Er zijn momenteel 0 gebruikers en 8 gasten online.
lichamelijke klachten
Is het normaal dat je je tijdens je ldvd lichamelijk ook zo slecht voelt? Ik ben al 2 keer heel erg verkouden geweest, ik heb het gevoel alsof er bergen met stenen op mijn schouders liggen en er iets heel hard tegen mijn borst aandrukt. Ik kan niet meer fatsoenlijk rechtop lopen, moet mezelf daar echt toe dwingen. Ik voel me letterlijk echt een hoopje ellende. Slapen doe ik trouwens wel goed, misschien niet zo lang als anders en als ik wakker word moet ik ook meteen uit bed, anders ga ik liggen piekeren, maar opzich gaat dat wel goed. Ik vraag me af of het door de winter komt of door mijn ldvd 
. Of misschien word ik wel oud 
.
- leentje's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van leentje
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Herkenbaar
Lieve Leentje
Het is heel normaal dat je dit alles zo voelt en ik denk dat iedereen hier het zo voelt. Idd een berg met keien op je schouders, zo'n gevoel is het wel. Bij mij is die last eraf gevallen nadat ons huis verkocht was en ik even heerlijk op vakantie geweest ben. Als dat gebeurd, dat die last echt wegvalt, dan ben je er praktisch overheen in mijn ogen. Verder zijn de lichamelijke klachten: Er veel afvallen, slecht slapen en niet kunnen concentreren. Sterkte en het komt echt allemaal wel weer goed.
Ik heb ook last van allemaal
Ik heb ook last van allemaal kleine kwaaltjes gehad in het begin van mijn ldvd en ik dacht ook dat het er los van stond eerst. Ben toen naar de dokter geweest en heb een bloedonderzoek laten doen daar kwam uit dat ik lichamelijk helemaal gezond was. Je verdriet kan zich gewoon uiten in allerlij kwaaltjes.
Is je leefpatroon sinds het uit is ook veranderd? bij mij wel, eerst deed ik heel veel aan sport en lette heel goed op mijn eetgewoonten, de eerste maanden sporte ik minder en at wat minder gezond. Nu zorg ik wel weer helemaal goed voor mezelf en voel me lichamelijk ook weer beter.
liefs mrp
Egeltje
Lieve Leentje,
Oude spreekwoorden bevatten altijd een kern van waarheid! Een mens gaat gebukt onder verdriet, voelt een last van zijn schouders vallen als een probleem opgelost wordt, er 'valt een pak van je hart' als je opgelucht bent...
Hoewel mijn ldvd eigenlijk zogoed als over is, heb ik de laatste tijd net hetzelfde als jij: het lijkt alsof ik niet meer rechtop kan lopen. Alsof ik in elkaar gekrompen loop van de kou. Op 1 maand 4 keer bij de chiropractor omdat mijn nek nu ook vastzit (mede doordat ik voortdurend op mijn tanden zit te bijten) van de stress. Ik probeer mijn houding te corrigeren en mijn schouders en kaken los te laten, maar na twee minuten ben ik alweer opgerold als een egeltje... Die druk op de borst komt waarschijnlijk van het ineengedoken zitten.
Egeltjes rollen zich op als er gevaar dreigt. Ik denk dat ik me onbewust schrap zet voor de volgende aanval van het leven... Klaar om te vechten of te vluchten! Klinkt dramatisch, maar ik heb de laatste jaren net iets te veel verdriet gehad (veel dierbaren verloren), en ik zit bijna te wachten op het volgende onheilstelefoontje...
Misschien ben jij nu ook net een egeltje? En zul je je weer ontrollen als het beter met je gaat? Ik kan je verder niet helpen, hoor, maar je vroeg of het herkenbaar was.
Liefs,
C.
Eigenlijk ben ik wel wat
Eigenlijk ben ik wel wat opgelucht om te lezen dat het waarschijnlijk toch wel door het ldvd komt. En idd mrp: het interesseert me helemaal niet wat ik eet of hoeveel ik eet, meestal eet ik 's avonds niet, ik let er dan wel op dat ik fruit eet, maar ik heb helemaal geen zin om naar de winkel te gaan om boodschappen, dus ik eet liever niks dan dat ik eerst nog om boodschappen moet. Net ook zoiets stoms: ik liep bij de blokker, ik had allemaal leuke dingen gezien voor in huis, ik stond bij de kassa met al die dingen, maar opeens kon ik het niet meer en ben ik weggelopen zonder mijn spulletjes. Wat interesseert het mij eigenlijk hoe mijn huis eruit ziet. Maar hopelijk gaat dat over.
En Cornelia: ik slaap ook zo opgerold en als ik op de bank tv lig te kijken of na lig te denken dan lig ik ook in een klein dotje, misschien dan toch een beetje zelfbescherming. Dank je wel voor jullie reacties, ik ben blij met de herkenning, jullie zijn allemaal zo lief en hopelijk voelen we ons allemaal over een paar maanden weer heel erg goed!
Morgen schijnt de zon weer....
Ken het ook..
Ik ken het gevoel wat je hebt ook wel.Maar ik moet koken voor de kids en eet zelf dan niks.Ik benvorig jaar toen ie wegging 11 kg afgevallen van ellende en zie dat maar er eens aan te komen..Lukt je bijna niet.Maar nu ben ik weer iets afgevallen en dat komt door prakiseren...Weet je toen ik me goed voelde ging ik later naaar bed en voelde me goed en lekker alleen thuis als de kids op bed lagen.Maar nu ie weer contact heeft gezocht voel ik me weer klote en ga alweer heel vroeg naar bed om te kunnen slapen en niet te denken.Oei wat een ellenden allemaal.Die verdomde onzekerheid ook altijd
Laat vrij wat je lief hebt, komt het terug is het van jou, zoniet is het er nooit geweest.
Mooie woorden joycexxx!
Mooie woorden joycexxx! Dat laatste zinnetje dan. Sinds ik hoorde dat mn ex een nieuwe vriendin had werd ik misselijk van verdriet. Ik at niks meer. Omdat ik weet dat ik moet eten heb ik met veel pijn en moeite per dag twee broodjes naar binnen kunnen schuiven. Slapen kon ik niet, heb ik vaak nu ook nog last van. Want als ik ga slapen denk ik aan mn problemen, en mijn ldvd is een heeeeel groot probleem, dus denk ik steeds aan hem. Concentreren gaat niet. Als ik in mn bed lig rol ik mezelf ook helemaal op, ik denk dat het me troost. Van kom maar hier, maar dan bijmezelf. Klinkt vreemd maarja. Net of ik in iemands armen ga liggen en me helemaal tegen die gene ga aanliggen ter bescherming.
Liefs,
Dearest...