Knoop doorgehakt. Het is klaar.

Gisteren heb ik naar hem toe alles eruit gegooid hoe ik me heb gevoeld gedurende de afgelopen 2 jaar. Hij brak m'n hart door me als vanzelfsprekend te behandelen, hij brak m'n hart nog meer door vreemd te gaan, en hij brak m'n hart voor de zoveelste keer door telkens afstand te nemen en me buiten te sluiten.

Heb hem kenbaar gemaakt hoeveel pijn hij me hiermee heeft gedaan. Dat ik die jaren niet zomaar uit kan wissen, en dat ik er niet aan toe ben om hem weer terug in mijn leven te laten. Dat kan ik gewoon niet.

Heb hem gezegd mij met rust te laten, en dat ook echt te doen. En dat ik hoop dat we normaal tegen elkaar kunnen doen indien we elkaar tegen het lijf lopen.

Nou en dat was het dan. Boek dicht. Geen twijfel, ik zou me nu opgelucht moeten voelen. En dat voel ik ook ergens..

Maar ik voel me op dit moment ook de meest onaantrekkelijke persoon op deze wereld, en ik heb nergens zin in, lezen niet, tv kijken niet, muziek niet, leuke dingen niet.. gewoon helemaal niks.. werken op de automatische piloot dan maar weer.. huilbuien komen als ik van m'n werk afkom of ik in bed lig en dan vooral die leegte.. ik voel me zo gigantisch leeg..

En ik weet dat dit erbij hoort, en dat het het beste was maar de realiteit word nu zo hard in mijn gezicht gegooid. En ik schaam me voor mezelf, voor mijn emoties, en ik merk dat dat me tegenhoud om erover met mensen te praten. Omdat het officieel gezien al 2 maanden uit is, ondanks zijn poging om het weer te proberen en het beetje contact dat we hadden.

Punt is, ik wil me zo graag goed voelen, maar dat is helemaal niet zo. Alles is kapot en ik weet niet eens waarom ik huil. Is dat gewoon omdat ik hem mis of omdat ik maar niet kan vergeten hoeveel pijn hij me heeft gedaan?

Sorry voor mijn lange ellendige verhaal, ik moest gewoon even kwijt wat er allemaal afspeelt in mijn hoofd. Ik wil gewoon een beetje steun. Dat is alles.

Wil alle mensen bij dezen wel bedanken voor alle steun van de afgelopen tijd op mijn vorige blogs. Heb ik erg veel aan gehad. Dankjulliewel. Liefs

Claire93's blog
login of registreer om te reageren

Zon, 16/03/2014 - 00:55 — brabbelbrabbel

Wees jezelf, niet verstoppen

Lievie.

zo te lezen heb jij geen pijn van gemis.
Maar pijn om de pijn.. nu.. verleden..
De pijn om wie hij is, wat hij gedaan heeft, jij toegelaten hebt..

Huil hoor.
En praat
Je niet verstoppen.
Je mag er zijn, zoals je bent.
Dat betekend dat je er ook gewoon mag zijn als je verdrietig en down bent, en het niet meer weet waar je het moet zoeken..

Gooi het er lekker uit.
Wat je niet opkropt ben je gewoon kwijt.
Laten vliegen die handel..

Ik vind jou heel dapper.
Je kiest voor zelfbehoud.
Je beseft dat je meer betekend dan een voetveeg.
Die paar zinnen die je hierboven noemt over wat er gebeurd is.. dat zou niemand moeten toelaten.
Denk dat je daarom een goede keuze gemaakt hebt.
Er zijn mannen zonder aantrekken en afstoten, zonder vreemdgaan.. zonder pijn..

Ik lees geen enkele reden om je te schamen..
Enkel veel pijn om de reden dat je vasthield aan deze man, die reden heb je losgelaten.
Wat is die reden?
De reden dat je bij hem bleef (terug komen), ondanks die smerige streken?

Knuffel! Je bent niet alleen.

