Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
Mijn eigen schuld
Vannacht weer niet geslapen, ik kan niet stoppen met piekeren. Op dit moment geef ik mezelf de schuld van alles. Ik heb hem weggejaagd. Ik kan mezelf wel voor me kop slaan. Ik heb nooit gezien hoeveel hij van mij hield. Ik heb dat voor lief genomen. Het was nooit goed genoeg voor mij, het moest altijd beter. Nu ik dat inzie is het te laat...... hij is weg...... ik stomme stomme trut.
- bluegirl's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Ik heb ook vannacht weer
Ik heb ook vannacht weer niet geslapen, heb ik nu al een week.
Erg vervelend is dat ja!
Ik gaf mezelf ook de schuld, doe het soms nog steeds.
Ik was te verlegen tegenover hem, dat vind ik van mezelf. ALs ik misschien niet zo verlegen was gwst waren dingen misschien wel anders gelopen.
maargoed, aan de ene kant moeten mensen je accepteren zoals je bent.
Daarom verwijt ik mezelf niet dat het door mij komt, als ie echt verliefd op me was, was die verlegenheid geen probleem gwst.
Helaas ken ik je verhaal niet, dus weet ook niet precies hoe het is gelopen. Maar meid, succes. We komen er allemaal doorheen!
Liefs,
Dearest...
Zoiets had ik ook....pas als
Zoiets had ik ook....pas als het uit is besef je pas dingen....dingen die je in gaat zien, dingen waarvan je spijt van heb gekregen. In het begin kon ik ook weken niet slapen. Moest ook net als jij continu gaan piekeren over dingen. Maar je moet ook weten als het nog aan was geweest, je deze dingen eigenlijk nooit had beseft. Het is eigenlijk meer een vorm van idealiseren. Je gaat je inzien dat je ex opeens eigenlijk heel goed was ( terwijl eigenlijk als het nog aan was nog steeds hetzelfde was.....) Het idealiseren is een moeilijke proces die je moet overwinnen. Ik doe dat nog af en toe ook nog. Wees duidelijk voor jezelf....Mis je de relatie of mis je hem echt??
Veel sterkte!!
Volgens mij zijn er weinig
Volgens mij zijn er weinig leerzamere processen in het leven dan dit soort dingen, als een relatie net verbroken is. Ik voel me ook in een paar maanden tijd alweer vele malen wijzer. Alleen jammer dat ik niet zoveel kan met al die kennis en inzichten die ik bijeen gepiekerd heb.
ik mis hem
Ik weet dat ik aan het idealiseren ben en dat beter niet kan doen. Maar ?ɬ©?ɬ©n ding is me wel duidelijk: IK MIS HEM! Onze relatie liep al een tijdje niet meer zo lekker, als ik aan de laatste weken denk voelde ik mij 50 jaar getrouwd. Maar wat ik niet zag is dat hij al bezig was met afscheid nemen van mij, daarom voelde het zo moeizaam. En natuurlijk mis ik ook de relatie wel, je moet nu ineens je leven alleen leven, geen partner meer om op terug te vallen, om te delen, om lief te hebben. Maar ondanks dat... IK MIS HEM!!
Ik vraag me ook weleens af
Ik vraag me ook weleens af of mijn ex bezig was met afscheidnemen voordat de relatie over was. Het boterde tussen ons al een tijdje niet meer, maar toch had zij nog wel toekomstplannen voor ons samen. Hoe weet jij dat hij al bezig was met afscheidnemen?
