Medelijden en toch een beetje zorgen...

afbeelding van wesley74

Het is haast een week geleden dat ik een heftige ruzie met mijn ex heb gehad, tijdens de ruzie liepen de emoties hoog op aan beide kanten, zowel ik als zij waren behoorlijk door het lint gegaan.

Gisteren ging ik even kijken of er nog post lag voor mij, terwijl ik de poststukken aan het sorteren was zag ik dat er was ingesproken op het antwoordapparaat, na het bericht beluisterd te hebben bleek het de ARBO te zijn. Of ze zo snel mogelijk contact wilde opnemen met hun omdat ze graag wilden weten wat er aan de hand is. Vond het maar vreemd, ze zag er begin van de week niet ziek uit, leek me ook niet xtreem moe, in elk geval geen tekens dat ze de ziektewet in zou gaan of er al in zou zitten. Normaal gesproken is zij niet iemand die zichzelf snel ziek meldt, er moet heel wat aan de hand zijn wil zij zichzelf ziek melden. Hierom verbaasd het me dus heel erg dat de ARBO aan de telefoon heeft gehangen.

Was ik dan toch te hard geweest in mijn woorden? Heeft ze het nu dan echt zo te pakken dat ze zichzelf ziek moet gaan melden? Ben enigszins nieuwsgierig wat ze nu heeft en er komt ondanks alles toch een beetje medelijden om de hoek kijken. Raar karakter trekje van mij...

Het zal allemaal wel loslopen, morgen zie ik haar als het goed is bij de bank om nog wat financieele zaken af te handelen, zal dan eens kijken hoe ze er aan toe is, vooralsnog probeer ik me er niet al te druk om te maken.

Wesley

afbeelding van Jeronimo

Raar karakter trekje? Wees

Raar karakter trekje? Wees blij dat je empatisch vermogen hebt! Kan ik van mijn ex niet bepaald zeggen. Probeer contact te leggen zonder verwijten, anders maak je het misschien wel erger. Succes!

afbeelding van wesley74

Ik heb haar gisteren een sms

Ik heb haar gisteren een sms gestuurd met daarin allen de info die ik wilde verstrekken; ARBO heeft gebeld en er ligt een brief van de notaris voor je klaar. Verder geen woorden gebruikt. Verwacht ook geen sms terug (ontvangst bevestiging), daar ik zelf ook niks terug stuur. Het is goed zo, ik heb voor mijn gevoel mijn taak gedaan. Morgen zien of ze op komt dagen bij de bank...

Als je blijft staren naar de plek waar de zon onderging, zal je hem nooit meer op zien gaan...

afbeelding van cleo31

lieve wes,

Niet teveel denken voor haar. Mogelijk dat het haar allemaal erg aangrijpt maar dat is logisch toch het is haast nooit dat 1 iemand pijn heeft van een relatiebreuk al is degene die het uitmaakt vaak degene die er al stappen verder in is. Veel sterkte en laat haar haar eigen boontjes doppen. Ga je niet afvragen of het goed is wat jij hebt gedaan in een gesprek.

een lesje niet geleerd is een lesje over doen x Cleo

afbeelding van wesley74

Beste Cleo31, Dat ze nu

Beste Cleo31,

Dat ze nu psychiatrische hulp heeft en medicijnen slikt zegt mij voldoende over hoe ze er nu aan toe is. Ze is altijd fel tegen dit soort hulp geweest en nu heeft ze alsnog toegegeven, het zit haar dus behoorlijk hoog en zal haar waarschijnlijk ook aangrijpen.

Zoals ik al in eerdere blogs schreef, misschien is die roze bril nu ineens niet zo roze meer en begint het wolkje waar ze op op wat doorzichtig te worden...

Het is waar dat ik me niets meer moet afvragen over dingen die ik heb gezegd...er is per slot van rekenning ook geen rekening met mij gehouden, dus waarom zou ik het nu wel gaan doen... alleen het druist zo tegen mijn normale doen en laten in. Maar het is goed zo! Blijf gewoon tegen mezelf zeggen: Het was haar eigen keuze en nu heeft ze het zoals ze het wilt hebben...

Wesley

Als je blijft staren naar de plek waar de zon onderging, zal je hem nooit meer op zien gaan...

afbeelding van Speler

Beste Wesley, Jij bent nu al

Beste Wesley,

Jij bent nu al zover gekomen dat je je hard kan opstellen. Hoe ik je blogs gelezen heb, heb jij al een pak gedaan om alles af te ronden , zowel emotionele als rationele problemen en alle problemen rond jullie huisje.

Nu is de wolk mss niet meer zo roos voor haar, maar je kan nu beter verder zonder haar.

Veel moed,

Speler

Life is what you make of it...or not!