Zoals een aantal van jullie weten is mijn relatie (de 2de in een jaar tijd) net voor kerst beëindigd.

Nu is het volgende aan de hand:

Ik maak me ernstig zorgen om de (geestelijke) gezondheid van mijn ex. Als ik alle dingen die zijn gebeurd op een rijtje zet, dan kan ik eigenlijk alleen maar concluderen dat ze het spoor volledig bijster is. Ze lijkt dwalende en opzoek naar iets dat ze telkens maar niet lijkt te vinden. Ze heeft nu iets met een kerel die uit een milieu komt dat totaal niet goed is voor iemand die niet lekker in haar vel zit. Hij gebruikt (veel) drugs. Coke, maar vooral MDMA (en dat zie je wel aan hem). Verder is het zo dat hij ook een groot drinker is. Qua gedrag en uiterlijk is het m.i. ook totaal haar type niet, maar goed... daar heb ik eigenlijk niets over te zeggen. Wie ben ik om dat te bepalen. Verder is die gast best wel oké. Best een gezellige gozer, maar hij schijnt (zelf nooit meegemaakt)totaal te kunnen flippen om niets en zich de volgende dag dan niets te herinneren. Brrr...

Mijn ex begint ook steeds vaker en steeds meer te drinken. Ook kwam er de laatste tijd steeds meer drugs om de hoek kijken. Ik wil niet heilig zijn, ik heb ook wel het een en ander uitgespookt. Ook de laatste tijd, maar ik weet dat er grenzen zijn. Drugs gebruikte ik eigenlijk al jaren niet meer, maar sinds ik met haar kreeg is het wel een aantal keer voorgekomen dat ik wat gebruikte. Puur recreatief. Ook hou ik wel van een stevig glas, maar ik heb wel zo mijn verantwoordelijkheden. Mijn ex lijkt haar verantwoordelijkheden langzaamaan overboord te gooien.

Ze hopt van de ene relatie in de andere. Als ze in relaties zit, flirt ze erop los. Lijkt wel alsof ze continu een netwerkje gasten onderhoud waar ze, als het niet loopt zoals ze wil, op terug kan vallen.

Ze is ontheven uit haar functie op haar werk. Ze had best een aardige functie. Haar avondstudie bedrijfsmanagement heeft ze vrij snel beëindigd aangezien dat toch niet haar ding bleek te zijn. Ze wordt 's nachts soms zwetend en huilend wakker van nare dromen. Ze heeft al jaren geen contact meer met haar vader. Die wil geen contact meer... schijnt een hele vreemde kerel te zijn die haar moeder vroeger sloeg enzo. Heel veel met haar over gesproken en dan barst ze in tranen uit. Laatst op haar 30ste verjaardag begon ze ineens volop te huilen omdat hij niet eens een kaartje had gestuurd.

Begin dit jaar is een relatie met een collega beëindigd. Zomaar. Hij wilde niet meer. Daar was ze goed ziek van. Verhuizingen meegemaakt. En zo kan ik nog wel ff doorgaan.

(Ghehe.. zie net dat ze haar profiel op hyves heeft gewijzigd van 'onbekend' naar 'relatie'. Lijkt me een actie om mij te zieken, want ze weet vast dat ik regelmatig op haar hyves-pagina kijk. Ik heb haar namelijk flink de waarheid verteld in een sms-bericht. Dat is niet in goede aarde gevallen kan ik je vertellen. Niet heel handig van mij, maar ik was kwaad en voelde me zwaar bedrogen)

In hoeverre kan ik bepalen of ze nu iets serieus met elkaar hebben? Tja... niet dus. Mijn gevoel zegt dat dit nooit lang kan duren, maar aan de andere kant zou ze het best nog eens lang met die man kunnen gaan uithouden. Ik bedoel...bij hem kan ze doen wat ze wil. Bovendien zal haar naam gezuiverd moeten worden. Ook heeft ie 2 schatten van dochtertjes waar ze vanaf begin af aan volop gek op is.

Eigenlijk zou ik blij moeten zijn dat het uit is, maar waarom ben ik dat niet? Ik mis haar best. Ik maak me zorgen om haar. Ik weet dat het nooit meer goed kan en zal komen tussen ons. Daarvoor is er al teveel kapot gegaan.

Is het verstandig om haar beste vriendin een sms te sturen dat ik me zorgen maak? Dat ik haar vraag om een oogje in het zeil te houden?