EDIT: Oh.. en die slapeloosheid had ik ook in het begin. Duurt een tijdje, maar vanzelf gaat het wel weer beter. Ik werd 's nachts iedere keer rond 4 uur wakker. Inslapen ging opzich wel aardig. Nu slaap ik wel weer goed. Af en toe eens een slecht nachtje, maar over het algemeen gaat het wel.
afscheid
Ook hij had tot vorige week maandag nog steeds plannen voor de toekomst voor ons samen. De dag erna, de dat we uit elkaar gingen vertelde hij mij hoe hij vanaf dat punt verder zou gaan. Als je nog geen afscheid hebt genomen dat heb je mi nog geen idee hoe je verder moet gaan... ook al ben jij degene die de relatie verbreekt. Maar zijn plannen voor de toekomst zijn duidelijk en helder, het was een beetje een zakelijke mededeling. Hij moet aan zichzelf denken en zijn leven gaan leiden op zijn manier en daarin is geen plek voor mij. Als je dat 10 minuten nadat de bom is gebarsten kunt zeggen heb je al afscheid genomen zonder het de ander te laten weten. En weet je.. ik voel me nu zo stom dat ik dat niet heb gezien.
Mijn x verklaarde achteraf
Mijn x verklaarde achteraf ook al langer bezig te zijn met afscheid nemen, ondanks dat ze hiermee bezig was hebben we nog wel plannen gemaakt mbt verbouwingen in en rond ons huis. Ze heeft het dus heel goed verborgen kunnen houden, echt een mooi toneelstukje opgevoerd. Nu ik er aan terugdenk "zie" ik de kenmerken wel, echter toen zag ik ze niet, was er blind voor of wilde ze misschien niet zien.
Als je blijft staren naar de plek waar de zon onderging, zal je hem nooit meer op zien gaan...
Toneelschool
Dit is echt precies hetzelfde geval als bij mij. De laatste week van onze relatie hebben we zoveel leuke plannen gemaakt voor onze zomer samen. Ze vertelde me nog iedere dag hoeveel ze van mij hield, stuurde smsjes, belde veel op. En zelfs ?ɬ©?ɬ©n nacht voordat zij het uit maakte kroop ze 's nachts in bed tegen mij aan en zij ze dat ze zooo veel van mij hield. En toen was het opeens over! "We passen niet bij elkaar!", verteld ze na twee jaar. Als een donderslag bij heldere hemel. Bleek ze al drie maanden heel erg verdrietig te zijn geweest om 'haar' situatie. Ongelofelijk. Precies wat je schrijft Wesley; een toneelstukje! Hoe hou je dat drie maanden vol zonder je verdriet te tonen of zonder ook maar ergens over te praten met je partner?! Achteraf heb ik de kenmerken ook wel herkend, maar als je iedere week nog leuke dingen met je partner doet en ze verteld je iedere dag hoeveel ze van je houdt, dan trek je daar je conclussies niet uit. Ze had nog wel gevoelens voor mij, vond me nog leuk en aardig maar ze had tijd nodig voor haarzelf. Ze stemde in met een 2e kans, maar dan wilde ze mij een tijd niet meer zien, moest ze heel goed nadenken en zou ze zelf de eerste stap naar contact maken. We hebben toen dus g?ɬ©?ɬ©n afscheid genomen. Ik ben gewoon gegaan.
Daarna heb ik nooit meer iets van haar vernomen. Misschien is de toneelacademie iets voor haar.
Nick.
Ik denk niet dat mijn ex
Ik denk niet dat mijn ex echt bezig wat met afscheidnemen. Er was wel een afstand tussen ons gegroeid. De week nadat ik mijn twijfels over onze toekomst samen heb uitgesproken is ze duidelijk wel begonnen met afscheidnemen. Op het punt dat ze daadwerkelijk de deur achter haar dicht zou trekken zag ik aarzeling. Veel aarzeling zelfs. Ze zat duidelijk te wachten tot ik haar zou smeken niet weg te gaan. Dat kon ik toen niet omdat het me op dat moment niet zoveel boeide. Ik wilde even rust en dat kon niet met iemand die heel de tijd allemaal antwoorden van je wil. Toen ik haar terug wilde was het te laat. Aan haar reactie van laatst merkte ik ook wel dat ze er nog lang niet overheen is. Ze houdt wel voet bij stuk, maar dat is denk ik haar woede.
afscheid nemen
Toen ik met mijn klas op vakantie was en ik terugkwam merkte ik van mezelf dat ik al afscheid van hem aan het nemen was, hoe dol ik ook wel niet op hem was. Die week daarna weinig van hem gehoord, ik moest al het contact opnemen. Misschien was hij in die week er ook al mee bezig, want toen we elkaar wwer zagen begon de ellende. Dat is tenminste wat ik denk. Drm twijfelden we ook of we verder moesten gaan omdat we beide d8en dat we niks voor elkaar voelden. Ik denk dat dat een fout beslissing was gwst als ik het zo allemaal merk!
