Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Nieuws van het ex-en front!
Afgelopen zaterdag heb ik te horen gekregen dat mijn ex toch wel aardig kapot is geweest van onze breuk. Haar moeder schijnt daar ook onder geleden te hebben aangezien het haar kind was die pijn had. Haar moeder heeft dit tegen mijn oma verteld. Ze sprak haar aan de telefoon. Eigenlijk puur toeval. Die 2 kennen elkaar nauwelijks, maar omdat mijn moeder op dit moment in scheiding ligt kwam het zo ter spraken. Mijn oma voelt natuurlijk ook de pijn van haar dochter.
Ik vond het toch wel frapant dat er nu ineens wel dingen werden losgelaten door mijn schoonmoeder. Voorheen werd de schijn een beetje opgehouden dat het allemaal wel best met haar ging enzo. Nu blijkt ze dus een enorme dreun gehad te hebben. Zoals het er nu naar uitziet is het echt over voor haar. Ik heb het kapot gemaakt met woorden. Ik ben me daarvan ook bewust en voel me best schuldig over bepaalde dingen die ik gezegd heb. Ik wil niet dat ze pijn heeft en heb haar echt niet bewust pijn gedaan. Had het voormezelf allemaal niet echt op een rijtje en tja... ik kan nogal rot uit de hoek komen. Ben er van overtuigd dat ik dit af ga leren. Ik moet eens leren tot 10 te tellen en na te denken voor ik dingen roep.
Haar nieuwe vriend is overigens ook nog niet thuis ge?ɬØntroduceerd. Ze zou het rustig aan willen doen. Zelf denk ik dat ik nog door haar gedachten spook waardoor ze niet echt voor die gast kan gaan. Misschien is het voor haar juist wel afleiding en is er helemaal geen sprake van ware liefde tussen die 2.
Een vriend van mij reageerde lacherig toen ik hem vertelde dat V. met die gast ging. Zo van: "Whaha... nou, ik wens haar veel plezier. Die gozer spoort niet man". Waarom hij niet spoort kon hij niet echt duidelijk overbrengen, maar goed... het zal wel.
Maar wat kan ik hier nu weer mee zeg? Aan de ene kant heb ik minder pijn omdat ik nu echt de bevestiging heb dat ze er ook goed mee heeft gezeten. Ok.. eigenlijk wens ik haar geen verdriet toe, maar toch. Verder weet ik nu ook precies waarom het over is. Wist ik eigenlijk al, maar ook hier weer de bevestiging. Die info over die gast geeft me weer hoop terwijl het misschien verstandiger is dat niet te hebben.
Ik heb ineens de sterke drang om haar een sms-je te sturen met de tekst: "Ik mis je" Meer niet. Toch denk ik niet dat het zinvol is om dat te doen. Ze zal denken.. "Eerst zegt ie dat ie nooit meer contact op zal nemen en nu gaat ie weer zitten sms-en" Ze zal me negeren. Ik zal er ongetwijfeld gevoelens mee losmaken bij haar, maar ik denk dat ze gewoon tegen die gevoelens in blijft gaan.
Iemand nuttige tips?
- Jeronimo's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Blog van Jeronimo
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Hee Jero
Hee Jero,
Ik lees tussen de regels door dat je toch nog steeds een soort van hoop hebt, in ieder geval, je kunt het nog niet loslaten. Misschien moet je ook gewoon die sms sturen. Besef wel dat ze nu die nieuwe vriend heeft en dat je er waarschijnlijk helemaal geen reactie op krijgt, waardoor je misschien nog meer gefrustreerd raakt. Misschien moet je het anders aanpakken. Er zijn volgens mij toch nog een hoop dingen onuitgesproken gebleven tussen jullie. Misschien moet je vragen om ?ɬ©?ɬ©n laatste gesprek, face to face, zonder ruzie te maken en respectvol. Want ik heb echt het idee dat je het niet kan afsluiten door "all things left unsaid."
