Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Kan dit?
Ik heb in de tussentijd mijn nickname ietwat gewijzigd. Mijn vorige nick is mijn informele hotmail adres dewelke mijn ex kent, dus daarmee 
Ok na 3 weken sinds de beëindiging van onze relatie voel ik me stukken beter, ben ik stabieler en denk meer rationeel na. In de 3 weken heb ik haar nog 2x en 1x per toeval gezien. Ik denk nog wel zeer vaak aan haar en zijn er nog steeds allerhande emoties zoals schuldgevoelens, lichte woede en liefde. Maar ik voel geen gemis en heftige emoties die ik de voorbije 3 weken had. Ik heb het gevoel dat ik best alleen kan functioneren zonder haar en zie weer plezier in het leven, in mijn hoofd is het ook een afgesloten hoofdstuk en heb ik geen hoop meer. Ik wens haar echt nog wel het beste toe, want ze betekende héél wat in mijn leven.
Allemaal goed en wel. Maar het beangstigt mij wel. Is da normaal om na een 5 jaar durende relatie zo snel al een groot deel verwerkt te hebben? En ik zit ook met de volgende vraag: zou ik niet meer geprobeerd moeten hebben zoals de meeste "gedumpten"? Of mag ik mij aan erger verwachten en is het alleen stilte voor de storm, ze zeggen toch dat de verwerkingsfase ongeveer de helft van je relatieduur duurt?
- Crea-tive's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Crea-tive
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
crea
Sorry dat ik het zeg, maar de klap kan alsnog komen hoor. J egaat veel te snel en als jij er al overheen bent dan betekende het niet zoveel voor je, en dan was de liefde voor haar niet zo sterk. (ik geef je alleen mijn mening en die komt misschien hard aan)
Ik denk echt dat de klap dan later komt.
alvast heel veel sterkte gewenst
Kiki
.
Ik apprecieer je antwoord en voel me niet gekwetst, ik heb het liever zo dat mensen eerlijk en oprecht zijn
Ik leer er van. Ik zou zeggen, meer reacties aub! Goed voor mijn zelf analyse.
Maar geloof mij, mijn liefde was en is steeds groot en ik hield van haar zoals ik van niemand gehouden heb, ze heeft enorm veel voor mij betekend.
Ik denk misschien dat het komt dat ik echt niet graag verstik in negatieve gevoelens, zeker als ik gedumpt wordt. Mijn fout niet, wilde nog graag met haar zijn en had geen behoefte aan iemand anders.
Maar zoals je al aangaf misschien zal ik nog een klap krijgen en ben ik nu wat te optimistisch.
sterk emotioneel schild
Of misschien heb je gewoon een zéér sterk emotioneel schild, zodat je rationaliteit snel de bovenhand neemt
Ook daar is iedereen anders in.
.
Ja ik ben sowieso meer een rationele type
Maar wil niet zeggen dat ik het niet moeilijk heb, ik heb gisteren nacht wel effe een crisis gehad
IK heb even een vraagje. Ben
IK heb even een vraagje. Ben je voor je relatie lang alleen geweest?? Als dit zo is kan het wellicht daar aan liggen dat je jezelf goed alleen red. (al denk ik wel dat je best nog wel een terugslag kan krijgen) Ik ben zelf ook lang alleen (voor mn ex dan..) En kan het aleen goed rooien, het heeft ook wel iets berustens alleen zijn (als je het kan) het heeft ook zeker zijn voordelen.'
Sommige mensen kunnen apsoluut niet alleen zijn, anderen gaat het beter af, daar is iedereen anders in. Wie weet ben jij ook wel gewoon een goede solist?.... Heb je tijdens je relatie al onbewust wat afstand genomen? is ook nog een mogelijkheid.
Als ik jou was zou ik er niet te veel bij stilstaan of jou gevoel wel "klopt" iedereen is anders en verwerkt op zijn eigen manier...
Ik ben over eerdere relaties ook snel heen gekomen, terwijl de relaties op zich heel goed waren, maar op een of andere manier was het toen het over was ook gewoon 'goed'.
De ex die ik nu heb, daar heb ik wat meer moeite mee, dus naar mijn inzocht kan het ook per relatie verschillen
.
Ik had ervoor nog een relatie van een jaar, maar die relatie heb ik heel snel kunnen verwerken, ik was ook degene die het gebroken had. En daarvoor was ik vrijgezel ja. Ik had in mijn relatie heel soms de behoefte gehad om afstand te nemen.
