Ik vind dat je het beter kan omdraaien. Jij impliceert dat je ballen moet hebben om een eind eraan te maken, ik vind dat je juist dapper bent als je doorgaat, ondanks alle tegenslagen, al het verdriet en de pijn. Ik weet nog heel goed hoe ik me voelde 4,5 jaar terug en dat was geen feest. Zo diep had ik nog nooit gezeten en ik dacht vaak dat ik er niet uit zou komen. Ik weet dat veel mensen hier zich in je wanhoop zullen herkennen. De meeste goedbedoelde adviezen zullen hun doel op dit moment compleet voorbij schieten, omdat je daar geen behoefte aan hebt (denk ik).
Mensen die zeggen dat tijd alle wonden heelt zal je waarschijnlijk ook af willen schieten.
Ik zal dat in elk geval niet tegen je zeggen. Na 4,5 jaar is mijn wond nog niet geheeld en misschien zal ik altijd aan haar blijven denken. Hoe ik daar mee om moet gaan en weer gelukkig worden is mij een raadsel, maar de antwoorden kan ik niet afdwingen. Dingen hebben soms hun beloop nodig.
Wat ik je wel kan zeggen is dat het anders wordt voor je. Deze wanhoop houdt niemand vol en op een of andere manier zullen je lijf en geest dat gevoel ombuigen zodat het minder intens wordt. Dat is wel wat tijd doet, het maakt alles minder. De goede dingen, maar gelukkig ook de slechte.
Uit ervaring kan ik je ook zeggen dat je iemand anders zal ontmoeten, mits je daar weer wat voor open staat. En degene die je ontmoet zou je misschien nog kunnen verbazen. In die zin dat je je afvraagt of die persoon in bepaalde opzichten misschien niet beter bij je past dan degene die je nu als jouw grote liefde ziet. Liefde blijft een raadselachtig iets, maar ook voor jou zal er weer liefde zijn als je daar aan toe bent. En misschien zal die liefde mooier zijn.
Voor nu, hou vol meissie. Blijven ademen, eten, slapen, afleiding zoeken (hoe erg t ook niet afleidt), begeef je onder de mensen, ga naar buiten, ga sporten, ga in therapie... Probeer die cirkel waar je nu in zit ietsje te doorbreken.
Veel sterkte!

In eerst instantie twijfelde ik of ik wel op je zou reageren.... Niet omdat ik je geen advies wil geven of wat dan ook, maar gewoon omdat ik niet zo goed weet wat ik tegen je moet zeggen zonder in de standaard door jou al aangegeven cliche's te vallen.

Over een jaar kijk je terug op deze periode en merk je dat je er veel van geleerd hebt, en dat de pijn wel degelijk minder is geworden. Ergens weet je dit zelf ook wel, en ook al roep je nu zo hard van niet... Het gaat wel gebeuren. Dit hou je gelukkig niet tegen hoe graag je dat ook wilt. Tijd doet veel met mensen.... En ook met je gedachtes en je geest.... Je moet hier hoe dan ook doorheen, aan jou de keuze hoe... Depressief, down en zwaarmoedig, of met opgeheven hoofd vooruitkijken naar een betere tijd. Je kan het jezelf zo zwaar maken als je zelf wilt, maar ik denk dat je met deze gedachten en instelling het voor jezelf onnodig zwaar maakt en daardoor alleen maar langer laat duren.... Meid werk aan je eigenwaarde... Jij hebt hoe dan ook niet iemand nodig die de waarde aan jouw leven toevoegt. Jij zult moeten leren dat je die waarde zelf toevoegt en dat anderen leuk zijn als aanvulling, maar nooit als invulling moeten gaan dienen.

Probeer het idee van jullie relatie los te laten en probeer voor jezelf in therapie te gaan. Je kunt niet in therapie voor een ander want dan werkt het niet. Je zult dit voor jezelf moeten doen, en ik denk dat je er heel veel baat bij kunt hebben om ook je manier van kijken naar het leven te veranderen en om te buigen.

Voor nu voelt het zoals het voelt, en dat lijkt eeuwig te gaan duren, en dat heeft iedereen op deze site weleens ervaren of ervaren ze nu nog. Er is nog nooit iemand in blijven hangen... Op termijn zwakt het hoe dan ook af.... Aangezien het je eerste grote liefde is geweest zal hij misschien altijd een plek in je hart houden en zal je misschien zelfs altijd een zwak voor hem houden. Probeer dat een plek te gaan geven en besef dat je alleen jezelf gelukkig kunt maken door keuzes en inzichten.....

Bedenk dat dit mijn mening is en ik niet de intentie heb om je aan te vallen of wat dan ook. Hoop dat je hier wat aan hebt!

Sterkte!