Het probleem met zo'n "hoop-situatie" is dat je er echt wel alles aan wilt doen. Maar dat je soms geduld moet hebben en inderdaad soms de liefde zijn werk moet laten doen, zoals meer mensen op deze site wel eens hebben gezegd. Volgens mij zit er wel een kern van waarheid in. Ik moet ook oppassen. Ik wil soms ook veel te veel "doen". Maar ik moet gewoon geduld hebben. Dat verhaal van Hans met de reactie van freespirit erop zou ik hem wel willen mailen. Maar misschien moet ik het ook gewoon even laten rusten omdat ik hem anders overlaad met info. Ik moet vast blijven houden aan de positieve kleine dingen zoals dat hij me vrijdagavond en gisteravond uit zichzelf heeft gebeld. Best wel een grote stap voor hem aangezien hij meer iemand is voor e-mailen of MSNen. Dat moet ik gewoon in gedachte houden. Sorry dat ik het ff over mezelf heb in mijn antwoord aan jou, Jero, maar misschien heb je er wat aan om te zien hoe ik ermee omga.
Lieve Jero,
Als je niet verder kunt gaan met het "loslaten" van haar dan moet je misschien echt om een laatste gesprek vragen. Al is het maar om alles vredig te kunnen afsluiten. Ik denk niet dat jij moet wachten totdat "liefde" zijn werk doet omdat daarvoor toch teveel kapot is gemaakt tussen jullie. Jij moet denk ik wel echt een gesprek aangaan zodat je kunt uitleggen waarom je soms van die stomme dingen hebt gezegd en dat je kunt uitleggen dat je er erg veel spijt van hebt.
Ik kan begrijpen dat het raar voelt omdat je al een soort van afsluitende e-mail hebt gestuurd en daar van haar helemaal geen antwoord hebt gekregen. Wat je ook zou kunnen doen is van haar een reactie daarop vragen.
Laat haar weten dat het je allemaal zo bezig houdt en dat je het niet kunt afsluiten zonder van haar een reactie te hebben gehad of een positief (afsluitend) gesprek.
Iig sterkte met je beslissing.
Liefs,
Hoop
Hey Hoop, bedankt voor je
Hey Hoop, bedankt voor je uitgebreide reply!
Je hebt gelijk. Ik kan het nog steeds niet helemaal loslaten. Ergens heb ik nog steeds wel een beetje hoop dat het ooit nog goed gaat komen. Hoe onrealistisch het allemaal ook lijkt.
Helaas zijn wij op een vervelende manier uit elkaar gegaan en hebben we nooit een normaal gesprek kunnen voeren. Dat berichtje wil ik wel sturen, maar ik doe het toch niet. Mijn ex-schoonmoeder heeft namelijk gezegd dat ze nu nog steeds niet in staat is om er met mij over te praten. Ze is op dit moment dus nog steeds kwaad en wil van een gesprek niets weten. Tenminste, dat is wat ik van mijn oma hoorde. Volgens mijn ex-schoonmoeder zou het nooit meer goedkomen tussen ons, maar ze zei wel dat tijd nog een hoop kan doen. Tijd zal e.e.a. moeten uitwijzen.
Zo'n face 2 face gesprek is op dit moment dus ook helaas geen optie. Misschien moet ik de liefde (als die er nog is) maar haar werk laten doen inderdaad en rustig verder leven. Als ze er nog niet klaar mee is, komt ze misschien vanzelf wel een keer. Kan ook zijn dat zij de stap niet meer durft te nemen omdat ze misschien ook geen gezichtsverlies bij anderen wil lijden.
Heb al vaker gevraagd om een afsluitend face 2 face gesprek, maar dan krijg je of g?ɬ©?ɬ©n antwoord of het antwoord: "Ik heb niets meer te zeggen tegen jou!! Ik heb alles al gezegd!"
Ik denk dat je wel een punt hebt met dat rustig aan doen. Gewoon alles op zijn beloop laten. Wie weet loop ik haar vandaag of morgen eens tegen het lijf. Die magnetron ga ik overigens niet zelf terugbrengen. Mijn moeder krijgt die eer, want als ik ineens voor haar deur sta zou ze wel eens kunnen schrikken. En nu ik weet dat ze n?ɬ?g boos is, lijkt me dat niet echt handig.
