Kan er niet met mijn hoofd bij

afbeelding van NanoZ

Vandaag had ik weer een lange dag bij de telefoondienst van een maatschappelijke organisatie die slachtoffers helpt, een organisatie die mensen ondersteunt nadat zij aangifte hebben gedaan.
Ik sprak een mevrouw van buitenlandse afkomst, zij is iets ouder dan dat ik ben. Alleenstaande moeder met één jong kind.
De reden dat ik haar belde is omdat zij slachtoffer is geworden van mishandeling/ huiselijk geweld.
Ik legde uit wat de organisatie doet, waar ik voor werk en vroeg haar naar de situatie waar zij zich in bevond.
Helaas geloofde zij niet dat ik haar probeerde te ondersteunen, met de vervelende situatie waarin zij verkeert.
Plotseling barstte zij in tranen uit, ze sprak gebrekkig Nederlands en ik probeerde zo beleefde en rustig mogelijk haar te helpen. Toch lukte dit niet.
Uiteindelijk hadden wij het gesprek afgesloten, waarin ik zei dat ik haar een brief ging sturen namens de organisatie, met daarin ons hulpaanbod.

Nu zit ik wat over haar situatie na te denken en mij verder af te vragen of mevrouw straks wel goed wordt ondersteunt.
Maar de reden dat ik dit schrijf is omdat ik gelijk moest denken aan mijn ex-vriendin.
In haar verleden, drie tot vier jaar geleden, kwam de politie ook weleens bij haar thuis vanwege huiselijk geweld.
Kan jij je voorstellen: je laat je partner binnen, toch al twijfelend. Hij/zij is onder invloed en er ontstaat ruzie, geschreeuw, dreigementen.
Vervolgens vallen er klappen en de politie neemt die persoon mee.
Ik kan dan moeilijk begrijpen, waarom je ervoor zou gaan kiezen om die persoon later weer toe te laten.
Wat zal er omgaan in haar hoofd? Hoop dat dingen anders gaan worden? Neem je alles voor lief vanwege de kinderen?
Ben je dan werkelijk vergeten, hoelang je in een slechte situatie hebt verkeert? Denk je enkel aan de mooie momenten?
Misschien kan ik het niet begrijpen omdat ik mij vast probeer te houden aan mijn principes.
Ik zou bijvoorbeeld dat nooit vergeten en mensen al helemaal niet vergeven voor zoiets.

Afgelopen zondag was ik aan het trainen in de sportschool en letterlijk het enige waar ik aan kon denken was zij.
Zelfs nu bijna vijf maanden later.
Wat de hele tijd door mijn hoofdschoot was dat ene sms-je wat ik van haar kreeg 'oja nog een ding ik ben ook al een paar keer naar bed geweest met mijn ex'.
Terwijl ik haar 10 minuten daarvoor stuurde ' C*** ik wens je alle succes in de toekomst en mocht je nog een keer willen praten, dan kan je mij altijd bellen'.
Waarom heeft dit nog zo'n grote impact op mij? De afgelopen weken droom ik daar zelfs over, noem het maar gerust nachtmerries.
Je wordt er wakker van en je kan ook niet meer in slaap komen.

Een beetje een andere kwestie. Een aantal vriendinnen van haar staan in mijn voorgestelde vriendenlijst op Instagram. Haar naam 'C***' staat er bij hun onder.
En ik heb haar niet eens op Instagram of Facebook. Wat betekent dit? Heeft zij toegang tot mijn gegevens? Volgt ze mij stiekem?
Bij geen één van mijn andere vrienden staat er 'gevolgd door C***'.

afbeelding van Nientjuh1

Nanoz

Oh Nanoz, lieve lieve Nanoz.
Ik leef zo met je mee. Ik snap zo goed hoe je je voelt. Niet dezelfde situatie precies meegemaakt natuurlijk, maar wel maanden na het uit was nog steeds in die situatie. Denkend aan die persoon.
Wat wil jij? Waarom denk jij nog aan haar? Hou je nog van haar? Verlang je naar haar? Wil je het beter afsluiten? Wil jr antwoorden? Wat wil jij, Nanoz.
Denk niet aan wat zij doet, het hele instagram kan heel veel betekenen, maar misschien betekend het niks. Misschien wil ze alleen weten of jij oké bent, zonder bijbedoelingen. Misschien houd ze nog van je. Misschien kijkt ze bij al haar exen op hun instagram. Misschien. Allemaal dingen die je niet komt te weten.
5 maanden klinkt lang, maqr als je echt van iemand hebt gehouden gaat er echt nog wel langer overheen. Al jouw vragen worden misschien nooit beantwoord, dat moet je op een gegeven moment accepteren en doorgaan.
Wie weet kan je haar ooit benaderen om alsnog de antwoorden te krijgen die je nodig hebt, maar hou je er niet te veel aan vast. Dat breekt je op uiteindelijk.