Toch zou ik nie zeggen dat ik graag alleen ben, ik word zeker en vast graag omringd door mensen. En wil ik héél graag lief en leed delen met een soulmate, met de voorwaarde dat ik haar volledig kan vertrouwen.
Hoop alleszins dat het zo blijft en ik nie weer een klap moet verwerken ...
snap je verhaal goed. We
snap je verhaal goed. We willen allemaal een soule mate toch? Ik hoop idd voor jou dat je gevoel zo blijft en dat het niet alsnog komt.. het is al vervelend genoeg
Kan best
Die rekenregeltjes van "voor elk jaar een maand" ben ik ook tegengekomen, maar daar moet je niet te zwaar aan tillen. Iedereen reageert anders, en zelfs voor 1 persoon zal de ene relatiebreuk de andere niet zijn. Als jij je er nu prima bij voelt, wat is dan het probleem?
Ok, misschien komt er nog een keer een terugslag. Maar daar ga je toch zeker niet op zitten wachten?
De band tussen beiden en de wijze van breken
Ik denk eigenlijk dat er veel mee te maken heeft in hoeverre jullie met elkaar 'versmolten' waren... Daarmee bedoel ik misschien niet zozeer de mate waarin je vanalles samen deed en beleefde, maar de mate waarin jullie zich één voelde, veeleer dan twee personen die het goed hebben met elkaar.
Nu het uit is met mijn ex lijkt het reeds 3 maand alsof er een reusachtige brok uit mijn ziel is verwijderd. Alsof ik een deel van m'n eigen mankeer. Het was dan ook een zeer diepe liefde, met ontzettend veel lieflijkheid en zachtheid voor elkaar. Elke dag in elkaars ogen kijken bracht een glimlach en goedheid op ons gezicht, zoals ik dat nog niet vaak gezien heb bij andere koppeltjes. Misschien waren jullie niet in die mate met elkaar verbonden?
Wat het ook erger bij mij zal hebben gemaakt is dat mijn ex me zéér slecht heeft behandeld, bijna onmenselijk. De breuk is zéér slecht verlopen (moest zelfs even naar het ziekenhuis) en ik heb haar weken aan een stuk voor mijn ogen zien rebounden (kussen voor m'n neus, samen steeds gaan slapen). Ik heb haar ook in bed zien liggen met die vent, de eerste nacht dat ze rebounde. Dit zijn allemaal dingen die de pijn serieus opstapelen.
Gelijkenis
Iedere keer moet ik constateren dat we gelijkenissen hebben wat betreft onze laatste liefdesrelatie.
Ik en mijn ex hebben hééél veel tijd met elkaar doorgebracht. Knuffelen, kussen en in elkaars ogen kijken gebeurde dagdagelijks. We voelden zeer zeker één. Alleen de sex was veel minder dan in het begin van onze relatie en hadden we ook veel ruzie. Ik had ook het gevoel dat een deel van mijn lichaam en ziel weg was, ik voelde me mank en niet "volledig". Maar da gevoel is nu wel aan het verdwijnen en mijn wonde is aan het helen. Zal ook in jouw geval gebeuren, de vraag is alleen wanneer.
De wijze waarop de relatie beëindigd was, was ook niet om naar huis te schrijven. Al wenend, plotseling en eigenlijk wel onverwacht heeft ze die vreselijke woorden gezegd "our relationship is FINISHED". Wow toen ik dat hoorde zakte de grond onder mijn voeten weg. Ze vertrok en heb dan nog, herinner ik me, geroepen "BUT I LOVE YOU". Hoe zielig allemaal, een echte love story
Het ergste is dat ik er zeker van ben dat zij mij gevoelsmatig héél graag heeft en ik ben er ook zeker van dat ze pijn heeft. Blijkbaar heeft ze toch de rationele beslissing genomen. Eigenlijk wel sterk van haar en heb raar genoeg daar wel enige respect voor. Maar toch die vraag, waarom heeft ze gekozen voor de moeilijkste pad pff.
Zoals ik al eerder zei, ben ik grotendeel hersteld en ik denk dat ik inderdaad ook al tervoor me emotioneel daarop voorbereid had, you never know. Onze relatie was al aan t slabakken, sinds jaren en deden we niets (beiden) om er effectief iets aan te doenTtrots, koppigheid en al die shit hebben een grote rol gespeeld. Ondanks deze feiten leefde ik toch in de illusie dat we het gingen halen en onze liefde sterk genoeg was om alle problemen te overkomen. NOT