisselingen hebben we de draad weer opgepakt, en nu gaat het beter dan vroeger tussen ons als vrienden. Omdat er natuurlijk ook een ander soort intimiteit onstaan is. Ik heb hem wel al 9 maanden niet meer gezien, maar we bellen en mailen, en dat gaat heel goed. We zijn allebei een beetje bang om elkaar terug te zien omdat we niet weten hoe groot de fysieke aantrekkingskracht nog zal zijn. Maar zo is het ook fijn!

Met mijn laatste vriend heb ik nog altijd niet het gevoel dat alles uitgepraat is, en dat vind ik doodjammer. We hadden afgesproken, maar hij belde af met "hoofdpijn" en reageerde daarna niet meer op mijn sms'jes. Dus zit ik nu nog altijd met een hoop vragen. Ik probeer me erbij neer te leggen. Meer kun je ook niet doen als de ander niet meewil...

Maar echt: heel fijn voor jou!

Woe, 28/12/2005 - 19:41 — Sarah27

Cornelia

Lieve Cornelia,

Dank voor je berichtje. Het is ook goed voor mij om te horen dat vriendschap ook kan na een liefdesrelatie. Op deze site en in omgeving hoor ik regelmatig 'nee kan niet, onmogelijk, moeilijk enz'

Gelukkig maar dat er ook mensen zijn die er ook positieve ervaringen mee hebben. Die fysieke aantrekkingskracht is er inderdaad, maar dat is ook een kwestie van onderdrukken. Je kunt in het leven niet aan al je verlangens toegeven!

Cornelia, spijtig te horen dat je ex-vriend een goede gesprek (waarin je wat antwoorden zou kunnen krijgen) ontloopt...althans, die indruk krijg ik. Misschien moet je dit 'openbreken', benoemen dat je de indruk hebt dat hij een gesprek uit de weg gaat en of dit klopt? Als hij het niet wil, dan houdt het inderdaad op en heb jij je daar maar bij neer te leggen, maar dan mag hij dat ook hardop tegen je zeggen!

Cornelia, het kan ook zijn dat hij wat meer tijd nodig heeft om het e.e.a. op een rijtje te zetten, maar ik vind wel dat hij daarin eerlijk naar jou toe kan zijn zodat jij weet waar je aan toe bent.

En ja op een aantal vragen zul je wellicht nooit antwoord op krijgen.

Sterkte!

Woe, 28/12/2005 - 19:49 — Cornelia

Beste Sarah,

D. vluchtte al tijdens onze "relatie", hoor... Zei dat ik nooit in zijn hoofd zou kunnen kijken... Ik vrees dat ik dus met mijn vragen ga blijven zitten. Sommige mensen durven niet in hun hart te kijken. Te bang voor wat ze daar weleens zouden kunnen aantreffen, denk ik dan.

Ik stond net op het punt om weer contact te zoeken, toen ik Freespirits blog las... Waarom zou ik mezelf pijnigen? Hij is er duidelijk niet klaar voor. Ook niks aan te doen.

Liefs,
C.

Woe, 28/12/2005 - 19:42 — Daantje84 (of verwijderd)

ja, oke soms wel..

Ja, soms kan een vriendschap na een relatie. Ik heb een paar vrienden waarmee ik ooit wat heb gehad. 1 van die jongens is nu een van mn beste vrienden, en met hem heb ik 14 maanden gelopen. Hij kotm nu nog steeds bij mn ouders thuis (en ik woon er nie eens meer..) en hhij heeft nu een nieuwe vriendin en ik ben echt oprecht blij voor hem. Dus ja, t kan cker wel...
Maar tis wel belangrijk hoe je uit elkaar bent gegaan. Zoals ik nu uit elkaar ben gegaan met mn laatste ex, zit er gewoon geen vriendschap in, daarvoor is de fysieke aantrekkingskracht te groot. dat zal mis gaan enzo, plus dat het voor mij nu ook te pijnlijk is.

Wat ik heb meegemaakt met mn laatste ex, is dat hij hier vorige week is komen eten, dit was echt super gezellig, en t voelde ook heel goed, maar de klap kwam pas na de tijd, hoop dat je dat ook beseft, nu voelt het nog goed, maar de twijfel en het gemis komt later...

Woe, 28/12/2005 - 21:18 — Piekertje

Vriendschap na een relatie ?

Hoi iedereen,

Naar mijn mening kan het ook vriendschap na een relatie maar de werkelijkheid leert anders.
En mijn ervaring daarin is dan weer, dat wij het maar moeten begrijpen dat het kan, maar hun (de mannen) het niet leuk vinden of toestaan bij ons omdat ie ander nog steeds iets voor je voelt.....
en wat ik daarin heb meegemaakt, hadden die mannen dan helaas weer gelijk want er bleken toch nog gevoelens te zijn bij de "mannelijke" vrienden....

Woe, 28/12/2005 - 23:51 — Marloes

Vriendschap na een relatie..

Eerst dacht ik dat het niet kon, ook door veel verhalen op de site, toen ging ik het toch proberen. en ik dacht het gaat goed, maar al snel was het zo vertrouwd, zo net als toen we nog iets hadden dat we zo weer terug samen waren, het ging even goed. Maar toen heb ik toch de punt gezet. Voor mij was het klaar. ik kon het niet meer met hem. maar dat is weer een ander verhaal;)

Nu is de vriendschap misschien weer terug, maar ik ben bang, dat het weer het zelfde gaat. te vertrouwd, het gevoel is er nog. zeker bij hem! dus ik denk ik mijn geval dat het niet kan. Ik maak het mezelf alleen maar moeilijker.

Het kan wel denk ik, voor mijn gevoel, als jullie de relatie allebei achter kunnen laten.

Don, 29/12/2005 - 19:00 — Sarah27

Pfff....lastig hoor

Ik vind het echt lastig...

Waarschijnlijk zal mijn antwoord zijn, ja ik wil zo doorgaan...maar ik aarzel, heb wel wat twijfels. In ieder gevoel voel ik me nu niet gedrepimeerd, maar dat gemis naar hem blijft wel.

Het voelde heel goed aan gisteren, maar ik merk dat ik het nog lang niet geaccepteerd heb, dat het uit is tussenons....ik ga dan toch dromen over hoe het zou zijn als wij....

Het is ook grappig, want gisteren had ik ook echt het gevoel alsof we in de beginperiode van onze relatie zaten.....aantrekkingskracht, spanning, alsof je verliefd bent, maar dit ging wel samen met vertrouwdheid wat normaal gesproken niet aanwezig is bij verliefdheid.

Ik kan het beeld (WIJ en ons i.p.v. nu ik) niet loslaten, ik ben me ervan bewust dat ik dat toch echt moet loslaten anders werkt het niet en belemmer ik mezelf om verder te gaan...maar ga ik dat kunnen wanneer ik hem gewoon zie en spreek? En hoe kan ik toch leren accepteren om alleen vrienden te zijn??

Maar helemaal afstand nemen zie ik ook niet zitten. Daarvoor is het veels te fijn/gezellig tussenons. Ik geloof niet dat ik dat gevoel ooit met iemand heb gedeeld of deel. Het is niet te vergelijken met leuke dingen doen met gewone vrienden. Het zou voor mij een groot verlies zijn, daarom wil ik die bijzondere band niet kwijt.

Nou ik ga niet mailen, wacht lekker totdat hij me mailt....kijken of hij er verder mee wil gaan!

Wie is online

Enquête

Sarah27's Buddies