Er zijn momenteel 0 gebruikers en 3 gasten online.
Twijfels
Er spoken zoveel twijfels en vragen door mijn hoofd.
Meende hij het wel als hij zei dat hij van mij hield? Mist hij mij? Heeft hij het er moeilijk mee? Is hij er ook zo kapot van? Wat als hij straks een ander heeft? Wat als we elkaar gewoon uit het oog verliezen of elkaar gaan negeren?
Ik wil hem niet echt terug, ik wil geen relatie meer met hem, maar ik wil wel dat hij mij gewoon vasthoudt, zijn armen rond mij heen en alles vergeten.
- Whatdoesitmean's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (24)
- Juli 2003 (13)
- Augustus 2003 (24)
Ik denk dat niemand dat weet
Ik denk dat niemand dat weet hoor. Ik stel me ook diezelfde vragen, maar ik vind geen antwoord. Het is best van er niet aan te denken. Anders wordt je gek.
Hou vol. Er is iets beter op komst voor ons allemaal.
Ja, je hebt gelijk, het is be
Ja, je hebt gelijk, het is beter om er niet aan te denken, maar dat is moeilijk h?ɬ©.
Ik denk gewoon dat je hem hel
Ik denk gewoon dat je hem helemaal los moet laten? Want zolang hij jou nog vasthoud en jij hem, kun je nooit helemaal accepteren dat het echt over is.
Dan blijf je denk ik hopen en daardoor kun je zelf heel moeilijk verder..
Veel sterkte en zoek wat afleiding, Bij mij is dat het enige wat af en toe echt werkt..
Xje Marloes
armen om je heen
armen om je heen.....
Klinkt mooi en vertederend, ik ben met hetzelfde bezig, in mijn geval is het zo dat we in 1 huis wonen dus loslaten doe ik op het moment dat ze hier weg is. Voor mij is het dan echt game over. Daarna wil ik haar ook echt even niet meer zien. Anders maak ik het mezelf alleen maar moeilijker, want het blijft een schat.
Je zegt dat je hem niet terug wil, maar je kan hem nooit vergeten door nog contact met hem te houden. of vast te houden. Tuurlijk is dat fijn, maar probeer de drang om (lichaams)contact in welke vorm dan ook zoveel mogelijk te vermijden. MOeilijk en verrekte klote maar ooit zul je echt afstand moeten doen. en wie weet zal het ooit nog goedkomen. Alleen daar is tijd voor nodig. werk eerst aan jezelf!
Jullie hebben inderdaad gelij
Jullie hebben inderdaad gelijk. Ik probeer hem zo goed en kwaad als het gaat los te laten. Het lukt me redelijk, maar soms mis ik hem zo hard. Voel me soms gewoon zo eenzaam en dan wil ik gewoon dat iemand me eens vastpakt, maar ja... .
Ik blijf erbij, ik vind het sterk dat je die beslissing hebt kunnen nemen, lastkiss, want dat is echt niet eenvoudig als je iemand graag ziet. En inderdaad, afstand houden is de enigste manier om over iemand heen te raken, maar het is soms zo moeilijk en dan is de verleiding groot om contact op te nemen.
ik heb PRECIES hetzelfde.. en
ik heb PRECIES hetzelfde.. en ik weet dus hoe moeilijk het is.. je moet echt afleiding zoeken. dat is denk ik toch wel het beste, dan ben je er niet zo erg mee bezig (aan het begin wel, ook als je met je vriendinnen in een cafe zit, denk je alleen maar aan hem, maar dat wordt ook minder, na een tijd kun je ook met ze lachen en over andere dingen hebben, echt waar) dus dan kan je ook niet rare dingen ga denken. ik zag ook opeens voor me dat ie dan met iemand anders zou hebben, en ik werd zoo verdrietig en kwaad! dat soort dingen moet je jezelf dus niet aandoen. ik denk nu anderhalve maand later, ik probeer het tenminste te denken, ik zie wel wat er gebeurt, ik moet er niet teveel en te diep over na denken. op een gegeven moment denk je dan namelijk, wat schiet ik er nou mee op. en dat missen...tja. ik mis hem ook nog niet normaal erg.. hoewel dat wel steeds minder wordt.. ik denk ook nog steeds ELKE dag de hele tijd aan hem. maar, dat wordt ook minder.. zeggen ze. het heeft allemaal tijd nodig. hoe cliche, maar wel waar. hou je bezig met andere dingen! dan merk je (na een tijd) ook hoe leuk de andere dingen Zonder hem zijn. Sterkte!