Ik denk dat ze gewoon niet met mij geconfronteerd wil worden. Dat het nog teveel pijn doet allemaal. Ik geef het nog wat tijd.
Lieve J., Stuur die sms
Lieve J.,
Stuur die sms alleen als je 100% zeker bent dat je met elk mogelijk negatief gevolg kan leven. Dat kan zijn: geen antwoord. een gemeen antwoord. een antwoord van die kerel,...
Bedenk ook dat je je heel kwetsbaar opstelt, dat maakt je vatbaarder voor negatieve emoties die toekomstige toestanden als haar tegen het lijf lopen kunnen meebrengen. Van mij mag je sms'en hoor, ik zou het al lang gedaan hebben. Maar je weet dan ook hoe het mij vergaan is...
Liefs
Daph
Je hebt helemaal gelijk
Je hebt helemaal gelijk Daph! Ik stuur lekker niets. Ik kan mezelf wel bedwingen. Ik laat de tijd haar werk gewoon doen
Goed zo! Sterk bezig!
Goed zo! Sterk bezig!
Liefs
Ik leer van jullie!
Hee Jero en Daphje,
Ik leer van jullie! Soms kan je idd beter rustig aan doen en eventuele liefde zijn werk laten doen h?ɬ®. Ik wil ook veel te vlug echt resultaat hebben. Vooral als mensen in mijn omgeving gaan vragen: komt het nog goed? Maar geduld werpt echt zijn vruchten af. Ik merk het nu ook. Ik moet echt blij zijn met de kleine dingen. Maar soms dan wil ik hem wel door elkaar schudden en zeggen: Ik ben het M! Ik gun je alles, je kunt alles bespreken, als we maar weer een setje kunnen zijn! Pfff maar ik moet hem gewoon tijd gunnen. I know.
Sorry dat ik dit allemaal op jouw topic plaats Jero, maar ik leer van je.
Thanx,
Hoop
Nou.. tenminste nog ?ɬ?ets
Nou.. tenminste nog ?ɬ?ets positiefs aan onze relatiebreuk
Ik heb ook enorm veel van jou en anderen hier op de site geleerd. ?É‚Ä?cht, zonder jullie raad had ik alles nog veel verkeerder aangepakt dan dat ik tot nu toe al gedaan heb.
Die keer dat ze ineens in mijn stamkroeg stond was een teken aan de wand. Toen heb ik het totaal verkeerd aangepakt. Ik had haar slechts moeten groeten en zeker niet op haar af moeten stappen. Zij was daar met een reden, maar welke precies... dat weet ik niet. Ik heb het toen verziekt waardoor ze nu dus nog boos is. Ze schreef de dag erna: "Nu weet ik weer waarom het uit is!"
Dit verteld mij dat ze er nog niet klaar mee was. Nu dus misschien wel, maar zelfs nu sluit ik niet uit dat er nog een dag komt dat ze contact opneemt of dat we elkaar gaan spreken.
jeronimo stuur een sms met
jeronimo stuur een sms met de tekst van "wat er ook is gebeurd tussen ons, ik voel alleen maar liefde voor je veel liefde en hoop dat je gelukkig wordt." als je toch graag een sms wil sturen. Een vriend van me was ook gedumpt door een meid, hij stuurde deze sms als laatste ne ze kwam na 3 maand terug, maar ja kan toeval zijn.
Hey Mike_r! Bedankt voor het
Hey Mike_r! Bedankt voor het meedenken. Die gast heeft dan geluk gehad. Ik stuur toch maar helemaal geen sms. De laatste e-mails die ik haar heb verstuurd getuigen eigenlijk wel van genoeg liefde voor haar. Ze heeft er alleen niets mee gedaan. Ik denk niet dat een sms van mijn kant nog veel kan redden. Als er nog iets te redden valt, dan denk ik dat dat alleen mogelijk is door een gesprek.
Ik geef het nog wat tijd. Wie weet loop ik haar binnenkort tegen het lijf. Afhankelijk van haar reactie zie ik wel wat ik dan doe. Misschien zeg ik alleen gedag, misschien zelfs wel helemaal niet (had verleden keer ook effect) of ik knoop misschien wel een gesprekje aan. Tijd zal het leren.