Ook aan die medicatie zat was ik ook een hoopje bladeren.. Ik weet precies wat je bedoeld ik werd gevoelloos en haalde de stomste dingen uit. Toen ik had besloten ermee te stoppen wist ik zelf niet eens meer wat gevoel was heb er af en toe nu nog steeds moeite mee. Het kan je echt behoorlijk beschadigen. Dus ik denk dat het verstandig is om gewoon even te praten over andere medicatie. ( het liefst geen)

Als je zwak bent moet je juist weer actief bezig gaan... ik ben de eerste week dat mn ex bij me weg was 12 kilo afgevallen en ben nu in totaal 25 kilo afgevallen, juist door weer actief te worden dwing je jezelf om weer in een ritme te komen, ik heb ook nog steeds geen zin in eten, maar door het sporten vraagt mn lichaam zo indringend om voedsel dat ik toch (zij het met weinig smaak) weer eet, mn gewicht is nu al een maand redelijk stabiel rond de 75 kilo.

Ik snap wat je bedoeld met bang dat iedereen je verdriet voelt, ik heb daar zelf op zn Hollands gezegd schijt aan, maar ik snap dat dat voor iedereen anders ligt, maar dan is juist deze tijd en dit weer ideaal toch?
Zijn er geen mensen die dicht bij je staan (en die dus sowieso al weten hoe moeilijk je het hebt) die mee willen met een stukje hardlopen of fietsen?

Als de drempel om iets actiefs buiten te doen toch te hoog is... dan zou je misschien iets binnenshuis kunnen doen, maar ik zou toch proberen om er ook uit te gaan meis, voor mij persoonlijk was het binnen blijven zitten (wat ik de eerste week deed, direct uit mn werk naar huis en zitten janken op de bank tot ik volledig kapot, mezelf mn bed in sleurde) een zeer slecht idee, na een week heb ik een abonnement op de sportschool genomen, als ik dat niet had gedaan weet ik niet of ik hier nu zou zitten te typen.
Uiteraard is dit voor ieder mens verschillend, maar alleen blijven zitten lijkt me voor niemand een goed idee, daardoor raak je steeds verder in een isolement en heb je steeds minder energie en zin om ook maar iets te doen.

Sterkte Fro