Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Knallende Koppijn!!!...
Bonk!, Bonk!, Bonk! Het lijkt wel of een klein mannetje met een grote moker zichzelf uitleeft in mijn hoofd.
Het begon afgelopen nacht al; te laat naar bed terwijl ik vorege dienst heb (05:00u opstaan)'. Uiteraard veel te weinig en slecht geslapen. Op het werk ging het proces verder, kreeg pijn in mijn nek en een beginnende hoofdpijn was geboren. Nu 12 uur en enkele paracetamolletjes later zit ik in een schemerige kamer (fel licht kan ik even niet hebben) en zit voor de verandering over iets anders te denken dan mijn ex. Alhoewel, het/hij heeft er wel mee te maken...
In het hele gebeuren ben ik dus een vriend kwijtgeraakt, eigenlijk mijn enigste echte vriend die ik had. Hij heeft dingen voor mij geheim gehouden(Hij wist dat mijn ex hem leuk vond maar vertelde me niks, ook niet toen ik het hem op de man af vroeg), hij heeft tegen me gelogen (Vertelde leugens over iets wat ik zwart op wit in handen had). En hij is met haar naar bed geweest (geen uitleg nodig neem ik aan). Behoorijk serieuze dingen die niet in een hechte vriendschap van 16 jaar thuis horen.
Vooral de laatste weekeinden mis ik hem toch ook enigszins, ik weet het, het klinkt ongeloofwaardig. Iemand die een vriend zo respectloos behandeld, is toch geen vriendschap waard??? of toch...
Dan begin ik te twijfelen, zou ik hem zoiets ooit kunnen vergeven? Ja of nee? Hij heeft per slot van rekening de kant van mijn ex gekozen door haar onderdak te bieden en niet in te gaan op mijn verzoek om dat niet te doen (nou ja verzoek, hij wist dat ik dat niet leuk vond).
Verder zoekt hij ook geen contact op welke wijze dan ook. Hij weet dat onze vriendschap momenteel zo goed als voorbij is en vond het jammer dat het zo moet eindigen. Ja, wat had je anders verwacht? Dat ik zoiets gewoon over me heen zou kunnen laten komen? Dus totaal geen belangstelling voor mijn situatie.
Waarom zit ik toch in zo'n sh*t pakket??? Alles en iedereen wordt ineens van me vandaan gerukt! Alleen dat mannetje met die moker blijft stug vasthouden...
Wesley
- wesley74's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van wesley74
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Irritant mannetje:P Ja, life
Irritant mannetje:P
Ja, life sucks, maar daarom moet je wel het beste ervan maken!
Hij heeft je dan zo slecht behandeld maar kan het begrijpen. Dat heb ik nu ook met een goede vriendin van me. Ze moest niks van me weten opeens, kende haar mn hele leven zowat. Nu komt ze beetje bij beetje bij me terugkruipen, nee kan ik niet zeggen! Kan ik eigenlijk nooit:P
Liefs,
Dearest...
Ik heb zelf de vriendschap
Ik heb zelf de vriendschap stopgezet, door al die redenen die ik noemde. Of het is dat hij mijn besluit respecteert of.... iets anders...daar ben ik nog over aan het piekeren...
Hey Wesley
Er ging geloof ik iets niet goed qua typen dan he!! haha kluns die ik ben maar goed overnieuw dan.
Zoals ik het zover kan beoordelen zit je meer in je maag dat je beste vriend je hebt bedrogen dan je ex-vriendin. Hij heeft uit respect voor je zichzelf ingehouden. Ik bedoel jij zegt "je bekijkt het maar, wil niets met je te maken hebben" en hij voelt zich daar best wel rot over. Ik weet het zeker en als hij dat niet doet"dan is ht geen beste vriend geweest"maar een profiteur, en zelfs zo ver zou ik niet willen gaan. Wat je kan doen is contact opnemen en vragen of hij met je zou willen praten. Staat hij daar positief over dan is het goed. spreek een datum af, zeg vooral dat het niet over je ex-vriendin gaat dat is heel belangrijk. Zegt hij nee dan kan hij de boom met een ijsje en daar blijven zitten tot hij een ons weegt, want dan is het geen echte vriend geweest, En wat betreft je ex-vriendin.....als zij hem al leuk vond op het moment dat jullie een relatie haaden, zat er al iets heel erg scheef...
Liefs en succes op deze weg
Asarpuk
Hoi Asar!...
Ik zit er behoorlijk mee in mijn maag wat die gozer gedaan heeft. Misschien is het wel omdat ik hem langer (wat heet, 4 jaar) kende dan haar.
Zo direct heb ik het hem niet gezegd, heb hem meegedeeld dat ik behoorlijk kwaad op hem was (understatement)en dat hij hier niet meer welkom is. Daaruit trok hij conclusies en vond het jammer dat de vriendschap zo moet eindigen. Misschien ben ik eerder bang een vriend te verliezen dan mijn ex. Heel vreemd allemaal. In het begin kon ik niet eens boos op hem zijn, pas enkele dagen later, toen het besef kwam wat er was gebeurd barstte de bom bij mij.
Contact opnemen...ik weet het niet, zou hij niet diegene moeten zijn die initiatief moet tonen? Ik weet dat ik me rot voel maar voelt hij zichzelf ook zo? Misschien heeft hij nu ook zoiets van "je bekijkt het maar". En...zou ik het hem wel willen/moeten/kunnen vergeven??? Hij blijft haar tenslotte nog steeds helpen.