afbeelding van En_weer

@NanoZ

Op internet is er veel uitleg te vinden over de psychische werking van huiselijk geweld op de slachtoffers. Het is heel treurig, maar tegelijkertijd ook een te begrijpen mechanisme als je je erover inleest.
Maar, ik weet eerlijk gezegd niet of het nu belangrijk is om meer te snappen over wat zij doet.

Het laatste bericht van jouw ex, op jouw respectvolle afsluitbericht, klinkt voor mij erg bekend.

Soms hebben mensen, ik vermoed met name zwaar getraumatiseerde mensen, het nodig om de restanten van een relatie helemaal kapot te maken. Dit omdat ze het zelf anders niet los kunnen laten.
Het zegt niks over hoe ze jou gezien heeft of hoe echt jullie liefde was. Ze weet waarschijnlijk niet beter hoe ze je anders moet loslaten. (En misschien is haar bericht niet eens waar)

afbeelding van P.

Allereerst wil ik starten

Allereerst wil ik starten met; super fijn dat er mensen als jij zijn! De bereidwilligheid om anderen te helpen,zonder er wat terug voor te willen.. het staat je. Een hele kleine yay hiervoor! Glimlach

Jouw laatste vraag lees ik meer als een afsluiter van je bericht, de achterliggende vraag lijkt me eerder: Waarom stuurt iemand zoiets kwetsends als ik juist een lief en hartelijk bericht toestuur? Ikzelf reageer hier dan ook op als vrouw zijnde.. dat was een schreeuw om aandacht. Ze wilde polsen wat een dergelijke reactie bij je teweeg bracht. Mijn vraag aan jou is dan ook, hoe reageerde jij op dat bericht? Dit wordt niet vermeldt.

Ikzelf heb ook klappen gehad en toch liet ik diegene weer binnen. Waarom? Dom ben ik niet! Het is hechting aan iemand, 150% houden van.. in je achterhoofd wetende dat je dit niet verdient.. hopen op, wat er ooit was? Hoe HIJ ooit was? Trust me, niemand wilt geslagen worden of horen hoe waardeloos je bent. Toch accepteer je het, misschien stiekem ook wel omdat je (nog) niet genoeg van jezelf houdt. Pas als je jezelf los kan rukken zie je dat, wanneer je er midden in zit zie je dit niet. (ver)oordeel zulke vrouwen niet, liefde gaat verder dan het lichaam je kan laten zien.

Trouwens: zou je haar nog terug willen na die harde reactie? Zo ja: Waarom?

Groetjes,
P.

afbeelding van NanoZ

Bedankt voor jullie reacties

Allereerst bedankt voor jullie reacties, deze doen mij zeker goed en helpen mij ook (beter) na te denken over mijn eigen handelen.

@Nientjuh
Wat ik eigenlijk al wou vanaf het moment dat zij stopte met ons, was om haar nog één keer te spreken.
Zoals je misschien wel hebt gelezen in mijn 'verhaal' dan weet je dat het rauw op mijn dak kwam.
Ik heb nooit begrepen waarom zij er opeens voor heeft gekozen om een andere kant op te gaan en bijgaand mij ook nog eens de schuld te geven.
Dus ik zou haar dat wel willen vragen, om het beter voor mij te kunnen afsluiten.
Natuurlijk denk ik nog aan haar en zou graag wel willen dat het goed met haar gaat, maar volgens mij houd ik niet meer van haar.
Dat instagram gebeuren kan inderdaad weinig of niks betekenen.
Van de week had een vriendin van mij haar account bekeken en daar stond blijkbaar op dat ik haar volg.
Beetje vreemd want ik heb haar sinds september niet meer op instagram.
Misschien dat ik haar over een tijdje wel eens een berichtje stuur, om te peilen of zij een keer wil praten.