Hee Jeronimo, weet je wat
Hee Jeronimo, weet je wat mij bang maakt? Hoe jij je voelde zo denk ik dat hij zich nu voelt. En dat maakt me bang omdat ik lees dat je haar terug wilde en ik nu ga denken dat hij dat misschien over een tijdje ook wil. Ijdele hoop? Hij zegt ook tegen mij dat ik antwoorden wil die hij mij nu niet kan geven. Maar ik kan toch niet blijven wachten op iets wat misschien kan gaan gebeuren? Hij heeft mij gezegd dat hij tijd nodig heeft voor zichzelf om over alles na te denken, ik heb gezegd dat ik op hem wacht. Maar om het draagbaar voor mezelf te maken probeer ik toch afscheid te nemen omdat ik bang ben dat ik op niks zit te wachten.
Ga er niet vanuit dat hij
Ga er niet vanuit dat hij terug wil na een rustperiode. Ik miste haar al vanaf het moment dat ze de deur dichttrok. Ik wilde alleen op dat moment rust. Ik wilde geen hoogoplopende ruzie aangezien ik al erg gestressed was. Dat wilde ik dus voorkomen.
stop!
Hoe stop je dat proces van idealiseren? Ik heb het idee dat ik aan het wegkwijnen ben in zelfmedelijden. Hoe trek ik mezelf daar toch uit? Ik kan mezelf maar geen trap onder mijn hol geven!
Denk niet dat het echt te
Denk niet dat het echt te stoppen is. Ik betrap me er ook iedere keer weer op dat ik het doe. Echter dat helpt wel iets. Je moet jezelf erop betrappen. Zeg dan letterlijk tegen jezelf: "Stop!...nu doe ik het weer"
1. Begin bijvoorbeeld eens met het maken van een lijstje met dingen die je regelmatig denkt. Je automatische gedachten, want vaak sta je er niet eens bij stil dat je denkt.
2. Hou dat lijstje op zak, lees het regelmatig door als je weer in die gedachten verzinkt. Vul die lijst ook aan indien nodig.
3. Hou jezelf dan voor: "H?ɬ©.. nu ben ik weer op die automatische (boze, verdrietige, jaloerse) piloot bezig"
6. Neem het besluit er mee te stoppen door je aandacht ergens anders op te richten. Maakt niet uit... als het maar afleidt van je automatische gedachten.
V.b: Ga muziek luisteren, sporten, stuk lopen, afwassen, stofzuigen... ik noem maar wat.
7. Wanneer je jezelf weer betrapt roep je tegen jezelf "stop!"
8. Probeer die irrationele gedachten om te zetten in rationele gedachten. Je zult namelijk niet de rest van je leven alleen blijven. Het is niet het einde van de wereld. Het is inderdaad erg vervelend dat het over is tussen jullie, maar is het verschrikkelijk? Nee.. het is juist een kans om er sterker uit te komen. Veel van jezelf te leren. etc etc.
Niet dat bovenstaande mij echt helpt, ben er ook nog niet serieus mee bezig geweest. Maar het schijnt een goede manier te zijn volgens Ren?ɬ© Diekstra, de schrijver van het boekje "Ik kan denken en voelen wat ik wil". Het is in feite heel simpel, maar je moet er wel mee aan de slag.
Ik hoop dat jij er wel iets mee kunt. Succes!
Blue
Hey bluegirl,
Ik leef met je mee en ik denk dat de enige mogelijkheid hier tijd is. Geef alles zijn tijd om een plaatsje te krijgen.
Veel sterkte,
Speler
Life is what you make of it...or not!