Zon, 16/03/2014 - 01:35 — petals (of verwijderd)

goed zo!!! Opzouten met die

goed zo!!! Opzouten met die gast. En jezelf NIET schamen. Je voelt je rot, dat mag er zijn. Je hebt van hem gehouden, een deel van je mist hem nog steeds. Mag er ook zijn. Maar het is echt heel goed van je dat je die knoop hebt doorgehakt! Ik heb me enorm ellendig gevoeld van ex, die vreemde combinatie van heel boos en verdrietig zijn maar iemand tegelijk ook heel erg missen. Maar je mist een droom, je mist hoe je hoopte dat hij was, niet hem met zijn rotgedrag.

Zon, 16/03/2014 - 02:02 — Machteloosje

Mooi

Geschreven Petals!!!

Zon, 16/03/2014 - 19:23 — Claire93

@Brabbelbrabbel & Petals

Dankjulliewel, en het klopt wel wat jullie zeggen, en om antwoord te geven op Brabbelbrabbels vraag; hetgeen waardoor ik telkens terug bleef komen, heeft Petals eigenlijk al gezegd. De droom, de illusie dat het op een dag anders zou worden. De droom om samen gelukkig te worden, de potentie die hij op sommige momenten leek te hebben gaf mij het gevoel dat het er wel in zat bij hem, het had alleen wat tijd nodig dacht ik.. tuurlijk wist ik diep vanbinnen toen al dat het een oneindige droom was die nooit werkelijkheid zou worden, maar ik bleef hopen dat ik al die moeite niet voor niets had gedaan, en dat hij het wachten waard was.

Het eindresultaat is dat ik mezelf jarenlang voor de gek heb gehouden, en nu dus het antwoord heb wat ik toen niet wilde horen. Heeft het iets opgeleverd? Nee. Was hij het geduld en wachten waard? Nee. Leven we nu samen nog lang en gelukkig? Natuurlijk niet.

Het enige wat ik overheb is een wijze les, en een gebroken hart.

Maar aan de andere kant, beter laat dan nooit. En beter nu dan nog 2 jaar aankloten, hopen dat hij veranderd in een man die trouw en respectvol is.

Die ellende ben ik nu gelukkig mooi aan ontsnapt.

Ma, 17/03/2014 - 04:17 — Draakje76 (of verwijderd)

@claire93

Jaaa! Ik ben het helemaal met brabbelbrabbel en petals eens!

En ja,wat je zegt.....je hebt een gebroken hart nu en bent vele wijze lessen verder.Je gebroken hartje zal weer geheeld worden met de tijd en deze wijsheid zal je je levenlang meedragen met je.Stelt je in staat om het de volgende keer sneller te herkennen.
Wees trots op jezelf dat je het toch een kans wilde geven! Je hebt je uiterste best gedaan om er toch wat van te maken,die deur op een kiertje te houden en de liefde toe te laten,proberen te vergeven! Dat siert je alleen maar. Je weet voor jezelf nu waar je grens ligt.
Je liet woorden vallen als "onaantrekkelijk" en "schaamte" .....dat is jouw gevoel nu even en daar mag ik niet over oordelen natuurlijk,maar.....ik vind je juist heel dapper! En aantrekkelijk dat je na zo'n fout van je ex,nog bereid was? Er voor te gaan! Dat je DAT alleen al overwogen hebt? Zegt veel over jou als mens.Mooi juist!

Jij hoeft je helemaal nergens voor te schamen! Je hebt overwogen,het een tijdje aangezien en je zelfrespect heeft gekozen! Wauwww.....applaus!
Nu kan ik alleen maar voor je hopen,dat je je snel wat beter in je velletje gaat voelen en dat je straks weer zin krijgt in leuke dingen.En als je een dag zin hebt om je te verstoppen onder je dekbed? Dan is dat gewoon even nodig...

Zorg goed voor jezelf! Heel veel sterkte

Xxx knuf!

Wie is online

Enquête