2 weken geleden ging alles vrij goed met me. Ik deed veel dingen met vrienden en probeerde er zo weinig mogelijk aan te denken. Dat lukte ook echt goed toen.

Vorige week heb ik dan gepost dat ik weer in een mindere fase zat en dat ik niet wist of ik haar moest sturen voor tickets voor een concert. Ik kan zeggen; dat heb ik niet gedaan, heb gewoon 1 ticket gekocht voor mezelf en niet gestuurd naar haar of ze ook gaat en dit en dat.. Ik zag op het Facebook evenement dat ze gaat, dus ben blij dat ik niet gestuurd heb.

Paar dagen daarvoor had ik mijn profielfoto gewijzigd naar een foto getrokken na de breakup. Op diezelfde dag nog heeft zij ook haar profielfoto veranderd naar een foto van na de breakup. Het is al de tweede keer dat ze haar profielfoto verandert als ik dat doe.

Sinds mijn laatste post hier is het eigenlijk alleen maar slechter en slechter aan het gaan. Mijn eetlust is weer veel minder, heb constant dat stressgevoel. Ik volg ze niet meer op Facebook, dus als ze iets nieuws post zie ik het niet in mijn nieuwsoverzicht. Af en toe ga ik wel op haar profiel, omdat ik het gewoon echt niet kan weerstaan, die nieuwsgierigheid.

Ik zie dat ze terug vrienden geworden is met een soort van ex van haar die ze me, toen we nog samen waren, eens getoond had. Ze zei toen dat ze die kerel zelf verwijderd had van Facebook, en nu zijn ze weer vrienden. Dit lijkt me toch een beetje vreemd, nee? Ik stel alle soorten scenario's voor in mijn hoofd, en vooral degene waarin ze eigenlijk nooit over die jongen geweest is terwijl ze met mij was. Er waren nochtans echt geen tekens dat ze hem miste ofzo. Ik weet dat ze gedichten schrijft op een bepaalde site en ja, daar staat een gedicht in dat ze gepost heeft in 2014 (over die ex wss). Het gedicht eindigt met 'I will always wonder what we could be". Ze heeft het toen ook zelf gedaan gemaakt.

Er gaat echt vanalles door mijn hoofd nu. Ik voel me echt slecht, gewoon omdat ik al die scenario's door mijn hoofd haal. En dan denk ik aan onze mooie tijden. Ze zei me altijd dat ze nog nooit zo verliefd geweest was en dat ze echt mij als haar toekomstige man zag. Zou dit nu allemaal niet echt geweest zijn? Ik zit met zoveel vragen, maar ik weiger om nu al af te spreken met haar. Ik kan het gewoon nog niet. Ik ben er niet klaar voor. Ze zei me dat ze een brief geschreven heeft voor me, omdat ze haar gevoelens beter kan neerpennen dan ze te zeggen.. Maar ik ben zo bang..