Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
In welke fase zou ik zitten?
Ik heb idee dat ik momenteel blijf hangen en soms zelfs weer een stapje terug doe. Beetje jojo effect nog. Laatst wist ik zo goed te vertellen dat hij het allemaal niet waard is, was ik boos en besefte ik dat hij helemaal niet zo geweldig is als ik dacht. Zag ik maar als te goed in dat hij totaal niet bij me past.
Maar deze week komen toch weer de fijne tijden omhoog, het begrip voor alles en weer het gemis van hem. En heel soms zelfs de behoefte om hem te contacten. Ik geef er zeer zeker niet aan toe hoor, maar waarom wil ik dat?
Heb behoefte aan de bevestiging dat het met zijn nieuwe liefde lang niet zo heftig is. Heel naief en niet realistisch. Maar ik beschrijf mijn gevoelens en gedachtes nu open en eerlijk zoals ze door mijn hoofd gaan.
Waarom heb ik die behoefte? Waarom kan dat idee niet helemaal loslaten?
Misschien dat er iemand is voor wie dit herkenbaar is?
- Ikke78's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Ikke78
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Afscheid
Is ook een moeilijk proces afscheid nemen en als je relatie fijn is geweest, is het helemaal niet raar dat je af en toe verlangt naar hem (en ja, zeker herkenbaar).
Wat ik mij afvraag, is of je daadwerkelijk naar hem verlangt of naar het gevoel dat hij je gaf? Misschien heb je daarom wel de behoefte aan bevestiging nodig dat zijn nieuwe relatie minder heftig is? Weet het niet zeker hoor Lin, probeer je op weg te helpen.
All in all zal hij je behoeftes niet kunnen vervullen, dat is iets waar jij veel beter in bent. Ga voor jezelf na wat jij nodig hebt en probeer dan voorzichtig het volgende stapje te maken. Je blijft zeker niet hangen, je gaat langzaam vooruit
Lieve Chica, Afscheid nemen
Lieve Chica,
Afscheid nemen is iets wat me onwijs zwaar valt ja.. Iemand waar je om gegeven hebt weg uit mijn leven denken en voelen. Dat is niet wat ik wil, die wil ik het liefste bij me houden. Op wat voor manier dan ook. Hecht heel snel aan mensen, ze betekenen wat voor me, zijn belangrijk voor me geweest met als gevolg dat ik ze moeilijk los kan laten. Heb daar altijd al verschrikkelijke moeite mee gehad.
Mogelijk ben ik gewoon te gevoelig.....
Dat is een hele goede vraag Chica..... Ik mis de lol die we hadden, de leuke dingen die we samen deden, het gevoel dat ik zo speciaal was voor iemand, zijn nuchterheid, de fijne tijd.
Maar die woorden die hij zei waardoor ik echt dacht dat ik zo bijzonder en speciaal voor hem was, het waren vast loze woorden. Want anders was het toch allemaal wel anders gelopen lijkt me....
Ach, ik heb vandaag gewoon een moeilijke, emotionele dag.....
Bedankt voor je reactie Chica....
Liefs Lin
loslaten
Lin,
Loslaten is vreselijk moeilijk!
Maar aan iets vasthouden dat er niet meer is, is zinloos en kwetsend voor jezelf. In plaats van vast te houden aan al deze gedachten en gevoelens is het misschien handig om vandaag weer eens te kijken naar de realiteit. Hoe is het gelopen, wat heeft ie gezegd en gedaan? Zijn dat dingen die leuk zijn? Is hij degene die ervoor gezorgd heeft dat jij je nu zo klote voelt?
Dat kan geen liefde zijn, sterker nog, hij is er nu niet voor je,nu je je zo rot voelt, hij is er zelfs de oorzaak van, dus eigenlijk moet je blij zijn dat je van hem af bent. Loslaten betekent dat je de verantwoordelijkheid van je leven weer in eigen handen neemt en je stemming en humeur niet van anderen af laat hangen. Ik weet hoe vreselijk moeilijk dit proces is, ik zit er zelf midden in!
Ik weet dat dit niet altijd zo werkt en dat je door je verdriet heen moet (ik ook en ook ik word heen en weer geslingerd van de ene emotie in de andere, dat weet je wel)
Heel veel sterkte hiermee!!!
groetjes,
Margriet
Lieve Margriet, Bedankt
Lieve Margriet,
Bedankt voor je goede en confronterende reactie.
