Everything happens for a reason brabbel. Probeer dat in je achterhoofd te houden. Blijkbaar is dit nodig, waarom? Dat zul je je de komende tijd misschien iedere minuut van de dag afvragen "waarom" maar over een tijd weet je waarom, de tijd zal leren waarom, en dan begrijp jij waarom dit nodig was. Kan 2 kanten opgaan

En wat betreft die mail.. Ik twijfel daar ook al sinds dag 1 over, wel of niet een mail sturen met hoe ik alles ervaren heb en dat ik nu boos ben, maar ik heb besloten dit niet te doen omdat hij voor mij na alles die energie en mooie woorden niet waard is, en ik toch geen reactie zal krijgen. Mocht hij mij ooit vragen waarom ik geen contact meer zoek dan zal ik hem zeggen dat ik dat wel haarfijn wil uitleggen, in een mail dus, nu in elk geval nog niet. Doe wat goed voelt voor jou. Als jij nog dingen hebt die gezegd moeten worden of die jij van je hart wilt dan stuur je hem een mail.

Sterkte bij zijn ouders, sterkte met alles, knuffel

Zijn woorden:

"Ik geloof niet in sprookjes.
Het sprookje klinkt mooi, gisteren nogmaals gezegd, maar ik geloof er niet in.

Hij had onlangs ontdekt dat wat je geloofd je ook kunt voelen.
Dus je denkt dus je voelt."

-----
Nou moppie.. Zo simpel is het niet he..
Dat klinkt als een beheersing van zo'n slang beheerder.

Avond was oke. Heb nog n uur de tijd genomen daarna om echt weg te komen, echt weg te rijden. Gebeld, gejankt, gevloekt.
Briefje geschreven en in het bos gelegd/begraven, als afscheid.
Veel bevestiging van m'n ideeën bij z'n ouders.
Best jammer. Jammer voor de ontwikkeling van m'n lief.
Ze waren blij weer de oude zoon te hebben nadat hij zo'n aardbeving gehad had.
Mijn inziens is dat niet goed.
Afgekapt in z'n ontwikkeling.

Ipv blij de oude rustige terug te hebben..
Moet je je afvragen: wat gebeurde er? Hoe kan het dat je zo jezelf verloor? Hem laten onderzoeken ipv help help help snel weer terug naar "jezelf", weg uit de emotie.

Maargoed..

Ook heavy.. Daar weg te gaan..

Had m rond half tien ff gebeld.. Hij nam niet op.
Wilde afscheid nemen.. Goed afronden. Hij wist dat ik bij z'n ouders geweest was. En ik daar was.
Nou niet opnemen.. Zegt meer over jou dan mij.
Toen was t ook klaar. Bah.
Wegwezen hier. Lekker naar huis.

Tot ik net in m'n bed lag..
KUT
Draai me om.. Bellijst open op m'n scherm..
Druk ik op "lief bellen" en een x op FaceTime..
Schrok me wezenloos. Kak!!
Om 01.00.. Jemig zeg.. Wat een ellende..
Wat moet ie wel niet denken!!

Wat een afsluiter..
Oh nee ..

Weet iemand of er een gemiste oproep staat als je meteen ophangt?
Bij mij staat er gelukkig "geannuleerd" ipv de tijd van het belletje.
Mag hopen dat hij geen gemiste oproepen heeft.

Elke relatie, iedere partner haalt iets anders bij je naar boven.
Elke relatie, iedere partner heeft plussen en minnen.

Het ene uur denk ik over de minnen: bij de volgende partner zou het fijn zijn als deze minnen plussen zijn.
Zus en zo.. Ja das beter.. Dat past beter bij me..
En die mannen bestaan. Iedereen schreeuwt om mij heen dat die mannen bestaan.

Maar de volgende heeft wel andere minnen..
Je zit zo diep vast geschroeft.
Ik ben nog nooit zo gek op iemand geweest.
Ik ben nog nooit zo intens verdrietig geweest al weken lang.
We hadden samen niet de langste en niet de kortste relatie die ik gehad heb..
Het doet zo'n zeer.
Ik zag zo wat anders voor me.
Zo'n vertrouwen dat er op dit moment weer lucht kwam voor ons rond deze periode. Zo'n vertrouwen in onze wauwie start.. Het gevoel van aanvullen.

Onze minnen waren tot op de dag van vandaag niet min genoeg voor mij.
Ik geloof in onze plussen en in onze mogelijkheden.

Daarop komen we weer op het andere spoor..
En zie ik zoveel potentie..

Ik mis je.
Ik word gek van mijn vertrouwen en geloven in ons.

Wat ga jij nu doen?
Het is weekend.
Zal jij veel bij de ander zijn?
En denk jij nog wel eens aan mij?

.. En wat voor minnen komen er bij jullie met de tijd boven?
En zal dat tijdens de date fase zijn of pas na langere tijd?
Zal dit het worden of krijg je er nog 3? Zal je nog komen praten of nooit meer?
Ik denk ook dat je dezelfde problemen weer gaat tegen komen bij jezelf. Met de tijd.. Die pak jij nu niet aan. Je zoekt wat nieuws en bruisend. Maar als de bubbels gaan liggen ben jij nog steeds jij lieve schat.
Jouw beren blijven als je wegrent. Als je ze negeert.
Hoe kun je nou zo overstuur raken en nu weer gezellig een andere wereld zoeken..

Alles overheersend moe.
Hoofdpijn.
Gewoon opperdepop.
@@€&@";;€&;!!!

Weken lang afleiding zoeken,
Weken lang blijven rennen,
Weken lang praten,
Weken lang voelen,
Weken lang strijdlust,..

Heeft nu niet zoveel zin meer he..
Nu die drive wegvalt door het wel naast mij neer MOETEN leggen..
Valt het op hoe moe ik ben..

Oke oke oke.. Ik stop.. Ik leg me er bij neer.. Ik moet verder.. Ik moet loslaten.
Gedwongen. Want mijn keuze is het niet.

En babystapjes.. Want zover is het nog niet..

M'n leven gaat door.
Leuke dingen, sport, werken.
Vanavond lekker ff de kroeg in.
Moet mij er naar toe slepen..

Maar ik ben moe..
En verdrietig..

En jij?
Heb jij het naar je zin met je nieuwe groene gazon?
Lekker feestjefeestje? Bijblij? Nieuwnieuw?
Geen flintertje brabbel meer soms door je hoofd en hart?
...