Hee Eeffie, niet om het een of ander, maar ik ga toch echt weer zeggen wat ik al heel vaak gezegd heb: wanneer ga je kiezen voor de belangrijkste persoon in je leven, namelijk JEZELF??? Alles wat ik lees en schrijf kijk je alleen naar hem en zijn leven, waar ben jij in dat verhaal? Ik weet het niet hoor, maar krijg dit beeld gewoon heel sterk, wordt het niet eens tijd dat jij gelukkig wordt ZONDER hem, zonder aan hem en haar te denken?

het is maar een overpeinsing..

Liefs Bram

Hee Eeffie,
Zie ik het nou verkeerd? Het gaat toch om JOU en niet om hun?!! Gaat er volgens mij meer om dat jij niet gelukkig was met hem, wees blij dat je ervanaf bent! Echt, elke seconde dat je over hem nadenkt lijkt me er 1 teveel. Ga je lekker op jezelf richten! Bedenk maar eens wat de positieve dingen zijn dat je alleen aan jezelf hoeft te denken nu. En nog even een wijsheid:
Expecting the world to treat you fairly because you are a good person is a little like expecting the bull not to attack you because you are a vegetarian - D. Wholey

je laatste blogs hebben volgens mij allemaal dezelfde strekking. Je geeft anderen altijd hele wijze adviezen, daarom hoop ik dat ik dat nu voor jou kan doen. Je klinkt zo gekwetst, maar ook zo vol wrok, zo boos en wachtend op genoegdoening/gerechtigheid. Heel begrijpelijk, maar het komt (op mij) wel over alsof je je eigen leven in de wacht zet. Ik snap dat het kwetsend is dat het met hen zo goed "lijkt" te gaan, maar je kunt niet in hun harten kijken en je weet niet hoe het echt tussen hun gaat. Maar je eigen leven is toch veel belangrijker? Probeer je eigen leven op een rijtje te krijgen, al is dat zeker in deze situatie erg moeilijk, het zal je onwijs veel voldoening geven. Wachten tot zij op hun ben gaan kost je zoveel energie, energie die je beter in jezelf kunt steken. Want ook al gaat het met hen slecht en gaat het uit, veranderd dat nog niets aan jou situatie, toch? En waarom wil je nog contact met hem? Wil je hem nog terug? Probeer eens the bigger picture te zien, misschien zijn over een jaar de rollen wel omgedraaid. Heb jij alles op een rijtje en ben je gelukkig en hij niet. Maar kwel jezelf niet zo met wachten op die dag, dingen gaan echt wel zo als ze moeten gaan. Probeer vertrouwen te hebben in de toekomst en het lot. Laat hem los, je kunt niets meer voor hem doen. Het ligt niet in jouw handen wat er gaat gebeuren met hen, je hebt het niet voor het zeggen hierin. Het is nu zijn/hun probleem. Laat hem zijn eigen leven leiden en doe jij hetzelfde. Wordt zelf gelukkig en zit niet te wachten op zijn ongeluk, wordt jou leven daar echt beter door? Heel veel sterkte Eeffie. Liefs Pluk

Allereerst bedankt voor jullie reacties. Ik wil er toch dieper op in gaan, misschien wordt het wat duidelijker dan. Ik weet het soms gewoon niet meer, snap je...

Ik leef mijn leven wel, maar er komt steeds zoveel op mijn pad. Dingen die ik niet wil, dingen waar ik bang voor was, die uitkomen soms eng gewoon. Dingen waar ik voor vocht, zijn me afgenomen, op allerlei vlakken. Die verrekte onzichtbare hand, die me zo tegen houdt. Ja, ik ga wel weer in therapie, no problem. Ik ben niet dom, dat weet ik, ook weet ik dat ik oprecht ben, maar toch waarom zoveel op mijn weg? Soms denk ik is het karma uit vorig leven, na dan ben ik nu wel genoeg gestraft lijkt me. Of ben ik simpelweg te gevoelig of what the fuck is the matter with me?

Ik kan veel, echt veel en help andere mensen, waar ik kan, en ik ...ik kan in the end vaak, niet altijd gelukkig...barsten.

Ik wil geen dali-lama of zoiets zijn, ik wil dat dingen veranderen maar ik weet niet meer hoe. Als ik voor mensen ga, doe ik dat voor het leven, niet dat een relatie voor het leven moet zijn, maar de vriendschap of de connectie blijft op de een of andere manier. Waarom? Zit in mijn genen, denk ik. Wat je niet kent, weet je niet, wat je kent, weet je ...zoiets misschien?
Tuurlijk doe ik mijn dingen en heb ik fun...en dan zie ik hem weer en dan steekt me dat. Te gemakkelijk allemaal, dan denk ik okee moet ik zo worden...huwelijken stuk maken, jatten, liegen, manipuleren, bespelen, zuipen, blowen en anderen gebruiken etc...gaat het dan goed? Ik weet dat ik zo niet ben en ik zie ook dat mensen (uitzonderingen daargelaten) daar niet mee weg komen. Maar in dit geval breekt het me soms op...Dat is iets waar ik niet uitkom ....

Loslaten, los laten...L o s l a t e n .....werkt niet....komt terug in dromen, in dingen todat, ik zie ....wanneer?

Kijk ik heb al eerder gezegd, ik heb mensen verloren om allerlei redenen ...in de liefde en dit nooit zo gehad. Mijn eerste vriend deed mijn vriendinnen ...nooit zo om getreurd, misschien was mijn liefde over. Mijn tweede vriend liep er bijna met de buurvrouw vandoor, drie weken later was het over bij mij. Hij is nu happy met een vrouw die volgens zijn ma op me lijkt, prima. Met zijn ma nog leuk contact, al jaren. Met hem niet hij zit in buitenland. Mijn jeugdvriend ging vreemd, we zijn nu vrienden voor het leven, maar een regel, nooit meer een relatie en dat werkte prima. D, mijn langste ex (7 jaar)moeilijk, hij sloeg en ging vreemd, maar andere pijn dan deze vragen....Met D kan ik weer leuk doen ff kletsen en zo ...is over en is goed, Maar in dit geval: Er is dus iets meer, waar ik blijkaar een antwoord op moet vinden. Het sluimert op de achtergrond, het vreet aan me, ga er ook voor in therapie. Met mijn verstand krijg ik het wel op de rit, maar met het gevoel niet, ik voel me ....ja en dat weet ik dus niet.....

Niet dat ik hem terug wil, het is iets anders....het is ook niet zo dat ik al mijn exen niet meer zag. Ben altijd wel contact blijven houden en dat ging gewoon, alleen nu is er iets raars aan de hand, iets wat deels in mij zit, moet wel. Alleen ik kom er niet bij en dan once in a while breekt het me zo genadig op.

Maar ook soms ineens ontdek ik iets, laatst nog: Ik vertelde een goede vriend erover, omdat hij doorvroeg en ik voelde de intense woede, die ik had naar die ouders van hem voor het eerst. Omdat ze me zo hebben weten te breken ....dat heb ik al die jaren niet kunnen zien en voelen en het kwam er zomaar uit....dat is toch weer een stap vooruit. Misschien ben ik gebrainwashed en moet ik nog afkicken.

Maar snappen jullie dat het me soms zo breekt en dat ik het dan ff kwijt moet en dat ik hoop, hoop op dat kwartje, als dat valt..... als dat maar eens valt....

Eeffie

Succes Eef. Ik hoop dat je je zinnen even kan verzetten!
Liefs.

Ramses
*De rock n rollste finance analist ever*