Mijn ex vond hem al leuk toen wij nog iets hadden ja, ze bekende hem al bijna 2,5 tot 3 jaar (!!!) leuk te vinden maar verborg die gevoelens in de hoop dat ze weg zouden gaan. Echter de gevoelens werden steeds sterker...
Waarschijnlijk zullen velen die dit lezen denken: Die gozer kan wat mij betreft de str*nt in zakken! Maar, zo eenvoudig ligt het bij mij jammergenoeg niet.
Lieve Lieve Wesley
Jeetje Stijfkop, denk nu eens na. Sorry dat ik het zo zeg hoor!. Jij bent degene die hem de deur wijst en dan moet hij zijn excuus aanbieden???? Jij geeft hem de schuld voor wat zij jou aandoet! is niet eerlijk tegenover jezelf maar ook niet naar hem toe en dat vind ik echt. Zij is de spil waar alles omdraait en niet hij. Zij had al gevoelens voor hem en niet andersom. Nee ik denk echt dat je het moet proberen en als het niet lukt....dan heb je je best gedaan. DAn weet je gelijk hoe de vork in steel zit, probeer je het niet dan schaad het niet zei mijn oma altijd en 99% heeft ze gelijk gehad.
Dus ga ervoor,
Liefs Asar...
Dus als ik het een beetje
Dus als ik het een beetje begrijp respecteert hij volgens jou mijn beslissing/keuze en neemt daarom geen contact op? Ik weet niet of ik hem de schuld geef, ik reken het hem wel aan dat hij haar zijde kiest en ook dat hij zichzelf niet heeft kunnen beheersen (zij bleef aandringen). Hij is dan wel niet de spil, maar past wel heel goed in het gehele plaatje.
Ik zal waarschijnlijk wel weer contact met hem opnemen maar nu nog niet, ben daar geloof ik nog niet helemaal klaar voor. Ik moet dan waarschijnlijk rekening gaan houden met een worst case scenario.
Kan me volledig voorstellen
Kan me volledig voorstellen dat je je vriend eigenlijk niet kwijt wilt. Zeker niet na zo'n lange tijd...
Ik denk ook zeker niet dat je vriend je met opzet pijn gedaan heeft, maar blijkbaar hadden jullie andere ide?ɬ´en over vriendschap of...of zijn z'n principes niet zo sterk?
Ik zeg altijd: volg je hart...
Succes en sterkte!
tsja vrienden en lovers
hai wesley.
Ik begrijp heel goed dat je kwaad op hem bent geweest en misschien nog steeds bent en dat je hebt gezegd dat je m niet meer wilt spreken. Ik vind het ook heel bizar dat hij je ex maar fijn onderdak verschaft. wie is hier nou degene die hem nodig heeft? jij toch? in elk geval zou ik zeggen: als het echt je beste vriend is en je twijfelt of je beslissing wel de goede was, hem contacten en met m gaan praten. Misschien is het voor mannen moeilijker om toe te geven dat ze iets fout hebben gedaan, ik weet het niet zeker, maar in elk geval wat ik merk is dat als ik t toch toegeef, dat ik misschien iets te snel had gereageerd ofzo dat dat toch weer een zeker respect opbouwd. Als hij echt je beste vriend is dan zal hij zich toch wel voor zn kop slaan?? Ik weet het wel zeker, maar waarschijnlijk is de drempel om dat toe te geven en jou te bellen te hoog. Daarom kan jij beter beginnen met contact zoeken als je hem toch wel een kans wilt geven. Het is vreselijk als zoiets gebeurd. Ik heb er ook ervaring mee als is het misschien in een lichtere vorm, het heeft toch met elkaar te maken; Mijn vriendin, die ene beetje te veel op had (niet een ceht excuus) stond opeens met mn vriend (2 jaar) te zoenen aan de bar. HALLLOOOO?? Soms doen ze t toch, kunnen ze t niet laten.
Na een tijd kon ik haar vergeven omdat hij me als een keer had verteld dat hij haar heel aantrekkelijk vond. Ik kon me over het feit heen zetten en wist ook dat als ik haar niet zou vergeven, Zo'n innige vriendschap als ik met haar had, (we kennen elkaar sinds onze 4e) krijg je niet zo snel. Ze vond het vreselijk wat er was gebeurd en we hebben het er nooit meer over. Ik besefte dat hij het wel lekker vond om gewoon voor de lol met r te zoenen ofzo (idioot) Nou in elk geval is het wel een wond op onze vriendschap, maar sinds toen (2 jaar geleden) is het ook wel op een of andere manier hechter gewonden...
Ik weet natuurlijk niet of het ook voor jou geld...maar het zou kunnen...en dan heb je je best vriend nog wel tenminste.
Liefs, LJ
cry yourself a river, build yourself a bridge and get over it
LJ, we hebben een maand
LJ, we hebben een maand geleden al eens een gesprek gehad, daarin heeft hij toegegeven fout te zijn geweest, het had niet mogen gebeuren...ik heb het verstand van...etc.etc. Mijn twijfel zit in: of hij de waarheid spreekt. Je moet weten dat hij dus al eerder tegen me gelogen heeft en om dan ineens iemand te geloven...tja, moeilijk en lastig...