Het heftige gesprek van eergisteren heeft me, ondanks dat het pijn deed, toch ook veel rust gegeven. Zijn zoveelste 'ik zie het op dit moment niet meer' tegenover mijn 'ik wil het nog niet opgeven'. Maar toch ook die erkenning van beide kanten: kunnen we elkaar gelukkig maken. Kan het anders?
Want we weten allebei dat het niet meer moet/kan worden zoals het was. Als dat het is, dan moeten we stoppen. En hij is niet de enige die dat heeft gedacht. Ook ik heb die gedachten gehad in de maanden voordat alles ontplofte. Maar ik wil werken, ik wil knokken voor verandering. En hij...

Toch is dat de bottom-line. Het moet anders. En dan ga ik denken aan een leven zonder hem. En als ik daaraan denk dan is er oneindig veel verdriet. Rouw over wat we hebben geprobeerd en wat niet is gelukt. Over het feit dat het misschien te laat is en dat hij niet meer wil vechten voor mij en voor een heel gezin voor zijn kinderen.

Maar er is ook iets anders: wat als hij gelijk heeft. Wat als het écht niet beter kan. Wat als het mogelijk is om een relatie op te bouwen met iemand die wel ge?ɬØnteresseerd is in mijn verhalenschrijverij (wat hem totaal niet boeit, maar voor mij heel belangrijk is). Wat als iemand wel ge?ɬØnteresseerd is in sommige van mijn hersenspinsels. Wat als... wat als het anders was?

Ik was negentien toen ik hem tegen het lijf liep. Ik werd verliefd en ben nooit meer weggegaan. Ik weet niet hoe het anders zou kunnen...

En dan: ik wol het niet. Ik wil zeker weten dat we alles hebben gegeven, alles geprobeerd. Nog een keer knokken. Maar ik kan het niet alleen.
Maar ik ben rustiger nu. Lang gepraat met mijn zus, die ver weg woont. Ze zei: blijf daar niet zitten. Laat je ophalen door iemand. Ga iets doén!
Gisteren mijn beste vriendin gebeld. Weer gehuild, gepraat én afgesproken om komend weekend lekker op stap te gaan samen met mijn rolstoel. En haar beloofd dat ik dat ook vast ga houden. Zelfs al slaag ik erin mijn relatie te redden, dan nog: ik ga zelfstandiger zijn, meer ondernemen zonder hem. Weer mijn eigen vrouw zijn, in plaats van de helft van een stel.