Ja, ik weet het... Met mijn verstand weet ik allemaal zo goed te vertellen. Maar om het dan ook uit te voeren... dat is het lastige.
Ik weet dat ik niet vast moet houden aan iets wat er niet meer is, wat ook niet meer komen zal, iets waardoor ik nu verdriet en pijn heb, dat dat ook door hem als persoon komt, dat ie me zeker niet netjes heeft behandeld en nog veel meer dingen!
Maar ik heb daar ook een groot aandeel aan!
Weet ook dat ik echt moet afsluiten & en loslaten om een nieuw begin te beginnen... Maar hoe voer je iets uit wat met je je verstand goed weet, maar waar je gevoel niet aan meewerkt????
Liefs en jij ook sterkte met alles he.. je bent wijs en sterk hoor.
Lin
wijs en sterk zijn niet altijd genoeg
Lieve Lin,
Ben beetje aan het feit voorbij aant gaan dat veel mensen van de ene fase in de andere terechtkomen. Ik weet hoe moeilijk het is en probeer met mijn reacties ook zelf wat te leren.met andere woorden, dat wat ik aan anderen schrijf, schrijf ik feitelijk ook aan mezelf. Ik heb de wijsheid niet in pacht, ben alleen een wandelend zelfhulpboek
Dat je eerst door je verdriet heen moet en je dipjes hebt lijkt me juist heel goed, zo langzaamaan verwerk je alles... En dan het moeilijkste stuk, het loslaten en ja je hebt gelijk weten en doen zijn dan twee heel verschillende dingen. Ik hoop dat jij en ook dat ik eruit gaan komen!!
Margriet
Lieve Margriet, Ja, het
Lieve Margriet,
Ja, het lijkt of ik van de ene vooruitgaande fase weer terugval in een eerdere fase... Ik snap en begrijp er werkelijk niets van en baal er ook nog eens gigantisch van!
Ik wil zo graag vooruit.... ik wil dit zo graag achter me gaan laten en een plekje geven. Doe er naar mijn idee ook zo hard mijn best voor en raak dan weer teleurgesteld als ik zo'n dag als vandaag heb.
Er moet blijkbaar iets zijn wat me toch een goed gevoel geeft om eraan vast te houden? Stel mezelf geregeld de vraag wat ik erbij win om aan iets wat er niet meer is vast te houden? Terug te denken etc....
Ik duik vanavond de bibliotheek maar weer eens in om wat boeken te vinden die me mogelijk wat inzichtjes kunnen geven.
Zijn er mensen met tips?
Liefs Lin
Lieve Lin, Niet om nou je
Lieve Lin,
Niet om nou je gehele blog in te nemen hoor maar ik herken je gevoel daar hebben we het gisteren nog enorm lang over gehad. HAHA..
Loslaten klinkt voor mij als een woord wat ik nooit echt leren zal...Hoe graag ik ook wil want wil geen verdriet meer voelen, wil niet meer boos zijn..
Jij helpt mij er echter enorm goed doorheen en ik hoop dat de mensen op het forum jou erbij kunnen helpen..
Dikke kus
Hey Lieve meid, Jij mag
Hey Lieve meid,
Jij mag schrijven op het blog zoveel en zolang je wil hoor....
Loslaten is ook iets wat mij zoooo moeilijk afgaat. Afscheid nemen valt me zwaar. Iemand wegdenken en wegvoelen uit mijn leven die voor mij betekend heeft... BAH!
Daarom was ik zo huiverig iemand toe te laten, en zal ik in de toekomst nog meer op mijn hoede zijn ben ik bang!
Ik volg de tips van alle anderen hier, om mij heen en van mezelf. Dan gaat het goed, hij valt van zijn voetstuk, ik besef voor mijzelf, ik wil hem niet eens meer die rotzak! En dan...... een aantal dagen later, dan voel ik me vdmme weer hartstikke zwak.
Ik moet mijn boosheid toch maar weer eens naar boven toveren hoor.. heb genoeg begrip gehad, hoef niet altijd lief en aardig te blijven. Als die boosheid me helpt, en ik er anderen geen pijn mee doe, KOM MAAR OP!
Ik ben ook echt zo'n eigenwijs persoon die telkens met de harde feiten geconfronteerd moet worden want anders ga ik hem vergeven, begrip hebben en alle goede dinge toch weer naar boven halen.
Thanks voor je berichtje.... Mijn boosheid komt weer naar boven!
We helpen elkaar er wel doorheen met z'n allen....
Liefs en knuf Lin