@En_weer
Je tweede alinea zou inderdaad goed kunnen kloppen.
Ik weet nog dat zij destijds op allerlei manieren ervoor probeerde te zorgen dat ik niet meer met haar in contact wou komen.
Zelfs de wijkagent was erbij betrokken, compleet buitensporig, maar misschien had ze dat nodig.
Het vreemde is dat zij de maanden daarna juist wel meerdere keren heeft gebeld naar mij.
Dat deed ze anoniem en vervolgens zei ze niks aan de telefoon. De reden ervan weet ik nog steeds niet.

@P.
Precies waarom stuurt zij zoiets kwetsbaars, terwijl ik al die tijd eigenlijk al een jaar lang zo lief tegen haar was.
Het is lastig om te begrijpen, maar ik denk dat jouw verklaring wel uitkomst biedt.
Je moet je voorstellen, ik liep al anderhalve maand met de gedachte dat zij toen in dat ene weekend met haar ex was geweest.
Gedurende de periode dat ik haar nog sprak kwam dit weleens ter sprake en telkens zei ze dat er niks was gebeurt.
Niet alleen tegen mij maar ook tegen verschillende familieleden van mij en familie van haar (staat trouwens ook in mijn verhaal).

In ieder geval, nadat ze mij dit stuurde belde ik haar boos op en heb haar voor van alles uitgemaakt.
Hier reageerde zij heel koeltjes op. Ze zei 'maar we hebben toch geen relatie meer, dus waarom wordt je boos'.
Ik hing op en stuurde haar daarna nog een sms waarin ik zei dat de vader van haar kinderen (die in de gevangenis zit) hun nooit een stabiel en goed leven kan geven.
Dat is trouwens iets wat zij al die tijd ook tegen mij heeft gezegd, als reden waarom ze nooit meer bij hem terug zou gaan. En toen flipte ze de pan uit. Ze belde mij 6x en stuurde onder andere 'kom dit dan gvd in mijn gezicht zeggen'.
Dat is wat ik nou zo vreemd vind, als ik iets over haar zeg doet het haar ogenschijnlijk weinig, maar wanneer ik die crimineel erbij betrek vind ze het nodig om hem te verdedigen. Zelfs een vriendin van haar vond het nodig om mij een bericht te sturen waarin ze zei dat die gast wel degelijk goed was.
Dan vraag ik mij af hoe je een relatie van 10 jaar wil goedpraten, waarin zij nooit werd geholpen met de opvoeding van haar kinderen, huiselijk geweld, geen intimiteit en meerdere gevangenisstraffen.

Ik denk niet dat ik haar terug zou willen, er is teveel gebeurt en je weet bij haar nooit wat ze besluit om te gaan doen.
Het is iemand die met alle (meest gunstige) winden meewaait. Aan de andere kant mis ik wel fijne dingen bij haar; de gesprekken, de dagelijkse dingetjes, het spontane en de intimiteit.
De maanden na de breuk ben ik nog wel met twee andere vrouwen geweest, maar dit was toch minder fijn.
Het zou gewoon niet verstandig zijn om haar in mijn leven te betrekken, met name de criminele contacten die zij heeft.
Als ik er goed over nadenk weet ik niet of ik wel sterk genoeg zou zijn om dit af te wijzen, mocht zij mij weer willen zien.

afbeelding van Nientjuh1

Nanoz

Het is inderdaad voor de “gedumpte” heel belangrijk dat het goed is afgesloten. Pijn doet het toch wel, maar het helpt om het later beter te verwerken.
M’n vorige ex heeft me gedumpt via whatsapp en is nooit meer langsgekomen om erover te praten. Daar heb ik nu nog steeds last van. Ik merk bijv. bij m’n huidige vriend, als we woorden hebben via whatsapp dat ik meteen in paniek raak, gaat het weer gebeuren?
Die angst zou een stuk minder zijn als m’n ex er met me over had willen praten. Misschien zelfs nu nog, na ruim 3 jaar.
Maar goed, bedoel maar te zeggen dat als je antwoorden wil het echt belangrijk is dat je ze wel krijgt uiteindelijk. Voor nu zou ik het even zo laten, maar over een tijdje misschien weer proberen te praten?