Start › Blogs › eeffie's blog

ik begrijp iets helemaal niet

afbeelding van eeffie
Woe, 27/12/2006 - 07:48 — eeffie

In mijn omgeving en hier hoor ik zo vaak dat iemand het uit maakt, omdat hij of zij al een tijdje verliefd is op een ander. Ergens geloof ik dat niet, ik bedoel er wordt uitgemaakt omdat de liefde over is en je toch bij iemand blijft, daardoor sta je open voor iets anders. Maar als je toch gelukkig bent, wordt je toch niet verliefd en wed je op dat paard, verliefd worden wel waarschijnlijk, maar op het paard wedden. Je weet niet wat je dan te wachten staat na een tijd.

Okee soms gebeurd het wel dat iemand "ergens wel happy" is en toch verliefd wordt, en laat het dan toevallig ook nog eens van twee kanten komen en ook nog eens op termijn moeten werken, ik weet niet of dat wel werkt. Ik weet wel als een man verliefd op me zou worden en ik op hem, dan mag het gods gift zijn maar als hij voor mij een ander verlaat, dan weet ik toch dat hij mij dat ook ooit aan doet. Iemand tegenvoorbeelden? Want ik geloof daar namelijk niet zo in. Het kan toch niet zo zijn dat hij het ene geluk voor een beter geluk inruilt.

Ik kan me wel voorstellen dat je wakker wordt van een verliefdheid en je relatie onder de loep neemt en denkt nee dit is het niet, dat je het uitmaakt en een tijd alleen bent om de rust te vinden en te ontdekken wat je wel wilt en dan zou het kunnen werken, dat er een ander komt.

Maar relatiehoppen zoals iemand dat hier noemt, houdt toch alleen in dat je altijd groener gras ergens anders ziet. En mensen die bij iemand blijven terwijl het op is of terwijl ze denken dat het op is - want vaak na een tijd worden ze wakker en willen ze de ex terug maar dan is het vaak aan die zijde te laat - en toch ergens blijven hangen, terwijl het dus zo als gezegd op is, kunnen inderdaad verliefd worden en dan kan het met de nieuwe werken, maar dan hebben ze nog steeds een heel grote fout begaan, de ander niet vertelt wat er mis is of aangegeven dat het aflopend is, zodat er nog te redden of kiezen valt maar vaak wordt tot op de laatste dag geplanned voor de toekomst en ge-smssed: Ik hou van jou. Doe dat toch een ander niet aan, zeg gewoon, het gaat niet meer zo goed, tuurlijk kun je het nog een kans geven, maar ik denk dat je als je gaat hoppen uiteindlijk zelf heel bedrogen uitkomt. En ik denk ook dat over gevoel te lichtzinnig wordt gedaan, so i do not get it, somebody else???

EEffie

Woe, 27/12/2006 - 23:22 — lostsoul
afbeelding van lostsoul

ik niet eeffie

Ik ben al acht maanden aan het vechten eeffie, precies omdat het mij zo is vergaan zoals jij het hier beschrijft. Ik voel me kapot gemaakt, mijn levenslust is weg en het leven voelt zo zinloos. En ik ben (was) heus een sterk persoon. Maar er is niet veel van over. Ik leef mijn leven, doe mijn ding, maar waarvoor. Ik geef niet op, want het laatste wat ik wil is er aan onderdoor gaan voor zo iemand.Het is zo wreed...
Maar ik wil en ik zal het een keer loslaten eeffie,al duurt het nog eens zo lang, omdat het moet, omdat ik maar 1 leven heb!

liefs Peter

Don, 28/12/2006 - 00:21 — kiek83
afbeelding van kiek83

Ja relatiehoppen, zo noem ik

Ja relatiehoppen, zo noem ik het inderdaad. Ik denk er precies zo over als jij eeffie! Tis gewoon dat je zo verslagen en belazerd voelt als degene je niet verteld dat hij je aan het afbouwen is en al die tijd doet alsof je de leukste en de liefste bent, tot idd de laatste seconde. Misschien omdat hij dat wil geloven, omdat hij je geen pijn wil doen??
Uitmaken om iemand anders. Nee daarom doe je dat denk ik niet, maar het is zo ontzettend beroerd als de ex je nooit verteld heeft dat dit speelde en het aan heel gekeken, af heeft gewacht, gehoopt op verbetering terwijl je nooit wist dat je aan het 'vechten' was voor je relatie. En dan als het eigenlijk al over is voor hem, dan is er opeens die probleemloze makkelijke ander. En dan hop je gezellig over naar diegene. Ik denk ook niet dat dit goed kan gaan. Dat het gras altijd groener lijkt, ik denk dat je er echt een punt hebt.
Vol schaamte moet ik bekennen dat ik het ooit heb gedaan. Het lukte bij mijn eerste vriendje me niet om het uit te maken (na eindeloze gesprekken die er elke keer op neer kwamen dat hij het er niet mee eens was, ik twijfelde. heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt toen een jongen al 3 maanden zat te piepen dat hij verliefd op me was, na die tijd had ik me ook een verliefdheid aan laten praten en heb ik het eindelijk uitgemaakt en met de nieuwe verder gegaan) Na een paar maanden had ik vreselijke spijt en wilde ik die ex terug. Hij was inmiddels verder en hoefde me niet meer. Jaren spijt van gehad en me voorgenomen dit nooit meer te doen. Echt ongeveer 2 jaar nog rot om gevoeld, hem gemist enzo, de ware laten lopen idee. Nu heb ik het van de andere kant. Is mooi terug gekomen.

Ik denk dat je er inderdaad niet te simpel over moet denken. Voor mij waren allebei de kanten heel moeilijk. Misschien moet je een keertje flink je hoofd stoten voordat je het echt snapt.
Cliches blijken elke keer weer waar te zijn, maar ik geloof ze ook vaak pas als ik ze zelf mee maak. Mensen denken vaak dat het bij hun deze keer anders is. Dat deze liefde wel zal werken, want... (deze heb je vast ook vaker gehoord, zelf gezegd, nu weer gehoord, vaak ook anderen horen zeggen) voor je gevoel nam je er al zo lang afscheid van, dan komt de relatie niet snel.

Ik denk dat je er altijd wel een keer mee geconfronteerd wordt als je nooit de tijd neemt om ergens goed afscheid van te nemen. En what was my point? Ehm nou misschien zijn wij dan nu beter af. Want wij nemen over het algemeen (gedwongen?) die tijd. En Peter, bij jou komt het ook goed hoor! Ik ken het gevoel, voel me ook wel een beetje zo. Hij huppelt nog de hele dag door mijn hoofd. Inmiddels ook hand in hand met de nieuwe vriendin. Helemaal killing. Maar ik vertrouw er gewoon op dat tijd alles heelt en dat hij nog wel eens zn hoofd zal stoten. Om mij of die ander, of desnoods weer iemand anders. Anders snap ik er ook echt niks meer van.

Liefs Kiek